baja52

Pracować nad sobą znaczy zapewne dla każdego co innego. Dla jednych to doskonalenie swoich umiejętności, wydajniejsza praca, nauka języka obcego. Dla mnie praca nad sobą to odkrywanie samego siebie, odkrywanie chwastów, które są w mojej głowie a które przeszkadzają mi w byciu szczęśliwym tu i teraz, to praca nad ich usuwaniem. Praca nad sobą to przezwyciężanie własnych słabości, to ugryzienie się w język gdy nachodzi mnie ochota żeby poużalać się nad sobą, albo naskarżyć na kogoś jak mnie wkurzy. Praca nad sobą to również dbanie o rozwój swoich talentów, tak żeby przynosiły radość zarówno nam jak i innym

Mieć siebie - najcenniejszy dar. Zgadza się, bo tak naprawdę nikogo innego nie możemy mieć. Możemy mieć siebie, żyć ze sobą w zgodzie, lubić ze sobą przebywać. Relacja z samym sobą to najważniejsza relacja jaka istnieje, relacje z każdym innym to odzwierciedlenie tej relacji.

Pije drina i słucham muzyki

Prochy nic nie dają, można je jeść tonami i nic. To nie jest kwestia leków tylko ustawienia sobie pewnych rzeczy w głowie. Nic nie czuje czyli nie biorę odpowiedzialności za swoje życie. Obojętność ta taki mechanizm obronny przed cierpieniem. Pozornie łatwiej być obojętnym niż pozwolić na cierpienie. Pozornie dlatego że tak naprawdę i tak cierpimy. Im dłużej w takim stanie obojętności tkwimy tym coraz trudniej ten stan zmienić, stajemy się jak kawałek kłody porwany przez rwący potok. Prąd życia porywa nas, a my płyniemy tak jak nas ciśnie, obijąjąc się o kamienie. Nie polecam kultywowania takiego systemu ucieczki przed rzeczywistością. Zamiast poddawać się takiemu stanowi, podjąłbym jakąś aktywność. Jaką? Jakąkolwiek. Pójść na spacer, pobiegać, pójść na basen pojechać na narty, bo niemożliwe jest żeby być aktywnym i mieć depresję jednocześnie, jest to po prostu niemożliwe!! Do dzieła więc!