seway1996

Nie zależy mi już na życiu, odsunalem się od rodziny, teraz został time, nie działają na mnie już nawet pozytywne, negatywne słowa, żyje w swoim świecie.

Wstajesz z myślą, że się w końcu powiesisz, kładziesz się z myślą powiesisz. W pracy starasz się maskować choć jest ciężko. I jak tu ma być dobrze skoro brak ci nadziei, podstaw na lepsze jutro..

Postanowiłem zakończyć wszelkie znajomości koleżeńskie, nie będę mówił o bliskich bo ich już nie mam. Zmierzam ku całkowitemu upakowi. Czekam na wypłatę i zacznę ćpać i pić w samotności aż mi coś glupszego odbije. Dosyć tej nadziei w ludzi, każdy liczy tylko swoje korzyści i każdy patrzy na swój interes. Zachłanne kurwy na każdym kroku oczekujące nie wiadomo czego.

Mijają mi właśnie dwa lata tkwienia w tym gównie zwanym depresją, nic na lepsze się nie zmieniło.. tak jak myślałem. Co raz głupsze myśli mi przychodzą ehh.

Wracam do stanu z przed 5 miesięcy kiedy zacząłem robić głupie rzeczy by w jakiś sposób ukoić wewnętrzny ból i zawiedzenie,przechodziłem totalne załamanie. Chyba sobie zaczynam zdawać sprawę że nic się nie zmieni, że ja się nie zmienie i moje podejście do życia i ludzi też.

Jako rówieśnik powiem ci,że musisz podjąć jakieś kroki, choćby małe które poprawią twój stan. Też miałem niską samoocenę, ale z czasem stanąłem przed lustrem i powiedziałem sobię,że jestem całkiem całkiem. Podświadomość zareagowała w taki sposób,że czuje się pewniejszy choć nie mówię,że mam lekkie zycie. Póki co jesteśmy jeszcze młodzi, możemy odmienić swój los,ale żeby odmienić swój los musimy zmieniać swoje myślenie. Zmieniając myślenie zmienia się podświadomość i przynosi pozytywne odczucia.

Zwykła rozmowa z koleżanką

Próbowałeś to zmienić?

Zauważyłem,że już rzadko się usmiecham, ciągle odczuwam tylko smutek no chyba,że wypije z kimś to jestem calkiem innym człowiekiem.

Mam ochote sie schlac, lecz tego nie zrobie bo na 6 do pracy. W wigilie pracuje

A ona lubi pałki szczególnie jak płacą jej faceci

Kiedyś myślałem,że przyczynienie się do własnej śmierci jest czymś nielogicznym. Kiedyś myślałem,że można żyć szczęśliwie . Kiedyś myślałem,że ludziom można ufać. Kiedyś myślałem,że nie zostanę sam. Myślałem.

Dres

No to wino czy pianino?

Ja też