ewap99

Skoro masz dzieci to tym bardziej powinnaś zadbać o siebie .Przeciez umówić mozna się telefonicznie,a szczesliwa mama to szczesliwe dzieci ,napewno zauwazyłas roznice w funkcjonoaniu rodziny jak jestes w dobrej formie i wtedy jak cie dopada depresja .Powodzenia zycze :)

Szkoda ze twierdzisz ze nie masz czasu na terapie,bywa pomocna,A czemu nie masz? co do lekow ja miesiac biore i dalej czekam,moze po kolejnej wyzycie u psychiatry sie cos wyjasni dalej jakies zmiany czuje ale nie do konca tak jakbym chciała

Wiesz wrazenie wrazeniem,prawde powie ci tylko specjalista,z tego co napisałas a nie jest tego duzo to masz b napięta sytuaCje,maz pedant.choleryk i dziecko...boisz sie meza?jakie uczucia powoduje?

Z tego co sie orientuje to własnie tak przebiega cykl tej choroby ,raz jest gorzej,raz lepiej,masz terapię ,leczysz sie?

A probowałas porozmawiać z centrum pomocy rodzinie? nie masz mozliwości zamieszkac w innym miejscu z dzieckiem?Sa różne rozwiązania i naprawdę można otrzymać pomoc

tylko wychodząc za niego dajesz mu wieksze pole do izolacji co przy depresji nie jest polecane.

wierze ze ten bezsens et przejsciowy.powinnas zgłosic przemoc to chyba w tym wypadku jedyna droga ,powinnas chodzic na terapię i pomoc sobie,to bardzo ważne .Jeśli będziesz chciała zawsze możesz do mnie pisać.Byłas na terapii DDA?

Wiesz na całkowite zadziałanie po zmianie lekow musicie poczekać ,ale dobrze ze widzisz jakieś zmiany,powodzenia życzę

witaj Amando ,skądś znane mi są twoje obawy co do rozwoju dziecka.Moja córka zaczęła mówić majac 3.5 roku w zerówce miała taką wadę wymowy ze nauczycielka miala problem ja zrozumieć,była płaczliwa do dziś zle rysuje ale za to b dobrze czyta ,juz mowi normalnie,ma juz 10 lat ma kolezanki,zainteresowania i chorą matkę Juz sie tak nie boję uczy sie w miarę dobrze poniżej 3 nie schodzi .To w jakim stanie jest twoje dziecko moze wynikać z wielu rzeczy,daj mu czas nim zrobisz mu największą krzywdę jaką jest brak matki i świadomośc odrzucenia.

A leczy sie tylko u psychologa czy tez bierze leki?czesto te obie formy na raz daja dobre efekty

A leczy sie tylko u psychologa czy tez bierze leki?czesto te obie formy na raz daja dobre efekty

wiesz agi114 depresja to jest rzecz straszna,jestem matką mam od lat nieleczoną depresję doszłam do takiego stanu ze nie byłam w stanie zrobic kompletnie nic w domu,teraz sie lecze terapia ,leki,zaczyna byc inaczej powolutku ustepuje zmeczenie i niechec zaczynam funkcjoowac,nie wiem ileleczy sie syn moim zdaniem po prostu trzeba pilnowac by se leczył a reszta tez sie powoli powinna ułozyc,no chyba ze niechęc do praktyk ma inną przyczynę jak depresja

Jestem obecnie na terapi i pracuje nad tym problemem .Owszem wiele sie przypomina nie jest to łatwe ale to ze gdzies to zepchnelismy to nie znaczy ze tego nie ma bo to gdzies w nas tkwi i warunkuje nasze dzialania.

To nieprawda ze na to zasługujesz,zadna osoba wykorszystana nie jest winna temu ze ktos ja skrzywdził ,doły są...ciezko poradzic sobie z takimi przezyciami wiec moze terapia? u mnie do dzis sa zmiany zachoania a mimo to mam meza i dziecko najwazniejsze by partner wiedział i szanował ciebie i twoje ograniczenia.

A skąd ta pewnośc że nikt cię nie zatrudni? dlaczego?

Stronka to blef a odnośnie strachu przed śmiercią...jest on chyba naturalny dla każdej żywej rozumnej istoty ,w jakiś sposób chroni nas przez zachowaniami mogącymi pozbawić nas życia...problem więc nie w tym że się boimy tylko w jak dużym stopniu się boimy,czy ten strach ma wpływ na nasze zycie czy go paraliżuje? jeśli tak to trzeba pomyśleć co z nim zrobić.

wiesz ja tez sie owajałam stopniowo z mysla o niej...ale nie załuje decyzji juz widze zmiany mam nadzieje ze nie ostatnie

Ja chodze bezpłatnie na terapie indywidualna do ośrodka interwencji kryzysowej na ul pięknej.Maja tam tez grupę pomocy dla ofiar przemocy w rodzinie

Fajnie ze lepiej badz tu z nami pisz co u ciebie ,pomysl o terapii

Z tego wynika że masz silną depresję i powinnaś jak najszybciej coś z tym zrobić,naprawdę nie warto marnować życia na depresję,Niestety zaobserwowałam ze w wielu rodzinach sie po prostu nie rozmawia szczerze albo wogole poza wydawaniem rozkazów smutne to bardzo i rodzi problemy z komunikacją .Wiesz ja myśle ze to ze tu napisałas to juz pierwszy krok iże będa dalsze

A może dobrym krokiem naprzód byłoby napisanie tu z czym masz problemy? Tu wiele ludzi rozumie takie stany bo sami ich doświadczamy wiec trochę odwagi i w drogę

Ufam ze zaglądasz tu jeszcze ,wiem co czujesz sama od lat mam depresje i wiem jak życie boli Ale zaczęłam cos z tym zrobić chodzę do psychologa jest ciut lepiej może niedługo też będę miala włączone leki chcę sobie pomoc nie chcę juz tak cierpieć bo po co ,juz wiem że jest sposób by było lżej i zamierzam z niego skorzystać czego i Tobie życzę.Pójście do psychologa to nie grzech i jeszcze jedno : psycholog nikomu nie powie o twoich problemach

Wiesz kazdy proces jest odwracalny tak myślę a skoro mówisz ze masz netowe znajomosci tylko...moze udałoby ci sie którąś z nich urealnić?poznać kogoś z kim rozmawiasz?

Przekazywanie tego rodzaju mysli jest b trudne ja pól roku nosiłam sie z zamiarem opisania ich na terapii w koncu sie udało ale nim to osiągnełam to pisałam sobie listy do terapeuty których nie wysyłałam tam przez tydz 2 tworzył sie list który ostatecznie zaniosłam na terapie i przeczytałam .Miałam nadzieje ze jej go dam i przeczyta...ona kazała mi to zroobic samej...strasznie ciezko mi było z tym czułam przzede wszystkim strach bałam sie co mi powie jak sie dowie co we mnie siedzi po przeczytaniu załowałam ze nie potrafie zapasc sie pod ziemie.psycholog była zaskoczona ze tak bardzo emocjonalnie zareagowałam na ten list

Spróbuj odbudować te realne więzki ,ja znow odwrotnie dzięki NK odnalazłam rodzeństwi i nawiązałam duzo realnych kontaktów wiec to działa w obie strony ale kontakt realny z drugim człowiekiem jest najważniejszy