karolka88

Cześć biorę asertin od dwoch tygodni, przez pierwsze 4 dni napady lęku i ogolnie złe samopoczucie. Nie wychodziłam z łóżka. Potem mi przeszło teraz funkcjonuje normalnie. Nie widze żadnych skutków ubocznych, poza mimowolnymi skurczami mięśni - tylko kiedy leżę. No i duuużo pije:) Przez te 4 dni bardzo osłabł mi apetyt, ale poźniej wszystko wróciło do normy. Teraz mam zwiększyć dawkę - 50 rano i 50 wieczorem. Trochę się boję, że skutki uboczne powrócą. Słusznie? Kolejną moją wątpliwością jest - czy mozna brać leki przeciwbólowe razem z asertinem. Mam na myśli apap, ibuprom, pyralgine. No i ten alkohol. Lubie pójść do baru, na 2, 3 piwa, jednak ostatnio po wypiciu piwa i kieliszka wina nie czułam się najlepiej:| Boję się namieszać:)Jak zapytałam moją "psychiatrycę" czy mogę pić alkohol, ona w odpowiedzi zapytała czy mam mocną głowę:) pzdr

no wlaśnie sęk w tym, ze zadnych dołów nie mam, po prostu nie moge sie zebrać do kupy.. A lęki są mniejsze, przez to, że siedzę w domu, jak wychodzę to sie nasilają. No a najgorsze jest to, że jednym z tych miejsc, których się "boje" jest szkoła. Co prawda zajęcia mam co 2 tygodnie w weekend, ale nie mogę się jakoś przełamać zeby pojść, od września nie bylam ani razu.. Chyba rzeczywiście dojrzałam do znalezienia nastepnego psychologa..

Cześć przeczytałam bardziej lub mniej wnikliwie wasze wypowiedzi, no i cóz, nikogo nie zdziwi, gdy napiszę, że mam to samo. Może moja nerwica nie jest tak nasilona jak u niektórych, mimo wszystko jednak jest i utrudnia wiele spraw. Stoje znów na rozdrożu, nie wiem co mam wybrac - dalej psychologa czy moze jednak leki.. A okres w zyciu to trudny bo mature w tym roku przyjdzie mi napisac. Jestem totalnie zielona, a oprocz nerwicy (a moze w wyniku?) nie mam totalnie motywacji do nauki, pracy, niczego.. i z jednej strony chcialabym, zeby to sie szybko skonczylo, i żeby bylo jak dawniej, a z drugiej wiem, ze to nie możliwe i to mnie dołuje. Bo marze o tym, zeby tę mature zdać w koncu i mieć z głowy a cholernie trudno mi sie zabrać do nauki. Probowałam wielu rzeczy, tablice motywacyjne, szczegółowy dzienny grafik, na nic sie to wszystko zdało. A najbardziej mnie wkurza, ze z dziewczyny bardzo imprezowo-rozrywkowo-towarzyskiej stałam sie taka beznadziejną domatorką... Nigdzie mi sie nie chce wychodzic, najchetniej leżałabym w łózku i czytała ksiązki.. No nic, pozdrawiam wszystkich:)