Witam wszystkich forumowiczów (zwłaszcza tych, którzy borykają się z kursem oraz egzaminami na prawo jazdy), jestem nowa na forum. Z nerwicą męczę się od trzech miesięcy, wszystko zaczęło się od ataku paniki na...pierwszym wykładzie w szkole nauki jazdy (o ironio..). Myślałam, że nie dam rady skończyć kursu, na szczęście szybko skorzystałam z pomocy psychoterapeutki, doradziła mi żebym za żadne skarby nie rezygnowała z wytyczonych celów, bo to oznaczałoby, że poddałam się nerwicy. Przebrnęłam jakoś przez wykłady (psychoterapeutka poradziła mi, że jak zauważę zbliżający się atak mam odwrócić uwagę, np. policzyć kropki na bluzce dziewczyny siedzącej przede mną, może wydawać się to głupie, ale działa!!!) oraz egz. wewnętrzny. Bardzo bałam się jak będę reagować za kierownicą, o dziwo nie było żadnych problemów, no może trochę w korkach, ale wystarczyło skupić uwagę na czymś innym, ja zagadywałam wtedy instruktora i przechodziło (a propos instruktora, mój to krzykacz ). Na początku jazd wydawało mi się, że mam problemy z koncentracją, ale po kilkunastu wyjeżdzonych godzinach doszłam do wniosku, że wynikało to z tego że musiałam się skupić na zmianie biegów, lusterkach itd. Gdy to opanowałam okazało się że nie mam problemów z koncentracją uwagi! Teraz czekam na egzamin łączony (25.11.2008), umieram ze strachu, ale pocieszam się tym, że wszyscy się denerwują nie tylko nerwicowcy .
