follow

Witam imiennika :) miłego korzystania z forum i ciekawych znajomości. Również w realu. I zdrowia życzę. Pozdrawiam

Pytałem ponieważ myślałem, że myśl pojawiająca się podczas kąpieli to zwykła obawa o zdrowie i życie upragnionego dziecka, a lęk przed powrotem podobnych myśli to w konsekwencji strach o dobro dziecka. Sytuacja niestety się inaczej kształtuje, jeżeli piszesz, że głoś "nakłaniał" do puszczenia główki dziecka. To już nie jest dobry znak, niestety. Sugerował bym wizytę o psychologa. Co do deprimu, nie masz na pewno depresji, a deprim pomaga w stanach przygnębienia, zaburzeniach snu, uczuciu wyczerpania. P

witam, na zdrowie psychiczne trzeba zawsze mieć czas, pamiętaj o tym, leków, które można stosować na własną rękę i bez recepty w stanach lękowych nie ma. Moje pytanie jest następujące: Czy to był jednorazowy napad myśli, a później tylko strach przed tym że te myśli nie powrócą? Tak wygląda w skrócie cała historia? Proszę dokładnie opisać myśl podczas kąpieli, więcej szczegółów.

ok ok ja "papierek" mam, ale podejście do e-psychologii raczej mam sceptyczne i dobrze Ci radzę, wystrzegaj się psychologów amatorów, skutki mogą być opłakane.... Moza wiedzieć, co Cie skłania do takiej formy pomocy zamiast kontaktu face to face z psychologiem?

ja mam węzły chłonne na szyi powiększone przez większą część roku, a znam kilka osób które tak mają non stop .....

wow, oddaje istotę zaburzenia, widać, że stworzone przez osobę która wie co to depresja...

ja też pracowałem na kasie więc wiem jak to jest, dasz sobie radę, musisz być skupiony, robić to co do Ciebie należy i nie wdawać się w zbytnie dyskusje z kentami, najwięcej motają Ci którzy Cie zagadują, albo przy płaceniu nagle pojawia się jakaś osoba i ma 100 pytań typu "dlaczego niebo jest niebieskie?". Nad stanami lękowymi musisz pracować z psychologiem, bo jeżeli to zbagatelizujesz wpadniesz w błędne koło, pojawi się depresją, z domu nie wyjdziesz bo będziesz się bał nowych sytuacji, depresja będzie sie pogłębiać siedząc w 4 kątach przeniesiesz się do łóżka, a ani Ty, ani ja nie chcemy żeby tak było. Co do dziewczyny bardzo mi przykro, zrobisz co będziesz uważał za słuszne, ja miałem identyczną sytuację, ale tylko jedną noc walczyłem, a później pomyślałem, że się maralem. Nie mam zamiaru zadawać się z kimś kto mnie traktuje jak zabawkę. Znudziłeś mi się-wypad. Nie na tym polega dorosłość. Nie znam waszej historii, więc nie wiem jak było, jak jest, jaki ona ma charakter. Idź za głosem rozumu, bo serce to teraz kłamie. Psychologów w Poznaniu niestety nie znam, a koniecznie powinieneś trafić do dobrego specjalisty, który się Tobą zajmie i po jakimś czasie wyjdziesz z tego jako silny człowiek. Uważaj z tabletkami, życie jest najcenniejsze.

Stawaj do boju, bo ktoś kto tak Cie potraktował nie jest Ciebie wart. Hipochondrykiem nie jesteś, gdybyś brał tabletki i wymyślał, że nic nie pomagają, ze nadal jesteś chory, cierpisz, lekarze to konowały, nie potrafią Cie zdiagnozować, wtedy już tak. No widzę, że troszeczkę jest pracy przed Tobą, musisz rozbudować zaufanie do siebie i do ludzi, przestać bać się tego co może dać Ci korzyści. i zapanować nad stanami lękowymi. Jeśli mogę wiedzieć, z czego wynikają stany lękowe, kiedy się pojawiaj? Połowę pracy masz za sobą, bo przyznałeś przed samym sobą, że problem istnieje i trzeba bo zlikwidować.

bez błagania traktuję Cię całkiem serio, jak etyka zawodu psychologa mi nakazuje. Z tego co napisałeś wynika, że problem jest, ale z diagnozowaniem depresji jestem bardzo ostrożny. Za mało wyczytałem symptomów, a gorączka nie należy do symptomów depresji, bardziej bym ją połączył z obroną Twojego organizmu na stres związany z rozmową kwalifikacyjna. Tolerancji na stres związany z tym wydarzeniem można się nauczyć, musisz mieć wiedzę co robić, a czego nie robić, a będzie lepiej. Bardzo mi przykro z powodu dziewczyny, zresztą sam ostatnio zostałem perfidnie zostawiony więc możemy sobie podać rękę. Nie wiem czy rozstanie jest trwałe, ale miej na uwadze, że ktoś kto kocha ma obowiązek wspierać cały czas a nie zostawiać gdy Ty masz problem i potrzebujesz pomocy. Smutek po stracie minie, prędzej czy później, ale nie powinien trwać więcej jak trzy miesiące. Praca jaka jest, taka jest ale trzymaj się jej bo teraz pozwoli Ci zapomnieć chociaż na chwilę o problemach. Co do rodziców, pamiętaj, że dali Ci życie, wychowali i poświęcali się dla Twojego dobra. Koniecznie powinieneś spotkać się z jakimś przyjacielem i pogadać i wyrzucić to z siebie. Na razie nie poddawaj się, nie pozwól sobą pomiatać, głowa do góry, żeby było lepiej, niestety wcześniej musi być gorzej. Żałuję, że na odległość i przez internet nie mogę zrobić dla Ciebie zbyt wiele, ale służę zawsze wiedzą. Pozdrawiam.

sprawa faktycznie trudna i nieprzyjemna. Dlaczego nie zmienił Pan adresu zameldowania już od roku? Z tego co Pan pisze najlepszym wyjściem byłby sądowy nakaz leczenia uzależnienia. Sprawa komplikuje się ponieważ dzieci żony stoją za nią, do czasu osiągnięcia pełnoletności przez młodsze dziecko, ma Pan większe pole manewru, jeżeli córka również bierze czynny udział w libacjach. Komicje rozwiązywania problemów alkoholowych znajdują się przy urzędach gmin i urzędach miast, cała procedura, jak to w Polsce nie sprzyja pokrzywdzonemu, ponieważ konieczne jest zebranie wywiadu środowiskowego, co może być czasochłonne. Jeżeli dojdzie do następnego pobicia, powinien Pan zrobić obdukcję. Niestety leczenie choroby alkoholowej u kobiet jest trudniejsze niż u mężczyzn, kobiety zdają się być oporne na terapię, zdarza się, że celowo podczas terapii "zapijają".

miałem praktyki w takim ośrodku co konkretnie Cie interesuje. Zaznaczam, że w żadnym z wymienionych przez Ciebie

z tymi ciekawymi sytuacjami lepiej ostrożnie. Psychologa obowiązuje tajemnica psychologiczna i lepiej jej przestrzegać, dla dobra swojego, pacjenta/klienta, oraz dbania o dobry wizerunek psychologów. Co do reszty zobaczymy jak się temat rozwinie.

:) a ja chętnie pomogę jeżeli tylko będę mógł

Witam wszystkich, jako nowy wypada się przedstawić. Zaburzeń ani chorób psychicznych nie mam, przynajmniej tak mi się wydaje,ale to pewnie kwestia czasu :) Jestem młodym (jeszcze młodym) psychologiem. Chyba tyle :) pozdrawiam