chytrus

Nie no, bez przesady. Jeszcze nie mam schizofrenii, żeby się tytułować chrystusem

No właśnie żadnego. To już bardziej przeciwlękowo na mnie działa hydroxyzyna.

Mianserynę już przerabiałam - jedynym efektem był potwoooorny apetyt i kilka kilo gratis:( O buspiron w takim razie spytam.

Ech... po dwóch miesiącach łykania Elicei zapomniałam już co to orgazm. No niestety. Pożaliłam się lekarzowi, kazał poczekać jeszcze 6 tygodni (tak, 6!), jak nie wróci to mi zmieni leki. Tylko sama nie wiem, czy warto, skoro generalnie dobrze na tę Eliceę zareagowałam. No ale z drugiej strony to od posuchy seksualnej i zdrowy może depresji dostać

Być może poradzisz sobie sama. Ale tylko być może. Pójście do psychologa czy psychiatry NA PEWNO nie zaszkodzi, a może pomóc. Chyba warto dać sobie szansę, co?

Ludzie, jak ja was rozumiem! Jak poszłam parę dni temu do lekarza, pożalić się, że jest znów gorzej, to pokiwał głową i spytał: święta, tak? No niestety. Wigilia u mojej matki, która ma dużo różnych problemów, ale najważniejszy nazywa się alkohol. Już mam gęsią skórkę i mdłości, jak o tym pomyślę. A nie pojechać nie mogę, bo mnie zjedzą wyrzuty sumienia, że zostawiłam w ten "wyjątkowy" wieczór chorą bądź co bądź kobietę.

Cześć, Właśnie się zarejestrowałam na forum (podczytuję od jakiegoś czasu), więc się witam. W kończącym się szczęśliwie roku spadło na mnie ciut zbyt dużo(bezskuteczne starania o dziecko, w konsekwencji problemy w małżeństwie, duży stres w pracy, a potem jej strata). Przerosło mnie. Dwa miesiące temu, po wielu tygodniach koszmaru, zdecydowałam się na wielki krok i poszłam do psychiatry. Jestem tu, żeby mieć z kim pogadać o depresji, leczeniu, kryzysach i zwycięstwach. W realu to wiadomo, zbyt wielu osób wolę nie wtajemniczać. Ufff, koniec tego słowotoku