czarnaroza2

witam. dawno mnie tu nie bylo. wzielam sie w garsc ulozylam sobie zycie, mam kochanego chlopaka z ktorym planujemy slub i wogole wszystko niby piekne... myslalam ze najgorsze co mnie spotkalo to BPD dlatego tak bardzo kazdego dnia walczylam by kazdy nastepny dzien byl lepszy, nie poddawalam sie, nawet jak mi cos nie wychodziĺo to próbowaĺam dalej bo wiedzialam ze nie moge przegrac z tá cholerna choroba. przed swietami dowiedzialam sie ze mam PCOS zwalilo mnie to z nog, nagle wszystko sie zmienilo. moj ukochany ma tylko jedno marzenie, chce miec dziecko zreszta ja tez bardzo chce ale dowiedzialam sie ze u mnie choroba byla bardzo pozno wykryta i nie wiadomo czy wogole bede mogla miec dzieci. totalnie mnie to zalamalo, juz nic nie jest takie same, coraz czesciej nic nie robie, tak poprostu, bo mi sie nie chce, od chlopaka sie oddalilam, sa momenty kiedy mam ochote sie pociac, kiedy wszystko mnie przerasta.... tyle pracy by wzbic sie w w gore i jedns chwila by spasc na samo dno...

nie mam siły... nie potrafie zapomnieć... było juuż tak dobrze a ten h.j musiał mnie skrzywdzić... mówiłam ze nie chce... mówilam żeby przestał...

teraz mam troche wolnego czasu i wkoncu dostep do neta wiec bede czesciej zagladac

ja pije kawe dlatego nie spie. jeju jak dawno mnie tu nie bylo,

Witam wszystkich i pozdrawiam. -- 03 lis 2012, 02:35 -- Witam wszystkich i pozdrawiam.

powrocily mysli samobojcze a wraz z nimi szpital psychiatryczny.

nawet w tym zasranym szpitalu mi towarzysza... Jest tragicznie

mój związek sie rozpadł przez moje huśtawki nastroju. Jestem do niczego.

ciekawa jestem co mnie trzyma przy zyciu. Jestem totalną porażką ale nie potrafie sie zabic. Ciągle o tym mysle ale nie potrafie

u mnie jest tak ze czasem wytrzymuje bardzo dlugi czas na diecie 300kalorii albo pare dni wcale nie jem a potem mam napady objadania sie i zawsze konczy sie to wymiotami. Obiecuje sobie ze juz nigdy wiecej ale to jest silniejsze. Nie mialam jeszcze odwagi powiedziec o tym psychiatrze.

U mnie czasami też gorzej ale próbuje nie robić głupot. Zaczęłam dbać o siebie i wogóle zaczęłam myśleć o sobie o tym co jest dla mnie ważne.

O cześć :-) u mnie pomału do przodu. Dalej się leczę. Mam nowego psychiatrę który prowadzi ze mną terapię tzn od przyszłego tygodnia zaczynamy. Tomek mnie wspiera (mój chłopak) jesteśmy razem już prawie 5mc. Dzięki niemu zaczęłam inaczej patrzeć na świat. A co u Ciebie?

Witam wszystkich. Dawno mnie tu nie było. Po tym jak usunęłam kato mówiłam że już tu nie wejdę ale jednak zarejestrowałam się na nowo.