doctore

WinterTea nie masz żadnej radości, Twoje istnienie nie ma sensu, ale obawiasz się śmierci. To nie jest tak źle chcesz żyć. Zatem nawet podswiadomie wiesz, że może być innaczej. Jesteś młoda. Masz dużo czasu na zmiany. Odnosnie chorób. Ja jestem lekkim hipochondrykiem. Kiedyś przeczytałem książkę o chorobach zakaźnych. Jest tak dużo, tyle dróg zarażenia. Pomyślałem jak to mozliwe, że jeszcze żyję. Przecież ludzie powinni padać jak muchy...

Ja obejrzę jakiś ambitny film i zasnę snem niewiecznym. Nie zdrowiejcie! Choroba jest najbardziej wyrafinowana forma życia. Tomasz Mann Czarodziejska Góra PS Znawca literatury mógł przekręcić tytuł lub autora.

Tylko ja jestem normalny na tym świecie? Wokół sami wariaci...

Ale wy jesteście porąbani To chyba z deficytu snu... To nie jest diagnoza. Tak naprawdę nie jestem lekarzem..

Ja brałem wenlafaksynę jak dopadła mnie depresja, ale mam osobowość unikającą i po usta pieniu depresji nadal ją brałem dla zmniejszenia lęków. Nawet działała. Jednak jak dostałem sra... ze strachu odstawiłem. Stwierdziłem, że jednak chyba nie pomaga. Jescze jedno. Zacząłem brać na depresję i nie widziałem poprawy, ale tez nie wierzyłem, że mi pomorze i po jednym chyba opakowaniu (28 dni) przestałem. Potem jednak dałem się przekonać i zacząłem brać z wiarą. No i pomagała. Hm Nie wiem czy potem nie przestała działać bo przemysliwałem już, że nie będę jej brać przecież wiecznie...