villemo

Hej, jak tam u Was? Bogna, Aurora? Mam nadziej ze jest ok lub chociaz jakiś progres wciąż. ja jestem ponad tydzień na 15mg Esci i cały czas tez 75mg Pregabaliny na noc. Jest pewna poprawa - poranki są znośne a wcześniej była masakra, mniej lęku w ciągu dnia i lepszy apetyt. Nie wiem na ile zawdzięczam to Esci a na ile Pregabalinie. Niestety nie jest to tez stan jakiego bym oczekiwała podczas barania leków. Paroksetyna postawiła wysoka poprzeczkę wcześniej i teraz widzę o ile słabiej działa na mnie Esci.. Najgorsze jest to ze mam dużo stanów depresyjnych i nie mam za bardzo ochoty na nic, taka apatia trochę i dalej dziwne myśli w głowie. W piątek idę do mojej doktorki i możliwe ze wrócę do Paro. To już będzie niebawem 7 tygodni na Esci. Po tym czasie z Paroksetyna to już praktycznie mogłam góry przenosić. Boje się jedynie ze może tym razem nie zadziała tak dobre jak poprzednimi razami. No ale nie będę się nakręcać niepotrzebnie.

Zgadzam się w 100%

Tez myśle podobnie.. ja schodziłam z Paro w styczniu br i w końcu całkowicie odstawiłam. Miałam skutki odstawienne przez ok 2 tyg - głównie fizyczne. Potem poczułam się ok ale za ok tydz zaczęły się właśnie objawy psychiczne jak rozdrażnienie, smutek trochę nerwowa się zrobiłam itd. Jakoś to przetrwałam ale potem była huśtawka - miałam dobry tydzień czy dwa i potem beznadziejny, tak sobie funkcjonowałem przez prawie 5 miesięcy mając nadzieje ze się unormuje ale niestety na przełomie maja i czerwca koja kochana nerwica zaczęła wracać i było coraz gorzej. Tak właśnie zapewne wróciło do mnie co było przed braniem Paro - a ja myślałam ze jak sobie życie poukładam i wszystko jest ok to nerwica nie wróci. Jednak tzw demony przeszłości zawsze Cię dopadną dlatego teraz powrót do leków ( raczej na dłużej ) połączę z terapia i mam nadzieje ze tym razem będzie jakiś większy efekt.

Hej Kaleb, dziekuje za odzew. Dałam ostatnia szanse Esci i wskoczyłam na 15mg od wczoraj. Jak nic się nie ruszy zdecydowanie to spróbuje wrócić do Paro. Boje się właśnie tej nierówności na Esci bo już słyszałam kilka takich opinii, ale tez są tacy którym służy bardzo dobrze. Ja właśnie chciałabym czegos co mi pomoże normalnie żyć a nie tylko na pół gwizdka. Tak jak właśnie działała Paroksetyna. Zapomniałam wtedy czym jest nerwica. Pozdrawiam

Hej Bogna Ja się mimo wszystko zaczęłam zastanawiać czy ty jednak nie wywołujesz sobie podświadomie tego bólu głowy dodatkowo? Nie twierdze ze w ogole nie boli Cię głowa, jednak ludzie z nerwica jak my potrafią sobie wkręcić prawie wszystko a często jest tak ze o czym pomyślimy to to za chwile mamy. Wiec możliwe ze będąc przewrażliwiona na punkcie tego bólu zaczęłaś o nim myśleć cały czas i tym sposobem sie on nasilił bądź zwiększył na częstotliwości. Sprobuj nie zwracać na niego uwagi choć wiem ze to trudne i potraktuj go jako kolejny podstępny trik ze strony nerwicy. Mysle ze pełne uspokojenie uzyskasz dopiero jak już zobaczysz pozytywny wynik Tk ale na to musisz jeszcze poczekać i tak. w międzyczasie nie wkręcaj sobie ze masz coś w głowie lub ze to od leku. Zapewniam Cię ze to co jest w Twojej głowie napewno to nerwica. I ona Ci podpowiada najgorsze scenariusze. Ale to tylko Twoje myśli a nie rzeczywistość. pamiętaj o tym Szkoda rezygnować teraz z leku zwłaszcza jak zaczął coś działac. I na tym się skup. Glowa do góry!

Hej, mam pytanie do osób które przyjmowały Paroksetynę pare razy w życiu z przerwami. Czy za każdym powrotem do Paro działała na Was tak samo dobrze? Mam oczywiście na myśli osoby którym lek podpasowal za pierwszym razem. Ja brałam Paro 10 lat temu przez 2 lata a później 2 lata temu przez 1,5 roku. Za każdym razem działa na mnie świetnie. Po 3-4 tygodniach mijały skutki uboczne i było coraz lepiej. A po 2 miesiącach mogłam żyć właściwie normalnie - z jakimś niewielkimi gorszymi epizodami. Po 4-5 miesiącach moja nerwica zniknęła właściwie zupełnie. Mialam problem z typowa nerwica lekowa GAD z napadami paniki, natrętnymi myślami, agorafobia oraz depresja( myśle ze depresja była wtórna). Paroksetyna pomogła na wszystko. Nie byłam po niej pozbawiona emocji ani leniwa, tak jak niektórzy piszą. Po prostu byłam soba i cieszyłam się życiem. Ze skutków ubocznych było spowolnienie metabolizmu i zaparcia. Moja nerwica niestety wróciła 5 miesięcy po zejściu z Paroksetyny ( zdecydowała się odstawić bo czułam się wyśmienicie i myślałam ze już mnie nerwica nie dopadnie). Tym razem lekarz przepisał mu Escitalopram bo ponoć bezpieczniejszy itp. Zgodziłam się i tak już jestem 32 dzień na 10mg z bardzo mizernym efektem Moje lęki i natrętne myśli dalej maja się dobrze. Dodatkowo momentami jestem bardzo depresyjna i nie mam chęci do życia. Lekarz załączył mi Pregabaline i od dwóch dni łykam 75mg na noc. Czuje się jakby mniej zdenerwowana. Zastanawiam się czy jeśli bym wróciła do Paroksetyny po raz trzeci to czy zadziała znowu tak świetnie? Jeszcze narazie poczekam albo może wkrótce zwiększę dawkę Esci do 15mg, jednak myśle o Paro cały czas bo już po tym czasie działa na mnie i czułam się lepiej Ma ktoś podobne doświadczenia? Pozdrawiam

Jeżeli ból jest cały czas i nie możesz go wytrzymać to chyba nie pozostaje nic innego jak skontaktować się z lekarzem i porozmawiać.

Hej Bogna, mnie troche bolała w okolicach czoła na początku ale nie wiem na ile to działanie leku a na ile nerwy i wyczerpanie organizmu. A co Twoj lekarz powiedział na te bole ? Nie przepisał nic? Mówiłaś ze miałaś wcześniej migreny. Nie pomagają leki które brałaś na migrenę wcześniej ? Może spróbuj akupresury?

Hej hej. Czyli zostajesz na dawce 10mg póki co? Z psychoterapia to super napewno dużo Ci da ale grunt żeby znaleźć dobrego certyfikowanego terapeutę z doświadczeniem. No i takiego co Tobie podpasuje. Zazwyczaj już po paru spotkaniach się to wie. Wiem bo miałam kilku w całym swoim życiu. Ja w przyszłym tygodniu tez idę sprawdzić dwie nowe terapeutki bo chce zacząć nowa terapie z nowa osoba i dokładnie przebrnąć przez swoje problemy. Co do tk to tylko się nie nakręcaj to będzie rutynowe badanie, skoro powiedziałaś ze masz te bóle to dali Ci skierowanie. Dobrze ze przebadają Ci głowę bo po wszystkim jak będą dobre wyniki , a myśle ze będą to będziesz miała spokój i pewność ze nic nie dolega. Mam paru znajomych którzy maja dość często migreny i po prostu muszę wtedy brać leki bo ból jest tak silny. Poza tym nic się nie da zrobić. Poza tym ból głowy to może tez być tzw nerwoból spowodowany długotrwałym napięciem. Z powodu nerwicy nasze mózgi kolokwialnie mówiąc są wymęczone i mogą być różne objawy póki wszystko nie wróci na do re tory. Super ze udało się załatwić wszystko bez większych problemów. Gratulacje

Wczoraj dzwoniła jeszcze do mnie doktorka i powiedziała żebym jednak jeszcze została na dawcę 10mg i dołączyła Pregabaline na noc. Także zobaczymy po tygodniu jak to będzie.

Hej Bogna nic nie fikniesz, będzie dobrze. Daj znać co psychiatra powiedziała. Trzymam kciuki.

Znam to uczucie bo z psychiatra tez fajnie pogadać czasami, zwłaszcza jak jest to profesjonalna i empatyczna osoba. Ja myśle ze nie ma się co zastanawiać i zacząć szukać jakiegoś terapeuty. Problem z tymi na NFZ jest taki ze długo się czeka na wizytę ale może akurat będziesz miała szczęście i coś się szybciej zwolni. Gdzie szukać? Najlepiej wygoogluj gdzie w Twoim mieście są jakieś centra psychiatrii i sprawdź czy maja podpisana umowę z kasa chorych. Na pewno coś znajdziesz. Łatwiej jest w dużych miastach napewno coś znaleść. Ja mieszkam we Wrocławiu, jakbyś przypadkiem tez była stad lub z okolic to mogę polecić taka poradnie na NFZ gdzie kiedyś sama chodziłam. Ale w innych miastach tez coś znajdziesz napewno. I na nerwice najlepszy jest psychoterapeuta pracujący w nurcie poznawczo behawioralnym - ale to już pewnie wiesz. Ja wróciłam niedawno z mojej wizyty z inny psychiatra - bardzo fajna kobieta. Powiedziała żebym zwiększyła narazie dawkę do 15mg i wsparła się dodatkowo na noc Pregabalina. I taki zestaw mam brać przez 2 tyg i zobaczymy. Dała mi tez swój numer i powiedziała żebym za tydzień do niej zadzwoniła i powiedziała jak się czuje. Chyba z 50min tam siedziałam taki wywiad długi robiła. Zobaczymy co z tego wyniknie.

Rozumiem, przykro mi ze jest tego typu problem w Twoim życiu. Czy próbowałaś może psychoterapii ? Jeżeli problemu nie da się rozwiązać to może jednak da się zmienić to jak na niego reagujesz? Przepraszam, nie chce się wtrącac ale tak tylko pomyślałam ze coś takiego napewno nasila nerwice.. ja tez miałam wiele różnych problemów które tylko mnie podkopywaly i teraz już ich nie ma ale wydaje mi się ze nie do końca chyba się z nimi uporałam w mojej głowie, dlatego myśle żeby wrócić na dłuższa terapie. Z tabletkami to zobaczymy.. dziś idę na wizytę do innej psychiatry żeby zasięgnąć drugiej opinii. Bardzo lubię i cenie moja psychiatrę ale jednak jakoś mi nie daje spokoju to jak moj organizm reaguje na Escitalopram i chciałam się dowiedzieć co na to wszystko inny lekarz.

Spokojnie, wszystko puści ale pomału - nie można mieć wszystkiego na raz pamiętaj tez żeby się nie zniechęcać przy gorszych chwilach bo takie tez mogą jeszcze nawracać dopoki lek się porządnie nie rozkręci. Naprawdę się cieszę ze możesz trochę odetchnąć

Bogna to cudownie to już jest jakiś progres! Może coś pomału zaskoczy juz teraz. Trzymam kciuki. Mnie tez oczy szczypia i są napięte ale to z tego całego napięcia nerwowego napewno i przejdzie w miarę poprawy.

Hej Aurora, dobrze ze chociaz nerwicowo Ci puściło. Skoro wiesz ze powody przygnębienia są pozanerwicowe to chyba lepiej. Może jak znasz przyczynę to łatwiej będzie rozwiązać ewentualne problemy.Jak ja brałam paroksetynę która mi super pomagała to tez miałam gorsze dni w zależności od okoliczności - jak coś się dzieje w życiu gorszego to będziemy to czuli - tabletki nie zrobią z nas nieczułych na nic robotów. Jednak ogólnie byłam raczej szczęśliwa także założyłam ze lek działa super z tym ze u mnie depresja była wtórna bardziej spowodowana życiem w ciągłym lęku. A co u mnie teraz? Nie jest dobrze. Wczoraj stuknęły 4 tyg i dalej jest zle. Jedyna rzeczą jaka zauważyłam to zmniejszył mi się odrobine lęk przed światem zewnętrznym i wyjściem z domu. Ale poza tym dalej czuje nerwy w środku, stres, czuje ze nie jestem sobą. Do tego depresja, bardzo mam obniżony nastrój i dalej nie mam ochoty nic robić. Bylam u mojej psychiatry i ustalilysmy ze spróbuje jeszcze dotrwać do 5 tygodnia i jak nic nie drgnie to raczej wrócę do paroksetyny. Myślałam jeszcze nad zmiana dawki na 15mg ale nie wiem sama czy to coś da? Wielu ludzi czuje poprawę już na 10mg. Trzyma mnie w tej decyzji tylko to ze widziałam opinie ze niektórym ludziom ten lek zaskakiwał nawet po ok 5-6 tyg.. jednak nie będę raczej czekać 6 tyg. Juz i tak mam dość.

Hej Bogna, w ulotce jest informacja ze jednym ze skutków mogą być bóle głowy. Ból głowy może być tez po prostu skutkiem nerwicy, tego ze jesteś w ciągłym napięciu.. czasem ciężko jest odróżnić który objaw jest skutkiem samej nerwicy a który powodują lub wzmagają leki. Ja tez mam różne objawy, niektóre są bardzo często ale niektóre zdarzają się rzAdko i są dziwne i tez się wtedy zastanawiam czy to nerwica czy może coś dziwnego mi się dzieje mysle ze nerwica testuje na nas swoje sztuczki.. ja już się nauczyłam ze jak się jest tak znerwicowanym to można poczuć praktycznie wszystko. co do bycia śpiącym to ja prawie codziennie doświadczam takiego jakby otumaniania - raz jest lepiej raz gorzej, pewnie z czasem minie. czy wspomagasz się czasem doraźnie czymś na uspokojenie? Czy jedziesz tylko na escitalopramie?

Witajcie jak sobie radzicie? Mam ogromna nadzieje ze lepiej niż ja.. Czekam na piątek i wizytę u mojej doktorki i wtedy podejmiemy dezycję czy podnosimy dawkę Escitalopramu czy przechodzę na paroksetynę. Dzisiaj 23 dzień na 10mg i narazie dupa. Dalej od rana silny lęk i stres, brak sił no u bardzo obniżony nastrój taki ze czasem czuje ze już nie mam siły żyć. Słabo z apetytem, czasem mdłości. Czuje się już tak przeczołgana tym lekiem ze straciłam wiarę ze mi zacznie przynosić ulgę. Z drugiej strony niektórzy piszą ze warto czekać dłużej nawet 5-6 tyg.. jednak ja po paroksetynie po 4 tyg to już miałam duża poprawę i normalnie do ludzi wychodziłam sama, nastroj dużo lepszy itp. Dlatego tak się nastawiłam ze na Esci będzie podobnie i teraz sama nie wiem co robić co myślicie?

Haha dobre z ta wanna tez a co do sklepu to może kiedyś doświadczyłaś tam jakiegoś większego ataku albo coś Cię szczególnie zdenerwowało i Teraz się boisz podświadomie ? Z jakiegoś powodu sobie tak zakodowalas i teraz Twój mózg podąża za ta myślą ja pamietam jak 3 lata temu miałam potężny atak paniki na lotnisku w Londynie i to jeszcze byłam sama.. nie miałam żadnych tabletek i tez nie byłam na żadnych ssri. Myślałam ze tego nie przeżyje i umierałam tam przynajmniej 50 razy! Oczywiście ani nie zemdlałam, ani nie dostałam ataku serca ani nie wezwałam pomocy.. a była ogromna kolejka do odprawy.. do tej chwili ja nie wiem jak ja to zniosłam. Gdy w końcu usiadłam w samolocie zaczęłam czytać jedna z moich ulubionych książek o nerwicy ( autorem jest mężczyzna któremu udało się z tego wyjść bez tabletek) i jakoś tak dotrwałam do domu. Ale to była potężna trauma na długo. Jednak gdy zaczęłam brać później paroksetynę i pozbyłam się lęków i nerwicy żadne lotnisko czy lot nie stanowił dla mnie najmniejszego problemu podrozwalam tez wiele razy przez to samo lotnisko gdzie miałam atak paniki i wszystko było ok. To jest niesamowite jak nasz stan odzwierciedla wszystko i jak bardzo odczuwamy wszystko inaczej będąc w obecnym stanie nerwicowym a jak już jest ok.

No to dziwne ze psychiatra nie wiedziała takich rzeczy hmm. Z drugiej strony dobrze ze nie ściemniala ze wie ja myśle ze jest to kwestia która nurtuje wielu pacjentów jako ze używamy środków przeciwbolowych każdego miesiąca. Bole głowy, miesiączka itp. w każdym razie jak pisałam możesz brać śmiało! co do serca to tez gdzieś kiedyś czytałam w jednej z książek o nerwicy ze gdybyśmy mogli zobaczyć jaki to potężny mięsień - nasze serce i jak pracuje to byśmy się nie bali już ze coś złego się stanie

No i brawo ze dałaś radę ! Tak to prawda ze najprostsze domowe czynności to czasem wyczyn dlatego ze strach nas trzyma w sidłach. Ja nawet mam opory żeby wziąć prysznic czasem ... jak idiotyczne to jest ? musze się zmuszać bez przerwy. Co do zemdlenia to już w różnych źródłach widziałam ze jest to bardzo mało prawdopodobne żeby zemdleć przy takich atakach mimo ze mamy takie uczucie

No widzisz a mi moja psychiatra powiedziała ze mogę brać spokojnie ibuprofen z esci. Tak samo miałam z paroksetyna a to tez ssri. Mam bolesne miesiączki także zawsze muszę się wspomagać ibuprofenem bo działa na mnie najlepiej. W tym miesiącu tez wzięłam i wszystko było ok. Zanim zapytałam psychiatrę moja widziałam gdzieś na internecie tez informacje od innego psychiatry ze można łączyć ibuprofen z ssri. Także nie masz się czego obawiać.

Aurora zgadzam się z Tobą. Mnie tez bardziej wykańcza ciągły lek bo mąci mi w głowie i powoduje ze czuje się okropnie. Czasem w końcu prowadzi do ataku paniki a czasem nie. Ten lek tkwi w nas bo ciagle o tym myślimy, nasze myśli nieustannie skupiają się na nas samych, naszych objawach i uczuciach.. jesteśmy skupieni na sobie a nie na otaczającym świecie i tkwimy w pętli nerwicy. Żeby ja rozsupłać trzeba czasu albo oczywiście dobrych leków które zaczną działać i pomogą. ciesze się ze masz lepszy dzień myśle ze to dobry znak. Do czasu aż lek się zupełnie nie rozkręci trzeba się cieszyć umiarkowanie z dobrych chwil i dni i nie dawać się stłamsić zbytnio tym złym

Bogna wierz mi ze na dłuższa metę wyjdzie Ci to na dobre ze jednak wychodzisz i coś robisz. Przynajmniej nie jesteś więzieniem we własnym domu. Może Ci się wydawać ze to straszne i takie są odczucia ale za każdym razem jak wracasz do domu to możesz czuć się dumna ze coś zrobiłaś mimo ze złe się czułaś na zewnątrz. ja nie muszę właśnie nic robić i z jednej strony jest to wygodne ale z drugiej zdarza mi się nie wyjść przez pare dni i jest to bardzo przykre jak się ogólnie pomyśli. Poza tym ja nawet w domu mam nerwy także to nie jest tak ze dom to moj prywatny raj. Oczywiście jest bezpieczniej niż na zewnątrz ale i tak jest zle. Wieczorny lepszy humor gdzieś zanika kompletnie i nadchodzą złe uporczywe myśli a ja na ten moment nie potrafię sobie z nimi poradzić i się utożsamiam z nimi a to wielki błąd. Ktoś gdzieś raz napisał : Twoje życie jest takie jakie są Twoje myśli. I dla mnie jest to święta prawda. Wiem jakie powinnam mieć podejście do moich myśli żeby nie miały nade mną władzy ale niestety jestem są słaba żeby się stosować do tego. Myśle ze leki nie działają jeszcze po prostu Mam nadzieje ze ten dzień będzie dla Ciebie choć w jakimś stopniu udany xxx

Hej Bogna, jesteś i tak dzielna bo działasz jakoś. Myśle ze jak się ma dzieci to tez jakby nie da się nie działać bo zawsze jest coś do zrobienia. Ale jest to trudne bo trzeba się zmuszać do wyjścia gdzieś np gdy czuje się lęk itp. ja nie mam dzieci, jestem na zwolnieniu lekarskim póki co wiec siedzę w domu głównie co nie jest dobre. Ale czasem zbyt się boje żeby wyjść zwłaszcza w ciągu dnia. Moj partner albo moja mama z która mam świetny kontakt wyciągają mnie czasem. A krótki spacer pod wieczór.. zawsze to coś. Ja tez się czuje zawsze najlepiej pod wieczór późnym popołudniem nie jest super ale napewno lepiej niż rano.. bo od rana ścisk w środku i stres na myśl o kolejnym ciężkim dniu. I to jest właśnie postawa która próbuje zwalczyć bo przez moje nastawienie i myśli natrętne czuje się gorzej. Apropo picia alkoholu to z tego co wiem nie powinno się pic choć na ulotce od esci chyba pisze ze nie są znane interakcje czy coś takiego. Ale muszę przyznać ze jak brałam paroksetynę to na początku nie piłam nic bo się bałam ale później spróbowałam kieliszek wina czy dwa, jakieś piwko i wszystko było ok także w późniejszym czasie normalnie piłam okazyjnie i czasem nawet więcej i nigdy nie czułam się złe a lek działał cały czas dobrze . Także nie wiem do końca jak to jest. Ale oczywiście nikogo nie zachęcam bo każdy organizm inny jest. Myśle ze wypicie jednego piwka czy kieliszka wina krzywdy nie zrobi. To u Ciebie 16 dzień to podobnie jak u mnie , jestem tylko 3 dni do przodu jest do dupy póki co ale no nic - czekamy. Czytalas może jakieś pomocne książki na temat nerwicy? Mi pare książek bardzo pomogło dzięki czemu zrozumiałam wiele rzeczy i objawów i mimo ze są czasem nie do zniesienia to są mniej straszne.