Skocz do zawartości
Nerwica.com

Kodeina

Znaleziono 1 wynik

  1. Czas się przyznać oficjalnie. Mam problem i to poważny. Jest to kodeina a właściwie thiocodin. Nieobce były mi inne używki; jedna wypierała kolejną. Od kilku lat, regularnie umieram na raty. Próbowałam leczyć chyba swoje problemy używkami. Teraz wypadło na kodeinę. To poczucie ciepła, ukojenia, wypełnienia pustki sprawiło, że po raz pierwszy nie potrafię skończyć, zastąpić. Przeraża mnie to, co się dzieje. Co zrobiłam i co robię. Pominę już fakt, że stałam się wrakiem człowieka a życie przypomina "dzień świstaka" (monotonia). Ja już nie mam siły, nie potrafię żyć. Boję się ludzi, nienawidzę swojego ciała (dlatego kodeina pozwala mi na chwilę zapomnieć o nim). Nie przyjmuje leków od kilku lat, może dlatego wszystko tak się posypało. Chciałam tylko schudnąć, nie być słaba, być towarzyska, żyć. Poszło zupełnie w drugą stronę. Nie wiem jak rzucić kodeine, tak by funkcjonować! Nie chce by ktokolwiek wiedział, nie mogę też rzucić pracy, bo to jeszcze jedyna rzecz, która mobilizuje by wstać z łóżka. Nie wiem co robić. Czy przy najbliższej wizycie u psychiatry przyznać się? Boję się. Zastanawiam się czy może przepisanie odpowiednich leków sprawi, że będzie mi łatwiej skończyć z używkami? Fajki, kodeina, jedzenie pod wpływem emocji a potem zwracanie albo unikanie żarcia. Mam problem z koncentracją, ciągle choruję, nie potrafię... nic! Obecnie nawet mając pracę nie potrafię sobie sprawić przyjemności (w postaci kupna ciuchów, koncertów). Nadal nie wiem czasami kim ani czym jestem. Każdy dotyk sjeaeuq, więcej bólu niż przyjemności. Najchętniej bym zasnęła. Nie chodzi o śmierć ale możliwość.. Obudzenia się lepszego dnia, w lepszym ciele. Czy możliwe jest zastąpienie kodeiny? Czy przy wprowadzeniu odpowiednich leków łatwiej będzie odstawić kodeine? Podkreślam, że chcę pracować, funkcjonować.
×