Ello,
mam na imię Anka i mam 23 lata.
Trafiłam na to forum przez przypadek od kiedy ponownie po 3 latach od zdiagnozowanego epizodu depresyjnego,ponownie musiałam rozpocząć kurację lekami.Tym razem jestem jednak pewna że to nerwica. Bo zaczęło się nagle,uderzyło w to co kocham najbardziej (mojego chłopaka) i nie chce ze mnie zleźć (nie wiem czy go kocham,ale jak czytałam to dotyczy wielu użytkowników tego forum:P) Tzn,mam natrętne myśli które często nie dają mi żyć. A to że wykładowca na uczelni słyszał jak go obgadywałam i na pewno będzie chciał mnie "ulać", a to że mając kontakt z osobą zakażoną jakąś chorobą na pewno się nią zaraziłam itp. to mi nie daje żyć całymi tygodniami.
Dodam że dzieciństwo miałam raczej trudne,wychowałam się bez ojca. Mieszkam z mamą która od wielu lat leczy się na chorobę afektywną dwubiegunową.Byłam świadkiem wielu jej ataków manii i może to mi w głowie przestawiło.
Do grona moich zainteresowań należy gra na gitarze, rysowanie, muzyka oraz polityka krajów angielskiego obszaru językowego. Studiuję filologię angielską (zaocznie). W chwili obecnej mój stan emocjonalny przeszkadza mi jednak w podjęciu pracy.
No,to tyle. Pozdrawiam wszystkich nerwusków :)
