hedonis__m

a ja dzisiaj postanowiłam pójść do kościoła, w którym nie byłam od momentu ataków nerwicowych, poszłam, dużo ludzi, jeden atak i powoli czułam jak to wszystko odchodzi... aż się popłakałam.. i wytrzymałam do końca mszy. konfrontacja z lękiem to dobra metoda na jego pokonanie... została komunikacja miejska. dobrej nocy wam życzę.

a ja dzisiaj postanowiłam pójść do kościoła, w którym nie byłam od momentu ataków nerwicowych, poszłam, dużo ludzi, jeden atak i powoli czułam jak to wszystko odchodzi... aż się popłakałam.. i wytrzymałam do końca mszy. konfrontacja z lękiem to dobra metoda na jego pokonanie... została komunikacja miejska. dobrej nocy wam życzę.

jakie to jest męczące. poszłam dziś po zakupy i co chwile mnie męczyło, że po co, że przecież mnie tu nie ma, że po co mi te zakupy i jakiś dziwny atak paniki żeby jak najszybciej być w domu. ;/ pomęczy i odpuszcza... ale kiedyś minie?

ja wchodzę w 4 tydzień, ale tak porypanych snów jak ostatnio na triticco to nie miałam nigdy.

może spróbuj wziąć 50 zamiast 25, ja dziś wskoczę na 75 bo chciałabym się wyspać w końcu.

ja po 3 tygodniu stosowania znowu wybudzam się co 2 godziny z lękiem, różnica jest taka, że zasypiam po wybudzeniu, a nie tak jak wcześniej do rana już nie spałam.

w sumie na każdego reaguje inaczej i teraz nie wiem czy przeczekać czy poprosić o zmianę leku. mam 31 wizytę u psychiatry i teraz jestem w kropce. może to się uspokoi..

mam 31 stycznia wizytę u psychiatry i poproszę o zmianę leków. znowu nie spałam pół noc z paniką. :/

wcześniej brałam pramolan, ale tak mnie zamulał, że spałam cały dzień. w sumie teraz seronil biorę drugi tydzień, zaczynałam od 5mg bo mam wiele innych chorób i biorę tych leków ogrom, także mnie bardzo powoli psychiatra wprowadzał w fluo. przy pierwszej tabletce już miałam mdłości potem się uspokoiło, dzisiaj z 10 wskoczyłam na 20 i cały dzień jest mi niedobrze. w nocy obudziłam się z atakiem paniki, cała mokra i cały dzień mam rozpieprzony.

Witajcie! Nazywam się Magda, mam 25 lat, choruje na nerwicę lękową z hipochondrią. Odkąd zaczęłam przebywać na forum, zrozumiałam, że nie jestem z tym sama, chociaż bardzo ciężko mi się pogodzić z tą chorobą i ją zaakceptować.

a ja w nocy obudziłam się bardzo gwałtownie z atakiem paniki, ale jakoś udało mi się zasnąć, po przebudzeniu znowu panika i tak cały dzień. byłam na zakupach to myślałam, że padnę między półkami. i stresuje się już tą nocą, żeby nie była jak poprzednia. koszmar.

ja zaczynałam od 5mg seronilu, dziś po tygodniu doszłam na 20mg i mam okropny dzień, ataki paniki co chwile, poczucie zagrożenia, natręctwa i okropne mdłości.. jest mi niedobrze obrzydliwie.

jeżeli boisz się, że masz schizofrenie to jej nie masz.. :) schizofrenicy nawet nie są świadomi, że są chorzy.. też się bałam, też dostawałam histerii "jestem nienormalna, psychopatyczna', ale terapia pomogła zrozumieć, że to 'tylko' nerwica..

ale uwierz, że dzięki terapii i lekom da się to pokonać...

Te myśli są okropne... też tak miałam, bałam się utraty kontroli że się w nocy obudzę i coś zrobię domownikom. Bałam się ostrych narzędzi, że komuś je wbije. Psycholog tłumaczyła mi, że to tylko myśli, to nie fakty, że mam pozwalać im przepłynąć i rozmawiać z nimi oraz się do nich śmiać. To tylko myśli... Jak zaczęłam je negować i z nimi rozmawiać to zniknęły. Przychodzą czasami na chwilę, ale nie męczą już tak jak wcześniej. Biorę leki, chodzę na psychoterapię i wierzę, że zwalcze tego potwora. Życzę powodzenia :)