amellas

No wiesz, nie ukrywam, że mam w sobie coś z kobitki Zresztą, mniejsza. Jak z twoim stanem matrymonialnym?? A właśnie, jak jest z tutejszymi bywalcami??

A ja zestaw do samodzielnego montarzu na trebuczet. A tak, dla jaj

No, przepraszam, jakich znów niewinnych?? Nawet nie zdołasz sobie wyobrazić, do czego ów 'chłopiec' jest zdolny...hehe. A propos- byłaś kiedyś w Suwałkach?

...eee, dlaczego tylko Panie?? Ja tez mogę Cię ugryźć??...

Największą karą w przypadku mordercy jest (powinno być...) rosnące z każdym dniem poczucie beznadziejności, niejako samowolnego wyizolowania się ze społeczeństwa. To, co miało być ostatecznym zwycięstwem, wyzwoleniem od bólu i cierpienia- okazuje się być korbą rozkręcającą, dzień za dniem, nieubłaganie, błędne koło utraconej wolności. To starszne, żyć w przekonaniu, że tak naprawdę umiera się z każdym dniem, że śmierć- przed którą wszak chcieliśmy uciec- staje się dla nas jedynym ratunkiem przed trawiącym nas ogniem. Bo tak naprawdę przysłowiowe piekło tworzymy sobie sami. Owszem, zdarzają się przypadki ludzi naprawde nieczółych- upośledzonych względem empatii i odczuwania świata, jakie my znamy. Są to jednak pojedyńcze przypadki i nie należy swojej wypowiedzi co do kary śmierci uogólniać. nie mamy bowiem, jak juóż Malcolm wspomniał, prawa decydować o losie drugiego człowieka. Wszak jedynym ograniczeniem naszej wolności jest jego bytowanie Gdy o tym zapomnimy, pochwycą nas niewidzialne ręce Cienia, pochłonie nas mrok, staniemy się niewyraźnymi konturami własnych osobowości, trawionych przez wyrzuty sumienia i niepewność co do obranej wcześnej drogi...Wszak zbrodnia jest niczym innym jak buntem wobec własnej niedoskonałości. To trochę tak, jakby obrazic się na matkę za imię, jakie nam dała. I nie chodzi tu nawet o mord To ostateczność. Skleroza ta objawia się w każdym słowie, geście czy tez myśli skierowanej w imię złości do drugiej osoby. Bo tak naprawdę wszelkie uczucia kierujemy do siebie, jest to bowiem rodzaj reakcji na docierające do nas bodźce

O co? Mogłabyś sprostować tę arcyciekawą myśl??

To się nazywa rzoładź. Ale powarznie- gdybyśmy myśleli tylko o seksie, nasz gatunek dawnoby wymarł Zresztą, czy to warzne? Kochajny się!!... [ Dodano: Czw Lis 30, 2006 10:32 pm ] Te, a wy takie święte też nie jesteście!! Emancypatki jedne...

Oni, bo to ty się zastanawiasz nad ich szaleństwem. Wariat zawsze zaprzeczy tenu, jakoby był chory...

Nieeee...czemu??

...serio?? mała Mi rulz. Jednakże, ja chyba wolę Tatusia. Całe jego życie to zabawa w rodzinę....jak w życiu

Odpowiadając na twoje pytanie, o Meskalino > wszak to (prawie)zawsze samiec walczy o względy samic(y), więc...taką juz mamy naturę. Jesteśmy uwarunkowani genetyczne, hehe. [ Dodano: Czw Lis 30, 2006 9:58 pm ] Przepraszam, czy niemiałbyć to temat poświęcony andrzejkom?? Odnoszę wrażenie, że powoli, dorbnymi kroczkami zmierzamy w kierunku zagadnien szerzej znanych pod nazwą Erotyka...

Niom I tak być powinno, na wieki wieków. Amen.

Dlaczego? Co się stało, czyżby...jakiś miłosny zawód?? Czy po prostu znudzenie trywialnością i przewidywalnością wypowiedzi? Wszak wszystko kręci się wokół sexu

Długo- napewno. Ale czy sexownie... Ten etmat podlega dłórzszej dyspucie. A póki co- CZAS NA REKLAMĘ! Hehehe Hej, czy tylko ja mam wrażenie, że ludziom trudno jest otwarcie rozmawiać o miłości?? Zawsze znajdą jakis dobry temat zastępczy...

...eh. No i masz. Daj Im pogadac o miłości, a zaraz na rozczłonkowywanie zejdą

Taaa, tylko tam klimę zamontój...A propos, jaki jest twój ideał??

Czytam posty to i wiem Czekam na reakcję innych, sam koła nie rozkręcę...

A propos tematu > Wolę kurczaki, ale człowiek z rożna też niczego sobie A tak seriyou, to trudno nie KOCHAĆ siebie, wbrew pozorom. Bo to miłość do życia nas trzyma na tym świecie. Nic więcej. A co do przebywania w towarzystwie grupy większej niźli moja najbliższa rodzina...hmmmm, wydaje mi się, że to ja stanowię problem, nie oni. To ja sie boję, to ja zwracam uwage na te wszystkie p*******, podczas gdy oni, pozamykani w swoich mydlanych bańkach alternatywnych rzeczywistości, czekają na mój róch. Wszak istnienie jest niczym innym jak odbijaniem siebie od setek luster. Każdy żyje w swojej takiej bańce, przenikając się od czasu do czasu z innymi mydlinami, ale tak naprawdę- odizolowany zimną obojętnością szyby. Nasz odbiór świata to odbiór strikto subiektywny, temat więc nie powinien brzmieć - Czy lubię ludzi, ale czy ich toleruję. Więc tak, lubie ludzi.

Bezapelacyjnie- MUMINKI!! Niezbyt to młode, ale seria świetna. Z jajem. A do tego poemat psychologiczny...hehehe. No, oczywiście nieśmiertelny Władca Pierścieni autorstwa samego Tolkiena, oraz Harry Potter. A jak ktoś lubi inne klimaty, to ew. Sapkowski, Lem itp. No, Wrota Czasu mogą być. Wiem, że to same bajeczki dla młodzierzy i dorosłych, same fantazje i s-f ale co tam

Meskalina rzecze > "i tak na razie najlepszego zdania o facetach nie mam" No wiesz Pochlebiasz mi.

Wiesz, nie trzeba mieć twarzy afrodyty i figóry modelki, żeby byc FAJNĄ dziewóchą. Wystarczy charakter A wiek?? Co tam wiek!...

...hehe, gadac, ktoś z Suwałk. Z chęcią omówię objawy z jakąś fajną laseczką z okolicy A tak serio, otworzyłem temat, bo jakoś Suwałki nie wykazują się na tym forum.

Dlaczego nie mogę włączyc strony z listą moich postów?? To bardzo utrudnia moja egzystencję http://www.nerwica.com/forum/search.php?search_author=amellas. Oto ona.

Czy mam rodzeństwo?? ...Nie. I całe szczęście I nie twierdzę, że rodzeństwo to coś złego, jednakże...no cóż. Nie twierdzę, to ZAMEK! Kurka, nigdy nie miałem rodzeństwa, nie wiem, co powiedzieć

Nie możnaby wyodrębnić części bez ujmy dla całości Ale chyba...erudykcję oraz wyrozumiałość.