dbd11, no ja tak samo musiałam przełamać wstyd ze względów zawodowych jest lepiej niż kiedyś ale..
Tak samo się boje że jak dostane ataku paniki ludzie zaczną się na mnie gapić , albo zaczną się ze mnie śmiać albo co pomyślą a w gruncie rzeczy powinnam mieć to w dupie. Podczas ataku paniki kręci mi się w głowie , ciężko mi się oddycha, ręce mi sie trzęsą i muszę zwiać z miejsca w którym się znajduję. Jak byłam mała to wstydziłam się za ojca , że pijany że gdzieś leży , dzieciaki sie śmiały a ja jak najszybciej chciałam zaciągnąć go do domu a moja mama zawsze powtarzałą ''tylko nic nikomu nie mów '' . Mam wrażenie że ok 4-5 roku życia stało się coś co wyparłam z pamięci, potem wstydziłam się ludzi , szczególnie mężczyzn ,bałam sie ich