focir

Pewnie dopisał moderator.Do mojego tematu tez tak dopisał, a to pewnie dlatego, zeby był porządek na forum, zeby ktos widząc tematy wiedzial, ze w danym temacie opisywania jest czyjac historia.Tak mi się wydaje przynajmniej:)

Mnie bolały niedawno ręce.Czułam jakby żyły mnie bolały, chociaz to niemozliwe przecież.Juz miałam filmy ze mam zator, zakrzepy itd...

Ja osobiście nie mam, ale gdzies na forum czytałam już o takich objawach nerwicy.Niestety nie pamiętam, w którym temacie.

Nikt nie lubi być sam....Warto jednak wierzyć, ze niedługo spotkacie to jedyną i troszkę pomóc losowi.

Idz na rezonans i nastaw sie, ze wyjdzie dobrze.Chodzi tylko o ten 1% niepewnosci.Daj znac jak bedziesz po

Wiele znam facetow starszych od Was , którzy nie maja babki.

A co na to Twoj tata? Czy mowiles rodzicom jak bardzo Ci to utrudnia normalne zycie w społeczenstwie? Czy są jakies powody, dla których mama moze Ci nie ufać albo mieć Cię za nieodpowiedzialną osobę? Czy zrobiles kiedys cos takiego, co mogło wzbudzic ta nadopiekunczosc? Moze usiadz z mama i powiedz jej, zeby sobie wyobrazila, ze jest tobą-młodym facetem, który chce poznac fajna dziewczyne.Umawia się na randkę, jest super, a tu co chwile dzwoni mamusia.Powiedz mamie to wszystko co mowisz tutaj nam, to co myslisz.Ona moze nie jest tego swiadoma.Powiedz Jej jakie sa konsekwencje takiego zachowania, pokaz, ze moze Ci ufac, ze jestes odpowiedzialnym mlodym człowiekiem, który chce byc szczesliwy.Nie poddawaj się.

Nie wiem czy przejdzie, chyba wtedy kiedy uwolnisz się od nerwicy, albo zaczniesz wierzyc w lepsze zycie po smierci.....Wyobraz sobie smierc jako cos innego niz do tej pory.Pomysl, ze smierc jest przeniesieniem na inne życie, gdy umierasz, stajesz się kimś innym, nie pamiętasz, ze wczesniej zyłas jako Ty.Pomysl, ze to nie boli, ze nie ma sie czego bac. Ja smierci sie troszkę boję tylko z tego powodu, ze nie chce zostawic mojej córeczki i ukochanego.

Po co mówisz od razu o nerwicy.Milczenie to nie kłamstwo.Co innego gdybys miał smiertelną chorobę.Wiekszosc zdrowych osób kojarzy nerwice błędnie.Myśla, ze to taka choroba gdzie sie duzo wkurzasz i jestes rąbnięty.Mało kto wie, czym na prawdę jest nerwica.Mozesz z tą informacją zaczekać troszkę, az sie choc troche poznacie i bedziesz mógł na spokojnie wytlumaczyc Jej co to za choroba, ze to całkiem wyleczalne. Co do mamy, to moze zwyczajnie z Nia pogadaj? To tez czlowiek i chyba jako tako zrozumie? A czym sie objawia ta nadopiekunczosc? To, ze kolezanki ze studiów wychodza za maz to nie znaczy, ze Ty młody facet tez juz musisz.Wiekszosc facetów żeni się przed 30-stką.Nie ma pospiechu.Miłosc zjawi się w nieoczekiwanym momencie.Nie trac wiary:)

Ja mam takie szczescie, ze moj ukochany sam kiedys leczył sie na nerwice i mnie rozumie,wspiera, pociesza, sam jeszcze czasem ma, bo wrocila w mniejszym nasileniu po kilku latach.Kiedy leczyl sie pol roku pramolanem i przeszlo na kilka lat. Gdy pierwszy raz zaczelo mnie dusic tak bez powodu, nagle, myslalam ze umre zaraz, a On powiedzial:,,Masz zwyczajnie nerwice'',Opowiedzial mi wtedy wszystko co sam przechodzil, dzieki temu bylo i jest mi latwiej. Wspolczuje wam, ze Was nikt nie rozumie z bliskich. Moi rodzice w sumie nazywaja mnie tez ,,hipcio'' od slowa hipochondryk, tata się smieje, a mi wcale nie do smiechu.

Zgodzę się z tym, ze ja tez pozniej robilam inne badania po dobrym wyniku rezonansu, ale juz nie na głowę tylko na inne narzady (rtg klatki, krew, itp).Wazne, ze najwieksze zmartwienie o tętniaka mi przeszło po rezonansie.Takze jesli masz kase to polecam, albo wez skierowanie to w ciagu miesiąca, dwóch zrobisz państwowo.

Radek, moze tak byc , ze nerwica wiekszosc dnia daje w kosc. JEdnak nikt nie da Ci tej gwarancji 100% dlatego radzę Ci sprawdzic to dla swietego spokoju.Nawet jak Ci ktos napisze ,,nie przejmuj sie , to tylko nerwica'' to i tak dalej nie bedziesz miał tej pewnosci, dalej bedziesz o tym myślał.Nie ma innego wyjscia jak to sprawdzic.

Dzięki za te artykuły.PRzeczytałam całość. Chyba tez się wybiorę na psychoterapię, tylko powiedzcie mi ile to kosztuje

Ja rzucilam fajki po kilku latach, nie pije, nigdy nie bralam narkotykow, jedyne co złego spozywam to kawy kilka sztuk dziennie, ale to tylko kawa. Szczerze Ci radze, zapisz sie na jakis fajny sport, kup sobie rower, pobiegaj z kolega, znajdz jakies inne zajecia ktore Cie odciagna od tego swinstwa. Jeszcze tak troszke pociagniesz a zle na tym wyjdziesz.Posluchaj naszych rad , a nie bedziesz zalowac.

Maryska wykręca blaszki.Miałam kiedys w LO takich kolegow.Byli jak z innego swiata nawet gdy nie palili akurat.