Skrzywiona

Cześć. Nie wiem, czy to się tak nazywa, ale lekarze mi mówią, że mam wybitne skłonności do somatyzacji objawów.

PS Lubię długie "wywody" i rozumiem, co czujesz, bo moja historia jest podobna.

Cześć To mój pierwszy wpis, zatem proszę o wyrozumiałość. Przede wszystkim gratuluję powiększenia rodziny. To bardzo ważne i budujące zarazem, że jesteście z żoną w dobrych stosunkach. W tym szczególnym dla Was czasie, istotne jest wzajemne wsparcie. Z doświadczenia powiem, że lękiem można wygrać przez psychoterapię, pracę nad sobą... Owszem, leki bywają pomocne. Tylko zawsze jest jakieś "ale". Zdecydowanie polecam Ci wizytę u dobrego psychologa. Nie zdziw się, jeśli zacznie drążyć temat Twoich relacji z rodzicami. Na początku nie wierzyłam, że przez techniki relaksacyjne i kilka innych "sztuczek" można uniknąć ataków paniki. Co do podejścia "bez urwanej nogi - nie jesteś chory" - znam to...