Ana24

Pikpokis nie swiruj, plisss, my wszyscy z tym zyjemy! wytrzyj nosa, wstawaj na nogi i peprz te mysli! i

a ja ucieklam...od problemu...jestem 180 km od domu i jest mi super :) jestem przy NIm .a tak na marginesie nie bylam u psychologa..........

Pikpokis nie bylam tam dzis....z przyczyn rodzinnych , musialam pomoc siostrze z dziecmi; moze wybiore sie jutro po seminarium. Boje sie ze trafie na kogos niekompetentnego, lub ze uslysze to czego nie chce uslyszec. nie chce tez isc z tego powodyu bo dzis jest naprawde naprawde OKEJ! nie chce isc kiedy jest okej! chce isc kiedy podczas dola a nie wtedy kiedy stoje w miare na nogach i przyjdzie mi tylko opisywac wszystko na płaszczyxnie faktów a nie emocji. to bez sensu! nie wiem! jutrezjszy dzien pokaże! Buzka

hanusia chyba nie zrozumialam....jakiego uczucia niby sobie wmawiasz? tego ze go kochasz czy tego ze jednak nie kochasz?

Pikpokis ja tez tak mam...przy Lukaszu tez mam te mysli ...ale szybciej mijaja.... widzisz tak to juz jest.......jutro ide do psychologa...wiem co mnie czeka.....mowienie o wszystkim i szukanie przyczyny...........ale musze tam isc....uciekam stad bo ktos mnie potrzebuje...

Pikpokis zamknij oczy, weż głeboki oddech i powiedz na glos "dam rade" jeszcze wczoraj chcialam sie upic a moze i nie obudzic...a dzis? heh widze ze to byloby najglupsze co moglabym zrobic!

czesc kochani wlasnie wrocilam z uczelni...padam na twarz...bo olbrzymim dolku odrobine poprawy....caly popranek plakalam Lukaszowi na kolana....potem poszlismy na pociag,i pocałowal mnie tak cudnie w reke....czulam sie jak maly zaplakany i smutny kopciuszek majacy olbrzymie szczescie ze ma u boku kogos tak kochanego.... ja sie po prostu nie pojmuje.....zaraz po tym znów osowiałam i te cholerne mysli...dzis dostalam namiary na bezplatna pomoc psychologów i chyba zanim pojde na umowiona wizyte u psychiatry wybiore sie jutro do tej poradni...ide do lozka....nie mam na nic sily

Pikpokis dzis bylo strasznie...tak bardzo chcialam zobaczyc sie z Łukaszem ale meczy sie nad sesja i niestety skazana bylam na meczarnie w 4 scianach. kiedy kjestem przy Nim tez miewam leki ale rzadziej, jelsi juz sie zdarzaja mowie Lukaszow ze wlasnie to cos robi mi sieczke z glowy i zeby dal mi chwile na glebszy oddech. wtedy wychodze na chwilke lub ide na lozko...i za jakis czas do Niego wracam, kiedy sie to we mnie kumuluje musze sama odreagowac. Jedno jest pewne ilekroc pozwole chociaz malej mysli przeknac do mej swiadomisci zaczyna sie pieklo i z minuy na minute jest coraz gorzej. wlasnie dzis tak bylo...w zwiazku z tym ze po operacji odwiedzil mnie ktos kto wywoluje u mnie wiele emocji dzis znalazłam w tym ze ten ktos na mnie fizycznie dziala ewidentny i niepodwazalny powod do trego by myslec ze chyba na pewno juz nie kocham mojego chlopaka bo do niego juz nie czuje takich silnych emocji.. potem pomyslalam sobie jeszcze gorzej ze to nie nerwica tylko stan mojego umyslu ktory nie radzi sobie z brakiem milosci ktora minela.......myslalam ze zwariuje........szczerze.w glowie mialam mnostwo rzeczy...poczawszy od tego ze chcialam odtworzyc barek i napic sie tyle by moc chorowac przez kilka dni......mysli oscylowaly wogól tego co by tu sobie zrobic bo dluzej sama z soba nie wytrzymam grrrrrrrrr!!!! potem zadzwonilam do Lukasza, powiedzialam ze strasznie sie czuje! a on nadal byl przy mnie,.....uspokoilam sie...potem zadzwonilam ponownie i bylo juz okej......Boze skad ja mam wiedziec czy to nerwica czy brak milosci? Ide po rozaniec i zasypiam z modlitwa na ustach! Trzeźwa!

mam dzis koszmarny dzien...wymyslalam sobie ze nic mio nie dolega a ze trapi mnie milosci ktora sie wypalila a ja nie umiem sie z tym pogodzic ;( zwariowac mozna....chce mi sie krzyczec ;(

przeraza mnie fakt ze to moze nie byc nerwica

co u mnie? po operacji jestem jeszcze troche obolała. boli mnie jak sie ruszam ale dam rade....mam lenia i nic mi sie nie chce....jedyne na co mam ochote to sobie tak beznamietnie lezec w lozku ....no i chce zeby byl Lukasz przy mnie :)...jak tylko mysli wracaja biore trelefion i dzownie do niego....cieszy mnie to ze czuje olbrzymia potrzebe kontaktu to mnie bardzo cieszy....kiedys tak nie mialam (na poczatklu moich objawów- bylo wrecz na odwrot). martwi mnie jednak wiele rzeczy,,,,ten straszny lek poranny......albo ze moje uczucia sa takie walsnie maleńkie........ i to ze ostatnio jestem jakas taka fizycznie nieuczuciowa....jedyne czego mi trzeba to przytulenia ......... zapomniałam o pocalunkach itd...jakos nie potrzebuje tego

jesli nie wyobrazasz sobie zycia bez drugiej osoby a miewasz te cholerne watopliwosci to najprawdopodobniej jest nerwica.....widzisz....ja na przykład cjhce byc z moim chlopakiem i nie chce myslec o tym ze kiedykolwiek moglibysmy byc osobno..a mimo to mam watpliwosci...nie mam ochoty na czulosci czasem... czasem wystrczy mi jak jest przy mnie moj chlopak....nie musi nic nawet mowic wazne zeby byl!

kazdy kto tylko sie tu pojawia wnosi cos co nas buduje....Kwasanri...cioesze sie ze przeczytalam o tescie...nawet go nie zrobie bo na sama mysl o nim znałam jego wynik....nie mam powodu dla ktorego nie powinnam byc z nim.... Dzis ide do pracy....ale tylko na pól zmiany....bo nadal mi słabo troche...a pote, siadam do mgr....ciesze sie ze mam was tu wszystkich Dzieki Pikpokis- bylas pierwsz, która dala mi wiare ze nie jestem kosmitka, Hanusia- dzieki i Tobie ze jestes, ze moge na Ciebie liczyc tak jak na Pikpokis. mam nadzieje ze Mieciu przeczytasz moja odpowuiedz bo czekam na nia z niecierpliwoscia. a teraz juz ide na kawe i do pracy... milego dnia :)

hanusia zatem ide do spacjalosty jak juz wiesz! czuje sie mimo wszystko okej. byl Lukasz, bylo normalnie okej....choc poczatki spotkania sa trudne....staram sie nie myslec...zabieg nastepny tym razem juz operacja pod koniec lutego,..musze to przemyslec bo podobno jest bardzi powazny i nie wiem co robic. Mieciu zostawilam Ci odpowiedz w poprzednim poście. zabieram sie za magisterke, pozdrawiam

no wlasnie zanim to sie stało....zanim poczulam to co trapi mnie od tych 10 miesicy...dzialo sie ze mna nie najlepiej...a mianowicie mialam straszne lęki ze Lukasz chce ode mnie odejsc......ze mnie nie kocha....jak sie poklocilismy panikowalam ze teraz to chyba odejdzie....panicznie bałama sie ze moge go stracic,....steki razy sprawedzalam smsa czy przypadkiem nie zawiera on ttresci ktore moglyby go urazic.....a potem bum i jest jak jest

nie wiem czy to nerwica natrectw...tylko sie domyslam. wizyte mam na 23 stycznia...sama jestem terapeutka :) zeby tego bylo malo cierpie na to co od 10 miesiecy i mam dosc

hmm Mieciu podsuwasz argumenty nie do podważenia :) dzieki! myslisz ze to kiedys minie?

Przepraszam Mieciu..... staram sie pomoc samej sobie....szukac pytan pomocniczych...czegokoliwkiem co pozwoli mi wkoncu byc pewna. top tak cholernie trudne....pyatm by sprawdzic na ile co ja czuje czuja inni....chyba szukam potwierdzenia ze to objaw choroby a nie rzeczywistego braku milosci.... Wiesz? Mieciu bo ja kiedys czulam to w sobie.....takie niematerialne cos...ciepło... nie wiem wlasnie milosc....i kiedykolwiek bys mnie wtedy nie zapuytal jak wazny jest dla mnoe moj chlopak i czy go kocham.popatrzylabym na Ciebie jak na wariata z zastanowieniem po co pytasz przeciez to oczywiste! teraz tak nie jest nie czuje ciepla....nie czuej tego co kiedys...poza chwilami...kiedy nie wyobrazam sobie ze moze go nie byc! ale to takie straszne czekac na chwile impuls by sie o tym móc przekonac i brnac dalej...... chyba musze odpoczac....jestem po opercaji i chyba nie mam siły sie zadrdczac... pozdrawiam goraco

Mietek a co czujesz? czujesz milosc? czujesz ja tak jak wtedy kjiedy byłes pewien?

heh Mieciu nie wiem czy mi to pomaga czy nie...kiedy trafilam na forum bylam bardzo aktywna...a potem musialam stad uciec bo ilekroc sie tu uzewnetrznilam ..wszytstko wracalo bylam mega nakrecona i zaraz musuialam zakomunikowac o tym Lukaszowi...nawet nie musialam nic mowic sam widzial ze cos znow nie gra. On ma tego dosc a ja jeszcze bardziej....wkurza mnie wszystko to ze czuje jak czuje, to ze watpie ze to milosc...czasem sobie mysle ze ona sie juz wypaliła,,,,,,, ale gdy mysle o tym ze jego nie ma przy mnie .nie chce tego! nie chce!

jak tylko powstane z lozka zaloze swoje gg. wierze jeszcze 2-3 dni i dojde do formy... gdy mowa o tym co nam sie przytrafilo to nie zycze tego nikomu...wtdy dopiero doecnia czlowiek jak cudnie jest bez tych problemów, jakie to cudne i wyrozniajace moc sie cieszyc i byc szczesliwym! nie poddam sie! bo mam do stracenia zbyt wiele! chyba wszystko to na czym mi zalezy...czekam na wyzte u psychiatry (23 stycz) a jak poczuje sie lepiej ide na terapie....musze wziac swoje zycie w sweoje rece! to dopiero poczatek...

dziewczyny nie wiem czy was to pocieszy ale leczy ropwniez czas....u mnie stan po tylu miesiacach utrzymuje sie prawie na tym samym pozuiomie....nie jest strasznie zle ....ale nie jest tez dobrze nby tych mysli nie było...nadal nie mam pewnosci...nadal mam watpliwosci...nadl moje uczucia sa na pół gwizdka..nadal musze sie obserwowac zeby moc ocenic swa milosc.....moze ja sie do tego przyzwyczaiłam....nie wiem ale czas mi pomógł...nie miewam juz tak mega intensywanych histerii..i sypiam.....ale ppranki sa rzeczywiscie najgordsze....to co mnie wkurza nto ze jestem bardzo podatna na wszystko co sie wokół dzieje....chwiejna emocjonalnie bardzo!....ale nie zmienie tegfo co mam! nie odejde! To dziadostwo nade mna nie wygra! Hasnusia gdy mowa o psycholoszce...z tego co mi wiadomo to ona chce znalezc p[rzyczyne objawów w celu jej usunięcie....nie wiem na jaka terazpie jest zorientowana ale nie usniezenie objawow nie pomaga....bo przynyna jest nadal i bedzie prodyukowac objawy nie te to inne...dlatego w leczeniu takich zaburzen jak my mamy podaje sie farmakologiczne leki (by usniezyc objawy) zeby pacjent byl w mioare silny by poddac sie terapii a potem szukla sie na terapii przyczyn w celu ich wyeliminiowania....potem odsuwa się leki i juz! jestes zdrowa! musisz sie przyzwyczaic ze ona bedzie tak drazyc....według terapeyutów konieczne jest usuniecie przyczyny bo jesli jej sie nie usunie to na miejsce dawnych objawów moga pojawic sie inne... ja juz troszke dochodze do siebie....wczoraj odwiedzil mnie ktos kogo sie nie spodziewałam...szczerze nie bardzo wyszło mi to na dobre ( ktos mi bliski ale nie moj chłopak) zatem mam nowy powód do myslenia ktory mnie nie opuszcza

czesc Mieciu i dzieki :) To, ze nas tu przybywa na tym forum daje mi nadzieje ze jakos damy rade! odezwe sie jak odzyskam siły, pozdrawiam wszystkich :)

Hanusia! Pikpokis! jestem tu cały czas....dzis o 6.00 mialam wypis ze szpitala...jestem bo zabiegu i chyba jeszcze nie doszłam do siebie...bede pisac krrotka bo drza mi rece i chyba musze wypoczywac....operacja pozwolila mi nie mysles o natrectwach....ale czuwaja przy mnie jak tylko przestane byc silna...wiecie co u mnie trwa to juz tak dlugo ze moim nowym sposobem jest olewanie tego...ja juz nie mam siły nawet na te mysli i analizy ktore prowadzilam dotychczas 24 na dobe...wiem ze brzmi to nie realnie ze mozna to olac....mozna! te mysli nie znikaja...czuwaja nieustannie..ale nie rozdmuchuje ich...czuje iskre ze juz chca sie do mnie dostac....a ja to olewam.....spróbujcie...a teraz wracam do lozka....kochani nie mam siły! nawet na pisanie! jak sie podczas operacji okazalo czeka mnie następna ..... trzymajcie za mnie kciuki....choc mnie nie ma na forum jesrem w modliwtie rzy was :*

dzis uslyszalam ze sie czepiam, marudze... wiecie jak ja bym chciala sie nie czepiac? Wiecie! jakbym chciala spac spokojnie i budzic sie bez lęku i mysli! jutro szpital i chyba mnie to nie przeraza :/ chce przytulic sie do Lukasza i o wszystkim zapo,mniec raz na zawsze! Wierze, ze jak tylko obudze sie z narkozy...zaczne nowe zycie :)