mońka

HEJ.NIEWIEM OD CZEGO MAM ZACZĄĆ.ALE MOŻE OD POCZĄTKU.MAM NAIMIE MONIKA 31 LAT.OD 10 LAT JESTEM W ZWIĄZKU MAŁŻEŃSKIM.DZIECIŃSTWOMAIAŁAM NIECIEKAWE.NIE MAM RODZEŃSTWA A OJCIEC BYŁ I JEST ALKOHOLIKIEM ALE ON SIĘ DO TEGO NIE PRZYZNAJE.CIĄGŁE AWANTURY UCIEKANIE Z DOMU BO OJCIEC PIJANY ROBI AWANTURE I TRZEBA BYŁO ZEJŚĆ MU Z DROGI.JAK NIE PIŁ TO WSZYSTKO BYŁO OKEY.MAJĄC 21 LAT WYSZŁAM ZA MĄŻ.MAM DOBREGO MĘŻA.PO ŚLUBIE ZAMIESZKALISMY U MOICH RODZICÓW.MYŚLAŁAM ŻE OJCIEC SIĘ ZMIENI ALE MYLIŁAM SIĘ.NADAL BYŁY AWANTURY UBLIZAŁ MOJEJ MAMIE I PIŁ NAWET DOCHODZIŁO DO RĘKOCZYNÓW.RAZ NAWET WEZWAŁAM POLICJE I ZAMKNĘŁAM GO.PO TRZECH LATACH ZASZŁAM WCIĄŻE URODZIŁAM ZDROWEGO I ŚLICZNEGO SYNKA.JAK SKOŃCZYŁ 1,5 ROKU WYPROWADZILIŚMY SIĘ NA WYNAJEM BO ATMOSFERA BYŁA JUZ NIE DO WYTRZYMANIA.MÓJ MĄŻ CO ROKU WYJEŻDZA DO PRACY DO NIEMIC,ŻEBY BYŁO NAM LEPIEJ(CHODZI O KASE WIADOMO JEST CIĘŻKO).MÓJ MĄŻ PRZEZ TO CO NAPATRZYŁ SIĘ JAK MIESZKALIŚMY Z MONIMI RODZICAMI ZNIENAWIDZIŁ MOJEGO OJCA ZA TE AWANTURY I PICIE.NIGDY NIE INGEROWAŁ BO PO CO JAK ZA DZIEŃ DWA BYŁO JUŻ WSZYSTKO DOBRZE.ROK TEMU KUPILIŚMY Z MĘŻEM JUŻ WŁASNE MIESZKANIE,TAK ŻE MAMY SWÓJ KĄT.MAMA MOJA ZAWSZE MI POMAGAŁA BYŁA DLA MNIE JAK PRZYJACIÓŁKA ZAWSZE MOGŁAM SIĘ JEJ WYŻALIĆ I OPOWIEDZIĆ O TYM CO MNIE DRĘCZY.ONA TEZ JEST SCHOROWANĄ OSOBĄ I TO WŁAŚNIE PRZEZ OJCA.MÓJ MĄŻ WINNI MOJEGO OJCA ZA TO ŻE MIAŁAM TAKIE ŻYCIE I POPADAM TERAZ CZESTO W STANY DEPRESYJNE ,CZĘSTO SIĘ ZAŁAMUJE I MOCNO PRZEJMUJE KAŻDYM NIEPOWODZENIEM.OD JAKIEGOŚ CZASU PRZESTAŁAM ODWIEDZAC MOICH RODZICÓW ROBIE TO ALE NIE CZĘSTO.MÓJ MĄŻ JAK OJCIEC JEST WYPITY TO NIE CHODZI WCALE.JA ZRESZTA TEŻ.MOJA MAM MA O TO DO MNIE PRETENSJE.OPIEKUJE SIE MOIM SYNKIEM BO JA PRACUJE. TERAZ POWIEDZIAŁA MI ŻE MAM ZNALEŻĆ SOBIE OPIEKUNKE ALBO JEJ PŁACIĆ ZA OPIEKE,I W NICZYM JUŻ NIE MAM LICZYĆ NA JEJ POMOC.GDZIE POPEŁNIŁAM BŁĄD?JEST TAKIE POWIEDZENIE:RODZICÓW MA SIĘ JEDNYCH A MĘŻÓW MOŻNA MIEĆ STU. A CO Z MOIMI PRZEŻYCIAMI Z DZIECIŃSTWA PZRECIEŻ JESTEM DZIECKIEM ALKOHOLIKA

własnie wróciłam z pracy. czuje sie dobrze ale tylko wieczorami rano żle mam w głowie jakies dziwne mysli że sobie z niczym nie poradze co ja zrobie jak mój mąz wyjedzie w delegacje i tak w kółko nie moge odegnac tych mysli od siebie i samopoczucie wtedy jest straszne [ Dodano: Dzisiaj o godz. 9:20 pm ] w zeszłym roku miałam depresje w kwietniu i brałam tabletki antydepresyjne pomogło ale teraz znów się zaczyna to samo .amoże to tylko strach że znów to przychodzi bo jest juz marzec sama nie wiem.tak jak juz pisałam wieczorem jest okey.

okey podam ci emeila możesz do mnie pisać. ja tez będe pisac do ciebie. monia76301@wp.pl czekam na emeila

no niestety ale ludzie często nie rozumieją takich osóbi tego że tak mozna się czuć.ale musimy być dzielne i chodzić z podniesioną głową.choć ja wiem że to jest ciężko.jak byś mogła to napisz mi wogule jak się czujesz co odczuwasz?

z miłą chęcią spotkałam bym się z tobą i pogadała.wiesz ludzie którzy nie doswiadczyli takich stanów nie są w stanie zrozumieć jak mozna się tak czuć i tak mysleć.każdy mówił mi wez się w garść nie myśl tak to głupio o co ci chodzi pzrecież masz rodzine prace.

HEJ SMUTNA!jak przeczytałam o twoim zyciu to tak jak bym czytała prawie o sobie.mam synka 5 letniego i męża.Mój mąż co roku wyjeżdża do pracy w delegacje właśnie o tej porze teraz będzie jechał 18 marca.A ja pomimo że jeszce jest czuje się bardzo dziwnie że co ja zrobie jak on pojedzie jak sobie dam rade.wydaje mi się że tylko ja się tak czuje że wszyscy inni są szczęsliwi.wiem że to bezsensu myślenie ale nie moge odgonić tych myśli od siebie.w zeszłym roku miałam depresje ateraz czuję lęk że znowu ona nadchodzi.pzrecież mamy dzieci powinnyśmy czuć się wspaniale.a co do tego że tak się czujesz nie martw się jeszcze troche i wrócisz do siebie jesteś przecież po porodzie.ja tez wyglądałam nie bardzo po urodzeniu dziecka i czułam się tez nie najlepiej ale wszystko wróci do normy głowa do górya znajomi to sami się znajda zobaczysz.

dzięki gusia za odpowiedż ten stan utrzymuje się dopiero od poniedziałku może to jeszcze za szybko na diagnoze.najgorzej czuje sie rano potem jest lepiej poczekam jeszcze do piatku,a co do brania tabletek miała być to kuracja szescio miesięczna ja brałam te tabletki tylko pięć miesięcy to pewnie mój błąd

W zeszłym roku w marcu żle się poczułam.Czułam sie tak przez miesiąc nie miałam apetytu budziłam sie o 5 rano nie mogac spać nic mi sie nie chciało.postanowiłam iśc do lekzrza stwierdził u mnie depresje i przepisał lek przeciwdepresyjny .Zaczęłam go brac po 4 tygodniach zaczęła sie poprawa.W końcu doszłam do siebie i zycie znów stało sie lepsze.Od poniedziałku znów zaczęły sie te objawy jak w zeszłym roku i zastanawiam sie czy to znów.Nie jest to jeszce tak silne uczucie jak w zeszłym roku ale zaczyna sie boje śię że znów będzie to samo