Madzia B

Motocyklista zgadzam się.

Samotność jest to coś do czego powinnam się przyzwyczaić bo ja zawsze będę samotna emocjonalnie brak osoby obok wiem że jestem na to skazana tylko dlaczego tak trudno do tego przyzwyczaić się dlaczego to tak wewnętrznie boli.

Odważna jesteś super jak chcesz to ze mną możesz porozmawiać czy tutaj czy w pw chętnie pomogę a jeżeli nie będę umiała to wespre obiecuje nigdy nie zmyje Tobie głowy czy Cię nie skrzywdze nie jestem taka.

U mnie ciągła huśtawka nastrojów ale staram się w miarę stabilnie mieć samopoczucie. Możesz napisać co to znaczy u Ciebie że wszystko zaczynasz od nowa co dokładnie zaczynasz od nowa.

Witaj czasem warto zacząć wszystko od nowa z nową kartą na której możesz zapisać dopiero co nabyte doświadczenia znajomości. Myślę że znajdą się osoby na tym forum które Cię wespra pomogą. Powodzenia.

siostra idzie do knajpy ze znajomymi a ja nie mam znajomych i znów siedzę w domu sama gapiac się w telewizor mam dość takiego życia ratunku !

Rozumiem o czym piszesz mam podobne odczucia. Moim zdaniem można przejść z głębokiej emocjonalnej samotności do relacji nie zatracajac się przy tym. Kiedy ktoś jest samotny szczególnie emocjonalnie wewnętrznie i poznaje osobę chce się przelać wszystko co siedzi w środku bo tak bardzo pragnie się kontaktu z drugą osobą nie można wszystkiego co siedzi w środku przelewać od razu trzeba pomału małymi dawkami stopniowo dozowac informacje emocje trzeba zachować umiar kiedy jest się emocjonalnie samotnym bardzo chce się rozmowy zrozumienia akceptacji pragnie się tego jak sucha gleba wody tak bardzo że czasem można się zatracić żeby do tego nie doszło trzeba wyciszyć się wewnętrznie poukładać sobie w środku jak ta relacja ma wyglądać nie działać chaotycznie bez przemyślenia podczas relacji nie być nachalnym nic się nie stanie jak damy sobie odpoczynku od rozmowy jeden lub dwa dni.

Witaj rozgosc się na forum.

Mam podobnie też nie rozmawiam z ludźmi na zewnatrz tylko jak muszę w domu lepiej mi idzie rozmowa ale tylko dzięki wizytom U psychologa odkryłam że to nieśmiałość. Idź do psychologa specjalista pomoże Tobie odkryć co to jest.

sam czyn jest okropny bolesny straszny ale myślę że to co dzieje się z człowiekiem po jest gorsze nie potrafię o tym zapomnieć cały czas mam obrazy w głowie czuję zapach jego dotyk strach bezsilność bezradność nie wiem czy kiedykolwiek będę w stanie nauczyć się z tym żyć bo zdaje sobie sprawę ze ja o tym nie zapomnę wiem jedno całe życie będę się winić bo może mogłam coś zrobić żeby do tego nie doszło również to co wypracowalam z psychologiem z depresją na która choruje wyparowalo gdzieś się zatracilo muszę na nowo pracować żeby pokonać chorobę zaczynać wszystko od początku ja nie mam sił fizycznych i psychicznych na walkę z chorobą z tym urazem bo to są dwie różne rzeczy ale uraz ma wpływ na chorobę jestem z tym sama.

Ja naprawdę nie wiem dlaczego on to chciał zrobić winie siebie choć nie dałam mu podstaw do tego typu zachowania.

Dobrze odwaze się choć to trudne i bolesne psycholog do którego chodziłam na terapię próbował mnie zgwalcic zglosilam to na policję ale nie wiele to dało.

Chcę ale nie na forum.

Niech ktoś poda mi pistolet łopatę lub truciznę proszę...

Chodziłam na terapię do psychologa niestety po dwóch latach prawie okazał się skur... nie będę kończyła zniszczył wszystko co wypracowalam na terapii teraz czekam na wizytę za dwa miesiące mam psychologa mam swoje sposoby na radzenie sobie z depresją na resetowanie umysłu przerwanie złych myśli niestety nie działają one tym razem.

Proszę niech ktoś lub coś sprawi żeby choroba ustapila ja już nie daje rady czuje że zblizam się w niebezpieczną stronę albo dobije mnie cokolwiek.

To ja powinnam przeprosić ale tak od serca wiele osób w tym jedną osobę z forum. Trudno jest szczerze przeprosić.

Witaj. Na tym forum poczujesz że nie jesteś sama ze swoimi problemami poznasz ludzi którzy chętnie Cię wespra i odpowiedzi na Twoje pytania. Jestem dobrej myśli ze będzie dobrze.

Mam podobnie.

zostałam sama nie mam do kogo gęby otworzyć ani nawet napisać samotność zamyka człowieka w czterech ścianach.

Witaj. Dobrze do nas dolaczyles znajdziesz tutaj wsparcie odpowiedzi na pytania i mnóstwo znajomych. Rozgosc się.

Rozumiem Cię czuje się podobnie nawet bardzo mam klapki na oczach ale czy mimo to nie możemy być po prostu przeczekać to narazie robić minimalne kroczki. Proszę Cię bądźmy w tym razem bo wierzę że to minie.

Proszę Cię nie poddawaj się przeczekaj ten stan tak bardzo Cię rozumiem nie znam Cię ale czuje że jesteś wyjątkowa mądra wspaniałą osobą jedyną w swoim rodzaju nie ma takiej drugiej osoby walcz dla siebie dla tej wyjątkowej osoby choć teraz siebie nienawidzisz to uwierz obcej osobie ze gdzieś w środku jest odrobina tej kobiety która się kocha i kiedyś odkryjesz tą odrobinę dlatego walcz pomimo wszystko. Jestem z Tobą.

Już dawno nic nie sprawiło mi radości.

Witaj na forum. Jakbym miała to chętnie bym Tobie pozyczyla. Na pewno znajdziesz tu inspiracje do walki.