creamy.gda

metroplastique tez czuje ze nie zasluguje na szczescie

tiktalk na jaką terapie chodzisz? ja bym chciala sie tego pozbyc ale moja terapeutka powiedziala, ze nie podejmie sie takiej terapi bo jest dlugotrwala i ciezka . A ja jestem słaba i niezdolna do terapi. Czuje ze sama walcze z soba. Chce byc zdrowa ale z drugiej strony sie boje (?!).

Dlaczego ten glupi seronil nie dziala? Znowu mialam napad. Ale nie wymiotuje. Dodatkowym pomocnikiem w niewymiogowaniu są dlugie i szpiczaste sztuczne paznokcie. Boje się, ze sobie przebije przelyk wiec nie rzygam. Ale wpierdalam i tyje. To chyba nie ma sensu bo chodze coraz bardziej rozwscieczona i nie mam jak dac ujscia emocjom!

mark123 będzie dobrze

nieidealna Też tak czuje. Wszyscy komentują jak dobrze teraz wygladam, ze przytylam zaczelam jesc i ze jest normalnie. Mi normalnie kojarzy sie z grubo. Waze juz 55kg przy 167cm, gdzie w zeszlym roku bylam tak chuda ze skóra mi prześwitywala. Mam wrażenie że ciągle tyje. Mialam kompulsy przez co zaczela sie bulimia, teraz mam na to leki ale jak sie objadałam tak dalej żre jak dzika.

Ja biore seronil na poczatjy 20 mg (grudzien) teraz 60 mg. i wpierdzielam jak dzika. Jak rok temu bralam wenlafaksyne bylo o niebo lepiej z napadami obżarstwa. Ale wtedy miala tylko lęki i depresje. A teraz epizody bulimiczne. ehhhhhhh

Alienated Jak siadam, przed psychiatrą i mam cokolwiek mowic to mnie zatyka. A jak pisze to jakoś łatwiej. Moim zdaniem takie forum jest bardzo pomocne, chociaz jak bylam na terapi to nam zakazywali wchodzenia tu.

No :) Np. nie potrafie opowiadać ludziom których znam co mnie boli, i z czym się źle czuje. Mam tak niską samoocene, ze boje sie ze zostane oceniona. W internecie anoniomowo mozna sie wyżalić.

ale przeciez chodzi o wsparcie a nie jakieś szukanie milości w internecie!

haha to co mam wstawic swoje zdjęcie na forum? mam 22 lata, studiuje na 4 roku, choruje 4 lata na nerwice i depresje. Czuję się tłusta i ochydna ale podobno nie jestem

Alienated lepiej na odległość niż w ogole, wiec bez marudzenia

Alienated zapraszamy do tulenia grupowego

Michuj jasne, że możesz. Im więcej nas do tulenia tym lepiej.

Ja pracowalam jak pisałam inżyniera (sem 7). Teraz jestem na studiach magisterskich. I powiem, ze jak sie nie wyleczy tej depresji i lęków to w pracy usiedzieć to koszmar. Bałam sie jechać, być tam, wracać. Chcialam jak najszybciej rzucić tą robote i zamknąć się w domu. Kurde jednak praca nie leczy.

mi sie wydaje, ze mam jakies słabsze krążenie. I te nogi puchną dlatego bolą.

*Wiola* kochana jesteś! Bonus podobno niektórzy zazdrośni ludzie mają coś takiego, ze jak myślą o Tobie źle i chcą dla Ciebie krzywdy to pozniej to ci sie dzieje. Ale nie wiem czy tak jest rzeczywiscie czy to na zasadzie autosugesti.

mark123 Ja jako dziecko bylam otwarta i towarzystka. Im stawałam się starsza tym życie dawało mi bardziej po dupie. Az stałam sie alienem. Nienawidzę tego stanu ale za bardzo sie boje zeby to zmienić. Ehh, prawka tez nie mam i boje sie zrobic, a studia najprawdopodobniej skoncze za 1,5 roku....

niech ktoś mnie przytuli!

Podbijam, bo też mam straszne bóle mięśni, głównie łydek. (depresja + zaburzenia lękowe)

kurrrrr znowu mam straszne lęki i ból w klatce, nie mam juz na to sily

Ehh chyba mam fobie społeczną. Czuję się taka samotna i wyobcowana a jednoczesnie nie mogę się odnaleźć wśród ludzi, boję się i bardzo się męczę.

a u mnie jak zawsze rano zle pod wieczor lepiej.

Pytałam go niedawno o to samo

Ale np. za każdym razem jak słyszę, że ktoś chce się ze mną spotkać to się boję. Później mam wyrzuty sumienia, ze sie nie spotykam, olewam ludzi i że pewnie myślą, że za kogo ja sie mam. Ogólnie w moim środowisku panuje opinia, że jestem niedostępna. Chcialabym to jakoś zmienić ale chyba za długo w tym trwałam. Nie wiem od czego zacząć. Czuję, że nie zasługuje na uczucie przez to ile osób 'odrzuciłam'. Myślę, że to kara od Boga dla mnie za takie zachowanie. A jednocześnie marze o tym, żeby jakoś się ułożyło. -- 03 kwi 2013, 20:56 -- Ja też się tak czuję. Więc głowa do góry bo nie jesteś sama :)

Jak nie działam czuję, że unikam cierpienia. Ale to tylko pozorne, od 3 lat stoję w miejscu. I boję się otworzyć na ludzi, jak zauważam, że ktoś się bardziej zbliża to się wycofuje itd. W jaki sposób starasz się z tym walczyć?