heimao

Laima, na które z objawów leki nie pomagają? czego nie możesz się pozbyć? myślałaś może o szpitalu? To wcale nie ostateczność, pomyśl, może tam czułabyś się chociaż odrobinę bezpieczniej?

kawa

nocturne

radiohead

apparat

jak było, opowiadać : D

mojito

neuroleptyk

kurczę, nie mogę w niedzielę! kiedy następne spotkanie? : D

Co ze mną... Miło, że Ktoś pyta. A ze mną źle. Derealizacja (bo chyba tak to mogę nazwać) nasila się bardzo. Nieczucie również. Z każdym dniem jest gorzej, i gorzej... a wizytę u psychiatry mam dopiero za 9 dni. Czasem już nie wiem, jak sobie radzić z tym wszystkim. Najgorsze są poranki. Budzę się - źle - wstaję z łóżka, idąc do łazienki mijam lustro i ... spoglądam. Moje oczy robią się... wielkie z przerażenia. Takie już są. I nie wiem "co to". Nie wiem, czy to jeszcze depersonalizacja czy już psychoza. Nie poznaję siebie. Mama coś dzisiaj do mnie mówiła. Patrzę, słucham. Ale nie słyszę. I nagle "to". Nierealność. Powoli zaczęłam się wycofywać... Najpierw jeden krok, potem drugi... "W panice" (myśli) uciekłam. Nie od niej. Od tego... "czegoś". I wstrząsy... wstrząsy padaczkowe. Tak je nazywam. Trzęsę się. Niby z zimna, ale wcale nie jest mi zimno. Piszę tak, ale zupełnie czuje się martwa. Opisuję emocje, ale ich nie przeżywam. Tak. Zalasta na sen bardzo pomaga. Nie wiem co robić, kiedy "to" nasilone wraca, narasta. Nie wiem. Po prostu nie wiem.

http://www.youtube.com/watch?v=PT81mNjrA7M

Antonioniego, Kieślowskiego i Larsa również sobie cenię. Herzoga nie znam chyba wcale. Oprócz w/w lubię Bergmana i Jarmuscha.

Ja się zbieram... Dobranoc wszystkim.

Tak myślałam, że to farsa... Wszystko u Springera wydaje się sztuczne. Nawet wypowiadająca się widownia. Co do Felliniego... myślę, że trudniejszy w odbiorze jest Tarkowski. Jego "Nostalgię" mieliłam długo, by stwierdzić, że to arcydzieło!

Co do Jerry'ego Springera... oglądając Go, zawsze się zastanawiałam czy są to prawdziwe historie, czy aktorzy specjalnie do tego wynajęci... Ktoś może mnie oświecić? ; p

KeFaS; a co uważasz za "coś ambitniejszego"? Felliniego, czy Tarkowskiego? : )

Hah, dokładnie przed chwilą miałam to samo ^__^ Wzięłam tabletkę i zamiast położyć się spać, zaczęłam jeść... A tak w ogóle: cześć wszystkim! ekhm, tzn. dobry wieczór.

Mam wstępnie stwierdzone zaburzenia osobowości. Psychiatra pytał mnie również o mój stosunek do tego, co się dzieje. Wiem tylko, że chciałabym by wszystko wróciło do normy. Żeby te myśli zniknęły i żebym przestała czuć się tak, jak się czuje. Więc chyba można to podpiąć pod "krytycyzm", prawda?

mój boże! już myślałam, że tylko ja odczuwam coś takiego... -- 04 paź 2011, 16:12 -- Czy w tej derealizacji/depersonalizacji leki mogą pomóc? czy "tylko" psychoterapia. Jakie macie doświadczenia? Pytam, bo mi psychiatra powiedział "tak. to derealizacja, ale na to nie ma lekarstwa".

Okej, dzięki. Spróbuje(my).

W Poznaniu była to taka jakby przychodnia, przy szpitalu. Być może była to izba przyjęć oddziału psychiatrii...? Nie wiem. Przyjęto mnie od razu, rozmawiałam z psychiatrą, dostałam leki. Teraz podobnej pomocy potrzebuje moja przyjaciółka. Ale w Warszawie.

spodziewałam się takiej kąśliwej uwagi. Dzięki! : ) Ja tylko grzecznie zapytałam. Wiem, że w Poznaniu istnieje taka poradnia przy Szpitalu, ale potrzebuję wiedzy na temat Warszawy.

czy wie ktoś może, czy w stolicy znajduje się jakaś poradnia (przy szpitalu?) czynna 24h/7 ? Gdzie można się zgłosić w nagłym przypadku i od razu zostać przyjętym? Proszę o szybką odpowiedź.

bigsmith21; Mam tak. Prawie nieustannie.