kebek94

bezsensu...

Zabić się czy nie? po co wlaściwie żyć?

Od pewnego czasy nadmiernie placze , nie umiem tego kontrolować gdy usłysze coś obraźliwego od razu płaczę a gdy już zacznę to jak by atak nie umiem tego pochamować i mogę tak płakać 2 h jeszcze rok temu miałam trudność z tym . pamięć - dużo rzeczy zapominam rozkojarzenie - ktoś coś mówi ja nie reaguje albo odpowiadam z opóźnieniem ból głowy natłok myśli i pytanie po co żyć?

MamSwojePoglady miło znaleźć kogoś z rocznika ;p aa imię twoje mogę poznać ?

MamSwojePoglady Tak rocznik , 20 lat mam a to źle czy dobrze?

Nie ty jedna chyba ;pp Daria - miło mi nie jestem facetem chodz rodzice mieli taką nadzieje ;p

hmm Nazywam się Daria.. Jestem na codzień naładowana pozytywną energią , mam wspaniałą rodzinę i chłopaka - tak mnie bynajmniej widzą inni jako ładną , szczęśliwą dziewczynę Natomiast to tylko pozory, może moja dobra gra aktorska tak naprawde tu jestem bo czuje że brakuje mi siły na te udawanie i jeśli ktoś mi czegoś nie poradzi to czuję iż ze sobą skończe szkołe zawaliłam - nauzycielka dała mi niesłusznie jedynke cała zawodówka poszła na marne poczym oddałam ją do kuratorium a ona ze zemsty podała mnie do prokuratury o pobicie sprawa jest w toku . Praca- byłam w Irlandii nie było pracy zmarnowałam pieniądze które miały pójść na auto w Polsce nigdzie mnie nie chcą bez szkoły a do szkoły moge iść w czerwcu i to do liceum dla dorosłych . rodzice - są już starzy , utrzymują mnie boje się że się coś stanie jak ich zabraknie będe musiała iść pod most , niczego nie mam chłopak- niby jest miłość ale częściej się kłucimy niż kochamy nie wiem co o tym myśleć ciągle słysze od niego że brzydka jestem niby na żarty ale ja serio widzę się brzydka . często tak po prostu mnie rzucał że niby ktoś mu coś powiedział itd . boje sie że teraz też mnie rzuci i już totalnie zostanę bez niczego Jestem zerem ale to nic samo to było by okej gdyby niepokojące oznaki nie następowały zauważyłam że czesto płacze od jakiegoś roku nie panuje nad emocjami , tak jak by 100 myśli przeszlo przez moją glowe w ciągu 2 minut . wystarczy że ktoś coś powie a ja reaguje na to placzem często to próbuje maskować udając że ziewam i że niby łzy przyszly z tym lub po prostu myśle o zakupach lub o czymś przyjemnym żeby nie słyszeć raniących mnie słów poczym się uśmiecham jak by nigdy nic . od tygodnai mam tak że coś zrobie a 10 min później nie pamiętam co ja zrobiłam już nie wspomnieć o tygodniu.. moja pamięć się znacznie pogorszyła i do tego myśli typu po co żyć jak nic już nieosiągne takie zero jak ja powinno dawno temu zejść z tego świata... nie wiem co robić czy to coś błachego ? czy z tym brakiem pamięci i wgl coś powazniejszego warto iść do psychiatry czy to olać? może jestem naprawde jakaś niedorozwinięta inna każdy dobrze mówi że jestem głupia

Jak byłam mniejsza to sobie wymyśliłam przyjaciela który dowarzyszył mi aż do 2 kl podstawówki teraz jakoś tak nie mam . jedynie czasem zadaje pytanie Bogu..

nie umiem spaać nie wiem czy to jakas depresja czy coś ale nie umiem ;p więc może pozwolicie mi dolączyć się do rozmowy ? ;?

ja słucham you and me - Lifehouse dobrze uspokaja skłania do przemyslen polecam

hej wam

hmm Nazywam się Daria.. Jestem na codzień naładowana pozytywną energią , mam wspaniałą rodzinę i chłopaka - tak mnie bynajmniej widzą inni jako ładną , szczęśliwą dziewczynę Natomiast to tylko pozory, może moja dobra gra aktorska tak naprawde tu jestem bo czuje że brakuje mi siły na te udawanie i jeśli ktoś mi czegoś nie poradzi to czuję iż ze sobą skończe szkołe zawaliłam - nauzycielka dała mi niesłusznie jedynke cała zawodówka poszła na marne poczym oddałam ją do kuratorium a ona ze zemsty podała mnie do prokuratury o pobicie sprawa jest w toku . Praca- byłam w Irlandii nie było pracy zmarnowałam pieniądze które miały pójść na auto w Polsce nigdzie mnie nie chcą bez szkoły a do szkoły moge iść w czerwcu i to do liceum dla dorosłych . rodzice - są już starzy , utrzymują mnie boje się że się coś stanie jak ich zabraknie będe musiała iść pod most , niczego nie mam chłopak- niby jest miłość ale częściej się kłucimy niż kochamy nie wiem co o tym myśleć ciągle słysze od niego że brzydka jestem niby na żarty ale ja serio widzę się brzydka . często tak po prostu mnie rzucał że niby ktoś mu coś powiedział itd . boje sie że teraz też mnie rzuci i już totalnie zostanę bez niczego Jestem zerem ale to nic samo to było by okej gdyby niepokojące oznaki nie następowały zauważyłam że czesto płacze od jakiegoś roku nie panuje nad emocjami , tak jak by 100 myśli przeszlo przez moją glowe w ciągu 2 minut . wystarczy że ktoś coś powie a ja reaguje na to placzem często to próbuje maskować udając że ziewam i że niby łzy przyszly z tym lub po prostu myśle o zakupach lub o czymś przyjemnym żeby nie słyszeć raniących mnie słów poczym się uśmiecham jak by nigdy nic . od tygodnai mam tak że coś zrobie a 10 min później nie pamiętam co ja zrobiłam już nie wspomnieć o tygodniu.. moja pamięć się znacznie pogorszyła i do tego myśli typu po co żyć jak nic już nieosiągne takie zero jak ja powinno dawno temu zejść z tego świata... nie wiem co robić czy to coś błachego ? czy z tym brakiem pamięci i wgl coś powazniejszego warto iść do psychiatry czy to olać? może jestem naprawde jakaś niedorozwinięta inna każdy dobrze mówi że jestem głupia