Dunia

28pkt... ciężka... chociaż ciągle się łudzę, że nie jest aż tak źle... pewnie, jak nie odważe się wreszcie na konsultacje u psychologa, to będzie tylko gorzej i gorzej...

Ja też boję się rozmawiać. Z jednej strony z obcymi, a z drugiej - nie potrafię rozmawiać z własną matką. Ani z bratem. Rozmawiam tylko z moim partnerem, ale boję się, że po konsultacji ws. depresji okaże się, że jestem z nim nie dlatego, że go kocham, tylko dlatego, że się boję. A bać potrafię się wszystkiego. Tego, że go zranię, tego, że nie poradzę sobie sama, że za dużo zepsuję jedną decyzją. W związku z tym trwam w tym, nie odważyłam się wciąż na wizytę, chociaż coraz rzadziej trafiają się dni, kiedy dobrze się czuję... Z pozoru jestem twarda, rozsądna, poukladana, wewnątrz zakompleksiona, przerażona i "zdepresjonowana"... I chciałabym i boję się...

Witam i trzymam kciuki, sama licze na poprawe, samo sie nie zrobi, ale jakos trzeba zaczac. Mysle, ze obecnosc tutaj nie jest ani przypadkowa, ani tym bardziej nie okaze sie jalowa. Powodzenia!

Ja tylko chcialam sie przywitac, bo staz mam za maly, zeby madrze doradzic. A glupich rad nie brakuje, wiec w tej kwestii chociaz wybor jest szeroki :) Zycze powodzenia, trzymam kciuki!

Witam, Sama jestem nowa, ale przyjeta do grona czuje sie dopuszczona do witania "nowszych" Milego!

Hej hej, Milo, ze jest tu tak milo :) Czytam "Was" od jakiegos czasu, najwyzsza pora sie dolaczyc, bo podgladactwo - nieladna cecha Najwyzsza pora tez zaczac dzialac, chociaz oporna jestem w tej kwestii nieslychanie... milej nocy!

Witam, Rowniez bylam z wizyta w AlterMed w Katowicach, moje odczucia podobne - pani dr ledwo chyba po studiach, cicha, spokojna, ale zupelnie niekompetentna, na sile chciala mnie wcisnac do grupy nerwicowej, kiedy de facto sama stwierdzila, ze mam depresje, na dodatek na sam koniec o mojej osobie zupelnie zapomniala. W razie pytan, prosze o PW. Bylam 2 razy u dr Adamczyk, bardzo dobrze wspominam, ale to niestety OIK, wiec na dlugoterminowa terapie nie ma szans... Dr Kaminska, przyjmuje w Verbum, na zawodziu, moja przyjaciolka do niej chodzi, bardzo sobie chwali, jak dla mnie, to zbyt malomowna, ale moze komus spasuje. ja potrzebuje wiekszej dociekliwosci, zeby o sobie opowiadac

... bede taka, jaka zawsze chcialam byc ...

Witam, Podejrzewam, ze od paru juz lat cierpie na depresje. Ma ona chyba przebieg sezonowy, najciezsze nawroty mam co roku kolo pazdziernika. Moze to wynika z pory roku, a moze z faktu, ze wlasnie pod koniec pazdziernika, tych kilka lat temu, zostalam zdradzona. Bylam wtedy mlodziutka i szalenczo zakochana, postanowilismy jednak, ze sprobujemy sobie z tym poradzic, oczywiscie z pomoca terapeuty. Nie chce zanudzac moja historia, koniec koncow jest taki, ze po kilku wizytach i przyjsciu lata poczulam sie znacznie lepiej, nie mialam tez mozliwosci kontynuowania terapii indywidualnej, wiec ja przerwalam. U partnera stwierdzono chorobe alkoholowa, ktora zreszta pozniej systematycznie leczyl, do dzisiaj oboje nie pijemy. I teoretycznie powinno byc ok... a nie jest... nie wiem, co czuje, co powinnam czuc, nie widze sensu w niczym, co robie. nie robie zreszta pratkycznie nic... po prostu dramat... co roku zima jest koszmarem, ale potem jakos to sie juz uklada. bronie sie przed terapia, bo boje sie, ze okaze sie, ze bedziemy musieli sie rozstac. a ja nie wiem, czy nie chce tego, bo go kocham, czy dlatego, ze boje sie, ze sobie nie poradze... No dopsz... koniec o mnie, mialam sie tylko przywitac... ale uznalam, ze wypada troche o sobie opowiedziec, zeby nie bylo pozdrawiam!