AgusiaOL

speedcore terror szczery jesteś do bólu... nie podoba mi się to zbytnio ale podziwiam

Mi się raz śnilo, że idę sobie po jakiejś wielkiej górze. Po prawej i po lewej stronie przepaść... Ta przestrzeń, po której idę ciągle się zwęża aż staje sie bardzo cieniutka. Wtedy tracę równowagę i trzymam się jedną reką tego cieniutkiego kawałeczka aż spadam. No i obudziłam sie milimetr nad ziemią Ale czasami to mam takie chore sny, że szkoda gadać... Okropne, dziwne, straszne i najczęściej absurdalne. A niektóre to się nawet latami pamięta. :|

Ja słucham muzyki ( żeby tak czasami wstać i coś zrobić ) albo oglądam dobry film a chęci do życia mam najwięcej, kiedy wiem, że ktoś mnie podziwia, że jestem dla kogoś kimś ważnym. Wtedy to naprawdę chce sie żyć A co jeszcze ? Pozdrawiam Cię następnym razem podeśle Ci jakiś link

Nie wiem czy samobójstwo może być wzniosłe. Ale piękne na pewno nie. Ciekawe czy mówiłbyś, że samobójstwo jest piękne jakby zrobił to ktoś kogo kochasz... wyobraź sobie. To jest raczej smutna "ostatecznośc" nie mam odwagi żeby zrobić cos takiego. A jeśli po śmierci nic nie ma... Ale myśl ,że w każdej chwili można sięgnąć po proszki uspokaja... pozdrawiam

U mnie też jest lepiej niż było kiedyś i myślę, że o tym kiedyś nie warto wspominać... ale niektórych rzeczy łatwo się nie zapomina zawsze jest jeszcze nadzieja i chęci, że w życiu do wszystkiego można dojść serdecznie Cię pozdrawiam

Bardzo bym chciała mieć przyjaciół, ale moze jestem za słaba... będę próbować. Bo jeszcze mam nadzieję...

Witam i proszę Was o pomoc Nie wiem co mam robić... Wszystkiego się boję. Mam okazję zacząć inne życie, zdala od wszystkich moich starych znajomych, starego życia. Ale ja tak strasznie się boję. Boję sie, bo mi zależy... Mam już dość życia w cieniu. Mam już dosć tego, że wszyscy mną poniewierali. A potem były łzy albo złośc. To nie jest w porządku... Szkolili mnie na szarą mysz i nie znałam innego świata. zawsze byłam TĄ GORSZĄ... Boję się wyjść na ulicę, bo myślę że ich spotkam. Chciałabym być wolna i już nie bać się budzic ani płakać przed snem... Tak bardzo chcialałabym zakopać przeszłośc pod ziemią i zacząc wszystko od nowa i mieć pewność, że wszystko sie uda... Mam dośc tego wszystkiego. Boję się nawet jak dzwoni telefon, albo jak ktoś wchodzi po schodach.... Albo te okropne wyrzuty sumienia. Że jestem zła, że lepiej by było gdyby mnie nie było. Głupio mi jest przed swoją rodziną, bo wydaje mi się, że zrobiłabym im przysługę gdybym umarła... Pozdrawiam A.

Ja jak leże w łóżku to muszę parę razy spoglądać za siebie, bo myślę, że tam ktoś stoi i nie dociera do mnie to, że tam nikogo nie ma... i to jest strasznie męczące... albo ciągle mam wrażenie, że jakieś rzeczy ( figurki itp.) krzywo stoją i ja ciągle muszę je poprawiać ...

5w4 wrażliwa, nadopiekuńcza ( raczej nie jestem) przewrażliwiona na krytykę to ostatnie to niestety prawda ...