into the void

Michuj a dlaczego zrezygnowałeś z wenli? u mnie drugi dzien:P zaczynam od 75mg, jest spoko.. żadnych uboków.. i w koncu przestało mi się kręcić w głowie, mdlić i takie tam.. po odstawieniu Escitalopramu -- 10 cze 2011, 11:22 -- nie na Escitalopramie miałam te problemy z samopoczuciem fizycznym tylko po odstawieniu leku.. i trwało to już 8 dni

a kto Ci każe odstawiać lek? jeśli nie czujesz się na tyle wyleczona żeby go odstawić i lek naprawdę pomaga, to go nie odstawiaj..

jeżeli jest to już bardzo zaawansowany rak to lekarze sami nie podejmują się już leczenia

Ka_Po, grupowa i indywidualna na dziennym oddziale psychiatrycznym, na którym będę też miała kontakt z psychiatrą tzn. będę miała jak się zdecyduję ;P i raz jeszcze zapewniam, że nie chodzi o POBYT na dziennym oddziale psychiatrycznym

sugerujesz zatem Ka_Po, że mój lekarz psychiatra, który jest również ordynatorem na tymże oddziele nie wie co się tam dzieje?

Ka_Po, nie sądziłam, że Cię to wprowadzi w błąd.. chodziło mi dokładnie o terapię na dziennym oddziale psychiatrycznym, a samo skierowanie jest zatytułowane: "Skierowanie do szpitala psychiatrycznego (tutaj nazwa) O/dzienny" i zapewniam, że chodzi właśnie o terapię btw. nawet nie użyłam słowa POBYT

bretta a jakie leki bierzesz?

Marek77, ogólnie zauważyłam, że faceci są mniej przekonani do psychoterapii.. ja też przez te lata ufałam bardziej lekom.. dzisiaj psychiatra mnie jeszcze zapytał czy odkąd się leczę był jakiś okres, że czułam się "super".. oczywiście nie było.. tym bardziej szukam innej formy poprawy jakości mojego nastroju.. Lady_B , a zgłosiłaś się już z tym skierowaniem na oddział? masz takie wrażenie, że pójście na taki oddział to będzie krok po którym nie będzie się można cofnąć? ja właśnie tak to odczuwam.. samo to skierowanie jest dla mnie trochę jak jakiś wyrok.. na razie i tak jestem bardziej na nie.. bo to w końcu TRZY miesiące.. a ja powinnam.. studia skończyć i pracę znaleźć, bo niedlugo to nawet ubezpieczenia nie będę miała..

nie rozumiem Ka_Po.. przecież w poście napisałam wyraźnie o terapii na dziennym oddziale psychiatrycznym.. "na takiej i takiej" czyli jakiej? Mówisz o terapii na oddziale i terapii polegającej sesjach trwającej około 1h, odbywających się w gabinecie terapeuty? Nie wątpię, że takie terapie się od siebie bardzo różnią, chociażby formą.. mam wrażenie, że przez swój post chciałaś mi uświadomić, że nie wiem o czym piszę, podczas gdy wprowadziłaś tylko mały zamęt...

Czy ktoś ma jakieś doświadczenia z terapią na dziennym oddziale psychiatrycznym? dzisiaj podczas wizyty u psychiatry napomknęłam, że może powinnam spróbować jakiejś terapii - bo może pomoże.. miałam kilka spotkań z kilkoma psycholożkami ale zawsze po 2-3 wizytyach odpuszczałam, podczas ostatniej takiej przygody natrafiłam na panią od psychoterapii behawioralno-poznawczej i spróbowałam.. tym razem po około 4-5 wizytach zrezygnowałam.. to wszystko co ona proponowała wydawało mi się zbyt naiwne i hmm "płytkie"? doktorek się nie zastanawiał nawet minuty, od razu wyskoczył z propozycją 12 tygodniowej terapii na odziale dziennym - nie namawiał, dał skierowanie i powiedział tylko, że muszę być zdecydowana i zmotywowana bo terapia jest intensywna aktualnie powinnam kończyć studia i szukać pracy.. nie wiem czy decydować się na taką terapię.. może ktoś z Was ma jakieś doświadczenia z taką terapią? będę wdzięczna za wszelkie informacje i sugestie a, moja diagnoza -> F34 czyli dystymia ze znakiem zapytania.. hm

pożegnałam się już całkowicie z escitalopramem podsumowując - niecałe 3 miesiące na 10mg, nastrój chwilowo lepszy, bardzo krótko i niewiele podwyższony, brak motywacji; sen - spałam dużo - do 12h, w dzień jednak nie bywałam senna, śniło mi się duużo i hmm "interesująco" choć rzadko były to miłe sny; 1,5kg więcej (raczej dlatego, że lek niewiele pomagał i czasem "pocieszałam się" słodkim, ale może to nie tylko to.. czułam się też napuchnięta, jednak waga po odstawieniu nie spadła - nie biorę Esci od około 8dni); żadnych efektów ubocznych ze strony układu pokarmowego przy zaczynaniu leczenia jak i podczas; po odstawieniu z 10mg na 0 z "dnia na dzień" i bez konsultacji z lekarzem - zawroty głowy, mdłości, osłabienie, zmęczenie; reasumując - jak dla mnie "g*wno" od jutra - tak jak przypuszczałam - wenlafaksyna pozdrawiam i życzę więcej szczęścia z tym lekiem

od jutra zaczynam brać wenlafaksynę.. muszę się "pochwalić" bo dostałam receptę na lek o nazwie AXYVEN, są to tabletki o przedłużonym uwalnianiu, za dwa opakowania 75mg (po 28 szt.) zapłaciłam tylko 15zł! żeby tylko zadziałały...

a ja odstawiłam, od 3 dni nie biore.. w czwartek mam wizyte wiec jak bedzie kazał robić przerwę przed zmianą leku to już będę to miała za sobą pojawił się ból głowy i zawroty :/

_asia_ nie, nie ja bretta chodzi Ci o modlitwy nad porcelaną? bierzesz jakieś leki?

dziękuje za wszystkie odpowiedzi odnośnie terapii.. przy następnej wizycie u psychiatry chyba poruszę ten temat.. zawsze to z ich strony (lekarzy) padała propozycja wizyty u psychologa, gdzie po kilku spotkaniach rezygnowalam.. niedawno (dzięki forum) uświadomiłam sobie, że brałam już udział w jednej psychoterapii - byla to behawioralno - poznawcza, nie wiem może za wiele oczekuję ale ten sposób podejścia wydaje mi się wysoce naiwny i jakiś taki sztuczny.. też mam czasem wyrzuty, że nie jestem "zbyt poważnym przypadkiem".. i to jeszcze bardziej dobija.. ..no właśnie.. co to za stan? nie mogę nigdy zrozumieć skąd się to bierze.. czasem budzę się z takim nastrojem i już wiem, że dzień nic dobrego nie przyniesie.. innym razem przychodzi w ciągu dnia.. a najgorsze jak to uczucie mija i czuję się lepiej, wtedy mam znów wyrzuty sumienia, że jestem histeryczką i tak naprawdę przecież nic sie nie dzieje

_asia_ ja zawsze podejrzewałam, że odpowiednie odżywianie może wpłynąć pozytywnie na psychikę, ale w Twoim przypadku to coś niesamowitego. Jak już pisałam - podziwiam Cię, ja mimo tej wiedzy nie potrafię sobie narzucić pewnych ograniczeń - wiem, że jedząc lepiej mogłoby się wiele poprawić.. ale właśnie MOGŁO.. boje się porażki, nie wiem jak to wyjaśnić.. na razie podchodzę tak do większości spraw w moim życiu.. A co do gastroskopii - pytałam, bo jakieś 8-9 miesięcy temu było mi boleśnie się przekonać jak to badanie jest ważne gdy ma się jakiekolwiek problemy żołądkowe... wszędzie mówi się o raku szyjki czy piersi.. a o raku żołądka nie ma praktycznie żadnych programów/audycji/artykułów/akcji.. i gdybyś napisała, że nie miałas tego badania to bym Cię pewnie namawiała..

od kilku dni czytam ten wątek i przekonuję się powoli do psychoterapii.. wcześniej wierzyłam jedynie w leki (nie bezgranicznie.. ale jak już miało mi coś pomóc to myślałam, że farmaceutyki..) mam pytanie w związku z tym.. czy Wasze terapie są na NFZ? nie chciałabym rozpoczynać psychoterapii gdzie wizyta byłaby raz czy dwa razy w miesiącu.. a prywatna to póki co dla mnie odpada.. może jak zacznę pracować, ale to i tak kilka wizyt w miesiacu x 80-100zł ..

hmm no tak.. a mówiłaś psychiatrze, ze przeszkadzają Ci te kg? ja zawsze podkreślałam moim psychiatrom, że nie wezmę leku po którym się tyje.. wiem, że o Esci też mówią, że nie ma tycia.. ale wiadomo... Lekarz w takiej sytuacji mógłby dobrać Ci inny lek.. Oczywiście to wszystko zależy od tego na ile źle się z tym czujesz.. bo wiadomo kładziesz na szali to co już uzyskałaś dzięki esci. A co do terapii hormonalnej - jak ma ona wyglądać? Dadzą Ci zwykłe pigułki anty?

oj to nie miałaś za wesoło.. podziwiam Twoją dojrzałość w podejściu do odżywiania, naprawdę świetnie sobie radzisz co do problemów żołądkowych które wymieniłaś.. mam pytanie.. miałaś robioną gastroskopię? pytam bo jestem wyczulona na punkcie tego badania jak i dolegliwości żołądkowych.. co do diety, którą ktoś by mi miał ustawić.. hm.. ja mniej więcej wiem co się powinno jeść, o jakich porach, z czym łączyć, czego unikać, itp.. kiedyś interesowałam się odżywianiem i nawet przez chwilę wybierałam się na dietetykę.. tylko jestem ostatnio cholernie rozleniwiona i zdemotywowana.. boje się, że mogłoby w rezultacie obrócić się przeciwko mnie.. bo ja lubię coś robić jak mi wychodzi.. a jak się potykam to wtedy jest równia pochyła prowadząca do minus nieskonczonosci.. czuję się bezpieczniej nie podejmując pewnych decyzji i nie próbując wiele zmieniać w swojej codzienności mimo, że gdzieś tam głęboko o tym marzę.. niestety taka frustracja nie dotyczy u mnie tylko jedzenia.. stąd inne problemy itp.. itd.. rozpisałam się niekoniecznie na temat

nie wiem Pinkii, Ty sama wiesz jak się czujesz i na ile akceptujesz wymienione przez Ciebie skutki uboczne.. może za pare miesięcy skończysz terapię lekami i nie będziesz miała z nimi już żadnych problemów..

Pinkii a jakie inne leki brałaś do tej pory? może fluoksetyna by Ci pomogła?

oj Badziak tylko pozazdrościć.. ja śpię jak niemowlę.. i zero pobudzenia.. nie żebym chodziła przymulona.. ale zmęczona tak

kurcze dość rygorystyczna ta Twoja dieta.. u mnie wszelkie (własne) próby wprowadzania ograniczeń (kiedyś.. teraz nie próbuję) kończyły się porażką.. jak się czujesz przy takim sposobie odżywiania? nie brakuje Ci "zwykłego" jedzenia? co do mojego apetytu to rano np. nawet jak się budzę głodna to jakoś odrzuca mnie trochę od jedzenia.. dopiero po jakimś czasie jem i nie smakuje mi tak jak kiedyś.. może być to kwestia leków.. po prostu mam rano lekkie mdłości tutaj chodzi mi akurat o posiłek ale co do konkretnych rzeczy.. nie mam zupełnie ochoty na jogurty itp... odrzuca mnie.. od jakiegoś czasu chcę zrobić sałatkę z fetą.. nie wiem ale jak o niej pomyślę to też mnie mdli.. a zawsze mi smakowała.. kawa też mi znacznie mniej smakuje.. te zmiany w apetycie nie są aż takie gigantyczne ale mam wrażenie, że krąg produktow/potraw które mi smakowały zawężył się.. no i te cholerne słodycze.. nie wiem czym je zastąpić.. tak jak pisałam.. łatwiej jest mi nimi zastąpić np. obiad czy kolację albo jedno i drugie.. ale czuję się ociężale przy takim jedzeniu więc jestem w d*pie

_asia_, ja kiedyś też chudłam jedząc słodycze.. ale wiadomo kosztem innych posiłków.. do tego pieczywo i musli ewentualnie jakiś jogurt - ot cały jadłospis a teraz czuję mocno, że brakuje mi zdrowszego a raczej zbilansowanego odżywiania.. ale też mam taki apetyt dziwny, że nie wszystko, co kiedyś tak samo mi smakuje.. a jak wygąlda Twoje odżywianie na dzien dzisiejszy?

ja chyba się uzależniłam, tzn. swój organizm od słodyczy.. poza tym mogę nie zjeść obiadu/kolacji ale coś słodkiego po południu to jak amen w pacieżu.. to mnie martwi, bo wiem, że to taka bidna dieta.. a znów jak staram się jeść zdrowiej (ogólnie to jem dość zdrowo.. może prócz napoi zawierajacych aspartam.. jem mało mięsa - praktycznie tylko filet z kurczaka raz w tyg., jem dużo owoców, warzywa.. pieczywo ciemne.. fast foody raz na 2-3 miesiące).. no i jak nie jem tych słodyczy to ciągle jestem głodna i w dodatku nie mam pomysłu co zjeść... wczoraj jeszcze o 21szej dojadałam jakimiś owocami bo mnie ssało.. no i dzisiaj już jadłam słodycze heh.. druga sprawa że zmieniłam leki (z fluoksetyny na escitalopram) i to mnie jeszcze bardziej zamęcza.. bo rozmyślam tylko nad tym jaki to ma na mnie wpływ.. itp. .. taka trochę Ritka7x ;P się we mnie budzi ;P