lilia_wodna

Wciąż mnie zadziwia jak większość z nas pacjentów traktuje swoich psychoterapeutów, psychologów jak jakiś nadludzi i odbiera im prawo do normalnego funkcjonowania w społeczeństwie

kaka84 specjalista specjaliście nie równy Na pewno nie można mówić o lekceważeniu.Jedni po prostu bardziej się nad tym tematem rozwodzą a inni mniej.U terapeutów zdaje się, że zależy to od nurtu w jakim pracują Ja np.uczęszczałam na poznawczo-behawioralną i moja terapeutka strasznie to wałkowala

Najlepszym sposobem na akceptację jest czas.Nie brzmi to pocieszająco ale niektórych a generalnie chyba najważniejszych rzeczy w życiu nie da się przyśpieszyć. Co do tego,że każdy potrzebuje bliższych relacji z innymi ludźmi można by się kłócić.Z zasady od każdej reguły są wyjątki

W zasadzie odcinanie się od emocji to moje drugie imię.Jedzenie, alkohol, okaleczania, sen.. Nigdy nie pomyślałabym, że porzucę terapię praktycznie przed jej końcem tylko z strachu przed powolnym zamykaniem relacji a raczej przed emocjami jakie się z tym wiążą.

Bodajże (nie pamiętam już) od sześciu lat.Potrafię zapomnieć na rok a potem nagle znów

Samemu ciężko a wręcz jest to niemożliwe.Najtrafniej zrobi to specjalista niestety

A mi przychodzi na myśl, że takiej osobie brakuje akceptacji samej siebie dlatego szuka jej wszędzie naokoło

Cześć, witam! Wypada się przywitać więc to robię.Więcej o mnie z czasem. Na razie się porozglądam