JamesRS

Film z tańczącym Matt'em naprawdę poprawił mi humor. Jak wyjdę z deprechy to chcę potrafić być tak szczęśliwy jak Ci ludzie i Matt Co do twojego problemu to życzę Ci, żebyś z tego wyszedł. Koniecznie pracuj nad sobą (z pomocą specjalisty) i nie dawaj za wygraną!

dawne dzieje - dinozaury

ucieczka - Harrison Ford

Niesamowite mdłości, gonitwa myśli, duża potliwość, szumy w uszach, niepokój, krótkie ale silne ataki lęku, bezradność, pobudzenie, deralizacja, rozregulowanie jelit. Najbardziej niepokoi mnie strach przed zrobieniem sobie krzywdy co spowodowany jest takim uczuciem niepanowania nad sobą. Neurolog mi przepisał eliceę, wcześniej (5-6 lat temu) ten sam lekarz wyciągnąl mnie asentrą, ale średnio to wspominam - leczenie. Teraz cały czas odczuwam silne szumy w uszach, pobudzenie, co jakiś czas te głupie myśli o zrobieniu sobie krzywdy (w trakcie uczucia niepanowania nad sobą) deralizację, w nocy śpię na raty - tak 4x2h. Przed wzięciem leku miałem raczej tylko objawy somatyczne. Nie wierzę, że po 2 tabletkach na stałe zmieniła mi się biochemia.

Swoją historię opisałem w innym dziale, a tutaj podpytam o nurtującą mnie kwestię: Tydzień temu wziąłem w sobotę i w niedzielę po 1 tabl. elicei 5 mg rano. Niestety kiepsko to na mnie podziałało, koszmarne skutki uboczne, które do dzisiaj odczuwam. Podkreślę, że mam już doświadczenie z SSRI, elicea jest 3. Kiedy mi może to minąć i wrócić do formy z przed tygodnia? Mam wrażenie, że podrażniło to moje receptory i fajnie by wróciły one do funkcjonowania przed łyknięciem elicei (przynajmniej narazie) Muszę skonsultować to oczywiście z lekarzem psychiatrą, czy czasem pochopnie mi tego nie przepisał mój neurolog... Ale wolałbym być znów w punkcie wyjścia a nie 5 kroków do tyłu...Zaznaczam, że nie wykluczam brania SSRI, bo pomagają, ale mam jeszcze nadzieję i siłę, że może obędzie się bez leków. Chyba się pośpieszyłem się z lekiem, bo tak było najłatwiej i najwygodniej. Plus tego jest taki, że znowu się zaparłem w sobie i powalczę z choróbskiem również silną wolą.

Witajcie. Wróciłem na forum po prawie 5 latach (tylko pod innym nickiem) W skrócie moja historia wygląda następująco: 5 lat temu uświadomiłem sobie, że się ze mną źle dzieje-apatia i poszedłem do losowo wybranego psychiatry, który zapisał mi aurex. Źle się czułem po 1 tabletce (20 mg) i go odstawiłem, bo nie mogłem spać, niepokój, lęki itp. Niestety po kilku/kilkunastu dniach od wzięcia tabletki wypiłem 4 piwa. W nocy obudził mnie KOSZMAR (wszystko to co po aurexie tylko x10+inne bonusy) Myślę, że aurex mi rozregulowałem biochemię mózgu, a alkohol dokończył dzieła...Po tych akcjach, które trwały 3 dni prawie non-stop (był weekend i jakieś świeto), poszedłem do swojego neurologa, który zapisał mi asentrę i xanax. Asentra postawiła mnie na nogi, umożliwiła mi w miarę normalne funkcjonowanie. Na początku leczenia asentrą były chyba wszystkie skutki uboczne,ale z xanaxem jakoś poszło. Później było róźnie, ale do wytrzymania: rozregulowane jelita, bóle głowy, poranny niepokój,ciągłe zmęczenie,bóle stawów. Asentra mnie wyciszyła i pozwoliła wrócić do normalności, cokolwiek to znaczy. Brałem ją 1-1,5 roku i odstawiłem bez problemów schodząc z spokojnie dawką. Przez 2-3 lata od ostawienia było ok. Chociaż też miałem różne dni. Doszło mi wiele stresu co kumulowało się każdego dnia i dało o osobie znać jakoś na początku tego roku. Głównie mój stres alarmował mnie w postaci objawów somatycznych: wysokie tętno (90-120), kłucie w łydkach i pod żebrami, ból żołądka, napięciowe bóle głowy, nerwowość ciężka do opanowania, poranny galop myśli,spadek masy ciała (ok. 10% w ciągu roku), bóle w przedramionach i udach, skurcze mięśni,lekkie zaburzenia widzenia, lekka przejściowa deralizacja, ciągle było mi zimno. Samopoczucie przez ostatnie kilkanaście miesięcy było const. czyli ani dobre ani złe. Cały czas takie samo+plus częsty brak motywacji. W trakcie stresu oczywiście waliło mi tętno, bolała mnie głowa, drobny niepokój, ale żadnych lęków i innych przykrych rzeczy nie doświadczałem. Bardzo mnie zaniepokoiły silne zawroty głowy od początku lutego br. Zdecydowałem się na wizytę do mojego neurologa, ponieważ tętno nie chciało się ustabilizować, ostatnio miałem dużo stresu i rodzinka mnie namówiła, bo martwią się o mój apatyczny nastrój i moje zawroty głowy. 1,5 tygodnia temu stawiłem się u mojego neurologa z tomografią komputerową głowy i badaniami krwi i w sumie ok. Na tomografii wyszła malutka torbiel, ale podobno mogę mieć ją od dzieciństwa i taka skaza w niczym nie przeszkadza, ani nic nie zmienia w pracy mózgu. Lekarz zapisał mi eliceę 5 mg i zomiren 0,5 mg. Tydzień temu wziąłem w sobotę rano 1 tabl. elicei i niestety to czego już zapomniałem wróciło: lęki, niepokój, uczucie bezradności, lęk przed zrobieniem sobie krzywdy spowodowanym uczucie braku kontroli nad swoimi myślami, bezsenność, pocenie się, nerwowość,szumy w uszach - innymi słowami KOSZMAR. 1 eliceę wziąłem jeszcze w niedzielę. Zomiren wziąłem tylko przez pierwsze 2 dni na noc,żeby zasnąć. Od prawie tygodnia nie biorę leków, ale niestety nie powróciłem do "formy" z przed tamtej soboty. Najbardziej męczą mnie i niepokoją te myśli/lęki o zrobieniu sobie krzywdy. Wcześniej nigdy sobie nic nie zrobiłem i nie zrobie, ale taka bezradność i uczucie braku kontroli nad myślami nie jest miłe. W środę jestem zapisany do dobrego psychiatry, z którym muszę porozmawiać o lekach, bo widzę, że jestem wyjątkowo wrażliwy na SSRI. Przed wzięciem elicei miałem plany, żeby wziąć się za siebie (głównie sport), ale teraz muszę chyba przeczekać jak mi to rozregulowanie przejdzie i najważniejsza jest konsultacja z lekarzem. Macie doświadczenia, po jakim czasie mogę wrócić do formy z przed tygodnia (jeśli to jeszcze możliwe)? Jestem pewny, że te 2 tabl. elicei podrażniły mi receptory lub inne części mózgu i jestem ciekaw kiedy mi to się ustabilizuje (do formy z przed tygodnia)? Napiszę to pytanie jeszcze w dziale LEKI, bo wiele osób przez to wypracowanie może nie przebrnąć