Przegrywy

Cześć, chciałem to tylko komuś przekazać. Jestem przegranym człowiekiem. Mam 19 lat, do 20-stki 3 miesiące. W życiu nie osiągnąłem nic, jestem na utrzymaniu rodziców. Studiuje dziennie od października, bezpośrednio po napisaniu matury. Matura poszła mi nienajgorzej, studiuje dziennie na państwowym uniwersytecie interesujący mnie kierunek. Poza tym jestem introwertykiem, najlepiej czuję się w samotności, lecz w chwili zwątpienia zawsze wysłucha mnie moja mama. Jednak czuję że strasznie ją zawodzę. Będąc na weekendy w domu często musi słuchać, że "szkoda, że mnie urodziła". Jestem uzależniony od masturbacji w asyście pornografii, jestem na etapie ogromnego moralniaka po obejrzeniu tego typu materiału. Zawsze porównuje moje przyrodzenie do tych z filmów erotycznych. Nikogo chyba nie zdziwi, iż nie wygląda to tak samo, wręcz przeciwnie: mój penis jest poniżej średniej, ok 11-12 cm w stanie erekcji. Jest to powodem ogromnej frustracji, skutecznym hamulcem przed spróbowaniem kontaktu intymnego po raz pierwszy. Poza tym od kilku lat walczę z trądzikiem w zaawansowanym stadium, brałem antybiotyki, nie próbowałem tylko izoteku. Walka z wiatrakami... Mam też lekką nadwagę, kiedyś byłem otyły, lecz zawalczylem z tym ok. rok temu i udało mi się pozbyć 20kg. Chciałbym mieć tę motywację z powrotem. Miewam myśli samobójcze, płaczę, szczególnie gdy spoglądam w lustro. Byłem 2 razy u psychologa, jedyne co wiem to, że nie powinienem przykładać takiej dużej uwagi do aparycji. Niestety, wygląd dzisiaj to klucz do tego, żeby ktoś na Ciebie zwrócił uwagę, dopiero potem ten mityczny "charakter". W sumie co ma powiedzieć potencjalna dziewczyna, gdy mnie zobaczy? "Studenciak z mikrusem i słaby psychicznie". Nie mam niczego, czym mógłbym zaimponować komukolwiek. Dzięki za przeczytanie tych cierpień młodego Wertera XXI wieku, pozdrawiam.