Bartek2230

Ehh... no więc wiadomo dlaczego pisze w tym temacie ._. Krótko opisze swój problem. No to jak pewnie większość piszących w tym temacie mam okropny lęk/strach? przed wyjściem do szkoły. Ostatnio przestałem się kompletnie uczyć, gdy tylko otwieram książki to robi mi się gorąco i ogólnie czuje bóle brzucha/głowy oo' miałem teraz ferie więc jutro wracam do szkoły po okresie 3 tygodni nieobecności (tydzień przed feriami też nie chodziłem bo "byłem chory") nawet nie wiem dlaczego czuje taki strach... może w klasie nie jestem jakiś super-lubiany ale jednak pogada się z kimś na przerwach. Zastanawiałem się nad nauczaniem indywidualnym i tu właśnie pojawia się mój problem gdy tylko próbuje powiedzieć mamie o tym że mogę mieć fobie szkolną to ona albo zaczyna jakąś bez sensowną kłótnie albo mówi że chce jej zniszczyć życie i tu właśnie moja prośba wie ktoś może jak powiedzieć o tym mamie żeby zareagowała normalnie? błagam o jakąś wskazówkę chociaż bo czuje że ja już nie daje rady ._.

Fobia społeczna to już przeszłość ^^ od miesiąca chodze do szkoły, ani razu nie uciekłem, rozmawiam z wieloma osobami (co kiedyś nawet do nauczyciela nie mogłem słowa wydusić ^^) nie chodziłem na żadne terapie po prostu zacząłem z tym walczyć, wszystko co złe zapisywałem sobie w zeszycie i później krok po kroku próbowałem z tym walczyć (spróbujcie to naprawdę dobry sposób który podsunęła mi mama :)) Albo może to zasługa tego że jestem jeszcze młody i łatwiej było mi z tego wyjść ^^ Teraz mogę wam wszystkim oznajmić że WYZDROWIAŁEM!

Przetrwałem rozpoczęcie roku szkolnego ^^ Jestem z siebie bardzo dumny xD

Przeżyłem rozpoczęcie roku z nową klasą która zna sie już 9 lat ^^ Jestem z siebie bardzo dumny ^^

Może i racja, nowi ludzie cie nie znają możesz sie pokazać z lepszej strony. Cóż życzcie mi powodzenia ^^ Edit: dominika92 również ci życze powodzenia z nową klasą :)

Poszedłem dzisiaj pod szkołe gdzie biegało pełno dzieci/młodzieży i spisałem książki ^^

3 klasa gimnazjum, mama mnie przeniosła bo 2 klase ledwo co zdałem, potrafiłem sie spakować i wyjść w środku lekcji xd nauczyciele próbowali wszystkiego, raz nawet miałem 2 lekcje sam z nauczycielem ale to nic nie dało bo gdy wyszedł do pokoju nauczycielskiego jak wrócił mnie już nie było

Staram sie o tym nie myśleć, ale gdy tylko zaczynam to koniec... dlatego prosze was o jakąś rade, jak sie uspokoić? próbowałem akcji typu wdech.. wydech ale to mi jakoś za bardzo nie pomaga xd

Od września ide do nowej szkoły w której nie znam ani jednej osoby, gdy tylko o tym myśle wymiotuje, dostaje drgawek... Ja sobie tego nie wyobrażam, nie uda mi sie, błagam pomóżcie, poradźcie coś jak przetrwać ten pierwszy dzień?

Ja już nie mam siły, po prostu jestem tak wykończony że nie chce mi sie żyć. Mam mase natręctw w wieku 15 lat, czy to normalne? np. musze jak sie kąpie 20 razy ochlapać wodą głowe Nie używam liczb takich jak: 13, 16, 26, 113 nie mam pojęcia dlaczego, po prostu nie moge ich użyć Jak kłade sie spać musze mieć ułożone wszystko tak samo jak coś jest nie na miejscu to nie usne boje sie że nie usnę, spanie to dla mnie najgorsze co może być, zawsze mam myśl że nie usne już do końca życia i będę wiecznie chodził zmęczony wymieniłem tylko kilka bo jakbym miał wymieniać wszystko to bym z 3 godziny to pisał. Najgorsze jest to że mama nie chce mi uwierzyć, kiedy jej mówie że coś jest ze mną nie tak to mówi że sobie to wmawiam i nie jestem żadnym świrem, próbowałem sie zabić? można tak powiedzieć. Nie wiem co mam ze sobą zrobić, czuje sie jak jakiś wariat, a najwspanialsze lata mojego życie mi uciękają...