optimum85

Osoby, które chorują na NN rozumieją to doskonale, bo mają tak samo uporczywe myśli, to charakterystyczne dla tej choroby. Musisz przestać się bać konsekwencji, nawet jak coś powiedziałaś - trudno, świat się nie zawali. Dlatego ciągle o tym myślisz, bo się strasznie obawiasz tego co by było gdyby. O tym czy chcesz być sama czy z kimś musisz Ty zdecydować. Boisz się, że ktoś Cię będzie oceniał pod kątem choroby, że gdy już się dowie o niej to będzie zwracał uwagę na Twoje zachowanie? W moim przypadku zupełnie nikt nie wie o chorobie, tylko lekarz... obecnie jestem sam, ale gdy byłem w związku nie ufałem tej osobie na tyle, aby powiedzieć jej o tym z czym się zmagam na co dzień. Lekko nie jest, bo to choroba, która uprzykrza życie, bez choroby nie raz jest ludziom ciężko a my mamy jeszcze dodatkowy ciężar :/

Dlaczego boisz się leków? Skoro nie można sobie poradzić bez nich to trzeba spróbować. Ja mam lat 30 a biorę SSRI nieprzerwanie od 8 lat... Dwa razy, było już na tyle dobrze, że próbowałem zmniejszyć dawkę do minimum (tzw. dawka podtrzymująca) niestety objawy, które wróciły nie pozwalały na w miarę normalne funkcjonowanie, ale będę próbował dalej... Nie musisz chodzić przecież super uśmiechnięty na siłę, ale próbować trzeba, bo samo rzadko kiedy coś przychodzi :)

To nie jest dobre rozwiązanie, żeby tłumić coś na siłę. Jeżeli czujesz się samotny to trudno Ci będzie wyjść na spacer bez tej nadziei o której mówisz. Może warto się z tym pogodzić. Jeżeli nie chcesz bezpośrednio do kogoś zagadać to spróbuj np. "głośno myśleć", coś skomentować (o jaki fajny piesek :) ) - odpowie to odpowie, nie to nie, pójdziesz dalej :) Poznać ludzi można w wielu miejscach, nawet w kościele, na zakupach. A sąsiedzi, koledzy z pracy/szkoły? Z jakiego województwa jesteś?

deoodeoo, spróbuj nauczyć się używać przecinków, kropek, ogólnie ortografii, ponieważ bardzo trudno czyta się to co napisałeś. Jeżeli oczekujesz pomocy to nie zmuszaj nas do męczenia się z czytaniem tego tekstu. Czytam drugi raz i nadal nic, gubię się już na drugiej linijce i pewnie nie ja jeden mam problem ze zrozumieniem czegokolwiek :/

Lola90 według mnie to Ty nie tylko cierpiałaś na nerwicę natręctw, ale nadal na nią cierpisz. Z tego co napisałaś masz wyraźne objawy tej nerwicy. Oczywiście nie jestem lekarzem, może warto udać się do psychiatry? Sam choruję na nn od 15 lat i takie myśli jak Ty mam często. Odkąd biorę leki w dawce leczniczej myśli są mniej męczące, dużo łatwiej mi sobie z nimi poradzić, wiem teraz, że te myśli to taka moja "przewrażliwiona" osobowość a tak naprawdę co ma być to będzie, nie jesteśmy w stanie przed wszystkim się uchronić. Bardzo obawiasz się, że sytuacja o której napisałaś wystąpi naprawdę, pół miasta się dowie itp. i skupiasz na tym całą swoją uwagę. Tak naprawdę powinnaś zrozumieć, że niepotrzebnie się tylko męczysz, dużo lepiej jest pogodzić się z tym, że taka sytuacja rzeczywiście może wystąpić (choć pewnie jest to mało prawdopodobne) i wcale nie musi być taka tragiczna w skutkach (pewnie wiele osób z tej "połowy miasta" ciągle słyszy jakieś plotki i jednym uchem im wpada i drugim wypada :) ).

kutazoid, może Ty po prostu, najzwyczajniej w świecie czujesz się samotny i marzysz o miłości, zakochaniu się. To jest jak najbardziej zdrowe. To, że przez miesiąc nie potrafisz przestać o tym myśleć, wiadomo - typowe w nn. Ja bym radził zdecydowanie spróbować zagadać do jednej z tych dziewczyn następnym razem. Powiedz, że jesteś nowy w tym mieście nikogo nie znasz, co tu jest ciekawego itp. Jeśli ona wystraszy się i ucieknie a Ty poczujesz się jak idiota - trudno, pamiętaj, że trzeba 10 razy odnieść porażkę, żeby raz odnieść sukces.

Witam, też jestem z Katowic, dokładniej z miasta sąsiedniego... choruję na OCD i staram sobie jakoś radzić z tą chorobą, niestety czasami samotność dokucza. Jeśli ktoś chętny, aby popisać lub się spotkać to czekam na jakiś odzew... Jestem singlem więc fajnie by było gdyby odezwała się jakaś dziewczyna z zaburzeniami bądź bez, byle żeby rozumiała lub chciała zrozumieć z czym się zmagam na codzień... A tak na serio to pomarzyć fajna sprawa

NN_Boy ja tez tak mam ze myje rece zanim dotkne jakiejs nowej rzeczy, boje sie ze moge ja zabrudzic, zniszczyc i juz nie bedzie taka fajna czysciutka i nowiutka

gratuluje pomysłowości