Witam, szukałam miejsca gdzie mogę się wygadać i trafiłam tutaj.
Mam duży problem z poczuciem samotności. Gdy tylko nie jestem czymś interesującym zajęta, od razu mi się to uczucie włącza.
Nie jestem w związku. Po rozwodzie z mężem przemocowcem, byłam szczęśliwa z jednym człowiekiem, ale niestety to od początku było dziwne i nie miało przyszłości.
Jednak w tamtej sytuacji byłam tak spragniona miłości, normalnego dobrego człowieka, który zamiast wyzwisk będzie dla mnie dobry i czuły, że poszłam w to.
Po rozstaniu z mojej inicjatywy, jakies przelotne znajomości z portali randkowych. Jeśli znalazłam kogoś interesującego, co zdarzało się bardzo rzadko, od razu się angażowałam, natomiast im jakby nie do końca zależało.
Mam wysokie poczucie własnej wartości, wiem kim jestem. Podobam się mężczyzną, mam dobre wykształcenie, kochaną córke, ale nie chce byc z pierwszym lepszym który się napatoczy. I jestem przez to taka nieszczęśliwa :(((((((( Mam zaledwie kilku dobrych znajomych, z którymi naprawde lubię spędzać czas. Ale nie lubię się nikomu narzucać...Nie chce zawracać im głowy.
Najgorsze sa wieczory....Patrze co chwila na telefon czy ktoś do mnie nie napisała. Kompulsywnie przeglądam portal społecznościowe czy nie ominęłam jakiegoś powiadomienia....wiem,masakra........................
Gdy miałam konto na p.randkowym odpisywałam często na wiadomości od osób, które totalnie były poniżej moich standardów, tylko po to żeby miec z kim popisać. Zeby czuć że
komuś na mnie zależy.....Potem był problem, bo oni chcieli się spotykć a ja nie.
Do tego problemy ze snem....od 4 lat jesetm na lekach nasennych. Bez nich spię do 2-3 w nocy i koniec.....
Myslę nad nowa terapią, tamta poprzednia była spowodowana cieżkim małżeństwem.....teraz mam jednak inny problem...
CO robię źle?????
POMOCY
