ms99

Mi tam już mój prywatny psychiatra+ psychiatra kliniczny oraz psycholodzy wykluczyli schizofrenie (ponoć w samej rozmowie można już zaobserwować czy ktoś ma schizofrenie czy nie) ale ja nadal, może już trochę rzadziej ale nadal myślę że to może być schizofrenia.. ogólnie najgorszym moim problemem jest: Całkowity brak koncentracji, takie rozkojarzenie, nie moge się skoncentrować na tym co się dzieje wokół, oraz mam jakby "inny sluch" drażnią mnie różne dźwięki, np. Zmywarki, szumy kaloryfera itp..

No niestety nie, są okresy remisji, ale prędzej czy później i tak to gówno wraca.. ja miałem 1.5 roku przerwy, i znowu jazda od nowa.. mimo że biore leki.

Każdy sobie jakieś choroby wkręca.. ja teraz znowu schizofrenie..

Tylko dlaczego tego nie miałem wcześniej?.. biore te leki już parę lat.. Jak to jest kur.wa możliwe, że nawet głupiej telewizji nie potrafię zrozumieć? To jest jakaś porazka

Siema, ja cierpię na zaburzenie depresyjno-lękowe + derealizacje i również u mnie lepiej z samopoczuciem jest wieczorem.. czym późniejsza godzina tym lepsze samopoczucie.. ale to normalne w depresji bo rano jest największy poziom kortyzolu a wieczorem ponoć opada.

Siema, to znowu ja.. Otóż pisałem już tutaj na forum kilka dni temu, że wrócił do mnie /cenzura/owy stan.. wróciła d/d, lęk przed chorobami psychicznymi .. otóż od kilku już lat lecze się na zaburzenia depresyjno-lękowe.. półtora roku temu byłem nawet hospitalizowany na miesiąc ponieważ miałem stan d/d i byłem niemal przekonany, że jestem chory na schizofrenie. Została mi wtedy podwiększona dawka Wenlafaksyny, i po wyjściu z tego szpitala było już dużo lepiej.. ale od jakiś 3 tygodni znowu się coś spieprzyło.. Co mi najbardziej doskwiera, to znowu przekonanie że choruje na schizofrenie, a to dlatego że mam wrażenie że słyszę dźwięki.. mam coś w stylu szumów usznych.. ale często jakby w "głowie" przywołuje sobie dźwięki sygnałów policyjnych lub karetki, albo dzwony kościelne.. to jest jakby w "głowie" wywoływane.. dodam że miałem to półtora roku temu również.. I to mi przeszło po jakiś kilku miesiącach.. czy to może być przez stan derealizacji?

Wróciłem od lekarza, opowiedziałem co i jak, powiedziałem że znowu wkręcam się w schize, to się uśmiechnęła i mówi że schize może za 20 lat będę miał, powiedziała że problem u mnie jest taki, że ja mam tendencje do wyczytywania sobie chorób, no i ogólnie diagnozy nie zmieniła, cały czas są to zaburzenia depresyjno-lękowe. Wenlafaksyne cały czas mam brać tak jak biore czyli rano 225mg i dodała pregabaline 2x 25 mg.. ten stan wykańcza.. Wyłączanie się w trakcie rozmów, wrażenie jakby się tylko podstawowe rzeczy kumało.. intelektualnie się czuje jak niepełnosprawny.

Nie no jakoś osłabiony fizycznie się nie czuje, ale mam stan identyczny jak półtora roku temu, wkręcanie się w schizofrenie, jakby brak rozumienia tego co otoczenie wokół gada, pustka w głowie, natrętne myśli, jakby słuch "wyostrzony", w ogóle zero skupienia uwagi.. masakra..

I tak po półtora roku spokoju, wszystko znowu wróciło.. znowu ten sam schemat.. d/d, znowu wyczytywanie objawow schizofrenii, brak apetytu, problemy z pamięcią i koncentracją.. pustka w głowie.. w czwartek termin do psychiatry.. Obecnie: 225mg wenlafaksyny która już podejrzewam że nic nie daje.

Diagnoza nerwica i depresja mieszane, czy w d/d mieliście jakieś natrętne mysli? Typu obrazajace kogoś??.. ja tak mam np i zaraz sobie myślę "że przecież ja tak wcale nie uważam, że nie miałem zamiaru nikogo obrazić" pojebane to jest. Jest to rzadkie, pojawia się głównie jak jestem "sam ze soba" czyli bez zajęcia.

Ale czy lek, który wcześniej spoko działał, może po czasie zacząć pogarszać stan zdrowia? Bo chyba nie jest możliwe, że po kilku latach stosowania, pojawiły się skutki uboczne?

Wenlafaksyna w dawkach większych niż 225mg działa też na dopamine? Gdzieś to przeczytałem kiedyś.

Siema, co myślicie o zmianie Wenlafaksyny na Asertin? Wenlafaksyne stosuje już kilka lat.. od ostatniego roku w dawce 225mg.. 2 lata temu leżałem w szpitalu psychiatrycznym bo wmawiałem sobie schizofrenie, co oczywiście wykluczył mój psychiatra, oraz lekarze w szpitalu. Diagnoza: zaburzenia nerwicowo - depresyjne mieszane.. od 2 tygodni wróciło d/d, dusznosci, brak apetytu.. podejrzewam że ten lek już nie działa.

Ja tam ogólnie te stany miałem już kilka razy, ostatni z półtora roku temu, trwały parę miesięcy, potem było lepiej, teraz od ponad tygodnia po chorobie 39.5 gorączki, I alergii na leki (pyralgina) znowu to wróciło, najgorsze w tym jest to uczucie braku kontaktu ze społeczeństwem.. brak możliwości skupienia się na tym co ktoś gada wokół ciebie.. nawet głupiej telewizji człowiek nie potrafi zrozumieć.. I znowu myśli czy to nie jakaś choroba psychiczna. Co mnie jeszcze męczy to brak apetytu... kompletnie jakbym stracił smak.. w brzuchu pusto, a jeść się nie chce.. Za tydzień w czwartek termin u psychiatry.. zobaczymy, może pora zmienić tą wenlafaksyne.. biorę ją kilka lat i może już nie działa..

Takie pytanie z innej beczki, czy ktoś stosował neuroleptyki na objawy dd/dp? Czytałem właśnie że mogą pomóc. Mi się wydaje, że branie tej wenlafaksyny dalej nie ma sensu, biorę to już z 5 lat łącznie i widzę że jest tylko gorzej.. na początku pomagała bardzo dobrze, ale chyba nabrałem tolerancji na ten lek. Edit: Też macie tak, że nie możecie się skupić na tym kto co gada wokół was? Nawet na głupim filmie w telewizorze nie moge się skupić, człowiek na głowę może dostać.. Wróciło dd/dp po ponad roku spokoju..(może wtedy też ją jeszcze miałem, ale nie zwracałem na nią tak uwagi jak teraz..) do tego uczucie dusznosci, brak apetytu..