Cichota

Ja wiem, wiara jest ważna. Wielokrotnie, kiedy byłam przygnębiona i smutna , to modlitwa przynosiła mi ukojenie. Ale kiedy mi było lepiej, to zapominałam o Bogu. A potem gdy znowu dopadł mnie dół, to na nowo wzywałam Go na pomoc. Wiem, że to nie w porządku. Nie chcę się z Nim rozstawać. Nosze ze sobą różaniec i medalik i modle sie, staram się o tym nie zapominać, ale ja mam wielkie wachania nastrojów. Kiedy jestem nieprzyzwoicie szczęśliwa, to nagle wszystko przestaje mnie obchodzić, nawet Bóg. A potem spadam w przepaść... i wszystko zaczyna się od nowa

Glenn, nie łam się! Ten koleś to na serio nie jest wart tego, żebyś przez niego miała taki podły nastrój. Nie daj mu tej satysfakcji, pokaż, że jestes silna i że się nie boisz. Nawet jeśli w rzeczywistości odczuwasz lęk, to postaraj się go przezwyciężyć. Wiem, że łatwiej to napisać, niż zrobić, ale chyba to najlepsze wyjście. Nie daj się mu! Nie warto się przejmować takimi ludźmi jak on Pozdrawiam Trzymaj się

Na tym forum nikt nie jest sam. Pomoc można uzyskać łatwiej niż w realnym życiu :) Witam wśród nas

Tez jestem tutaj od niedawna :) Forum pomoże Ci jak tylko będzie umiało. Pamiętaj - tutaj nigdy nie będziesz sama

Książki niektórym pomagają, innym nie. Zależy od podejścia. I oczywiście od książki. Czytałam wiele takich dzieł, jedne miały coś w sobie inne nie. Tak więc najważniejsze to dokonać właściwego wyboru :)

Jestem nowa, podzielę się swoim zdaniem na ten temat. Mi zawsze mówiono, że nie wolno płakać, nie wolno dać innym satysfakcji ze zranienia mnie. Ale jesli ktoś robi mi przykrość, to trudno jest kontrolować emocje i czasem nie pozostaje mi nic innego jak łzy... Niektórzy mówią, że to nic i zawsze przesadzam, żebym się wzięła w garść i przestała wreszcie ryczeć... ale to nie takie proste...

Dziękuję wszystkim za ciepłe powitanie :) Właśnie w tym rzecz, że moja osobowość jeszcze się do końca nie ukształtowała i czuje się zagubiona. Nie wiem czy na tym forum jest dużo osób w moim wieku - przekonam się wkrótce

Dziękuję Ci bardzo za miłe powitanie :) Dobrze się czujesz na tym forum? Czy pomogło Ci to w realnym życiu? Jestem ciekawa, bo nie wiem czego mam oczekiwać

Jestem Cichota, mam 16 lat i całe życie przede mną. Chciałaby je dobrze rozegrać, ale są chwile, w których nie daję sobie rady. Znalazłam to forum wczoraj, w chwili zwątpienia po prostu wpisałam w wyszukiwarkę "lęk", "depresja", "forum" i znalazłam Was. Mam nadzieję, że znajdę tutaj bratnie dusze