Storożak

zabić szuję! Twoja?

jeszcze nie nurkowałeś z ekwipunkiem?

wolę jaja na miękko tęskniłeś za świrkowem?

pewnie, tylko ciiii dlaczego zniknąłeś?

już nad niczym gotujesz sobie obiad?

hmmm, ja siebie nie widzę, ale może dla Ciebie tak jakie jest Twoje najskrytsze marzenie?

Wkurza mnie już ta terapia. Wałkujemy to samo chyba z rok (wcześniej coś innego było na tapecie), a ja nie widzę żadnych postępów w tym kierunku. Mam pełną świadomość moich zachowań. Mózg jest sprawny Ale reakcje emocjonalne, których nie kontroluję wciąż te same. A przyświeca temu strach przed odrzuceniem.

no właśnie, ja tracę czas a Ty?

Rebelia, nie, nie. Zachowuję się generalnie normalnie, a chodzi mi o większe dawki (kiedy przesadzę). Ale jeśli wtedy rozmawiam z kimś bliskim, w jakikolwiek sposób, to wyrzucam z siebie takie opinie, emocje, których normalnie bym nie powiedziała. A zastanawia mnie fakt, że to jest w stosunku do osób, na których mi zależy.

Rebelia, dokładnie. Jakaś blokada telefonu i komputera Trzeba o tym pomysleć Zastanawia mnie czemu taka straszna wtedy jestem właśnie dla najbliższych. Dla partnera, rodziców, rodzeństwa. W stosunku do niewiele znaczących dla mnie osób, jestem wręcz kochana

Rebelia, tak, już prawie 2 lata. Na moje podstawowe zaburzenie pomogło, teraz pracujemy nad relacjami. Ja mam tego wszystkiego świadomość, ale widzę, że i tak robię to samo.

nad swoją głupotą fantazjujesz?

Chodzi o to, że kiedy zaczyna mi na kimś zależeć, to na wszelkie sposoby podświadomie próbuje tą osobę do siebie zniechęcić. Robię jakieś akcje, to się zbliżam, to oddalam. Co dzień to inne podejście. Zupełnie nie mam nad tym kontroli. Czyste emocje. Aż w końcu ta osoba nie wytrzymuje i zrywa kontakt lub ogranicza. Wtedy oczywiście ja jestem załamana, ale co się stało to sie nie odstanie. I zostaję sobie sama, "pokrzywdzona". A kiedy zdarzy mi się za dużo wypić, to powinnam mieć chyba zakaz zbliżania się do bliskich osób, bo potrafię takie rzeczy mówić, że na nastepny dzień nie mogę uwierzyć, że to ja.

półdługie dlaczego tak?

Nieważne. Tematem, który chciałam poruszyć jest to, jak nie powtarzać za każdym razem tych samych zachowań w stosunku do osób, na których mi zależy. Czy ktoś ma podobnie i jak sobie z tym radzi. Tyle.

Do niektórych nie dociera. Byłam bardzo przekonywująca z mocną argumentacją. Zresztą nie o to już chodzi, może z tego wybrnę. Chodzi o to, że znów zaczynam powtarzać schemat. A chciałabym się od niego uwolnić. Tak jak napisałam powyżej.

Zależy przez kogo tęsknisz za kimś?

bonsai, no okej, chciałam się dowiedziec, czy ktoś może miał podobny schemat zachowania i czy udało mu się go przerwać. Za każdym razem to robię, jestem tego świadoma, ale i tak kończy się to identycznie. -- 15 kwi 2015, 11:27 -- bonsai, no okej, chciałam się dowiedziec, czy ktoś może miał podobny schemat zachowania i czy udało mu się go przerwać. Za każdym razem to robię, jestem tego świadoma, ale i tak kończy się to identycznie.

bonsai, nie chodzi o fb Chodzi o to, że chyba przestraszłyłam się swojego zaangażowania i chciałam się wycofać. Zaproponowałam przejście na znajomość stricte koleżeńską.

Żebym to ja jeszcze wiedziała Coś powiedziałam o zmianie "statusu" tej znajomości. Ale nie wiem dokładnie, to było, bo miałam spotkanie z koleżanką i wypiłysmy trochę za dużo wina. Potem rozmawiałam z tą osobą i "coś" powiedziałam.

No i znów powtórzyłam schemat. Zrobiłam tak, żeby osoba, na której mi zależało, zerwała ze mną kontakt. Nie potrafię tego powstrzymać. Zawsze do tego dążę Macie też tak?

tak rozumiesz kobiety?

Ja na spotkanie jestem zawsze chętna, tylko ciężko u mnie trafić z terminem :/

Nigdy! skąd taki pomysł?

Nic, tak jak Ty. Twoje ulubione pytanie zadawane na forum, to?