ratt

nie nie boje sie nigdy sie niebałem tego że mi sie coś stanie jedyne o co sie boje to to że zrobie coś innym

wiesz ja bez mojej drógiej połówki też sobie nie wyobrrzam tego ale z nią jakoś nie mam problemów typu wyjście z domu lub przebywanie w dużej grupie ludzi pozatym lato sie zbliża zawsze jest plener gdzie nie ma tylu ludzi

ojjojoj ja to po imprezach nie wychodze z pod kołdry przez 2 doby tyle że ja dopiero od tygodnia powiedziałem sobie że niebęde tyle pił wcześniej nigdy sie nie ograniczałem

no cześć też jestem z gdańska do centróm mam niespełna pół godziny drogi tyle że niestety jak wychodze to tylko z moją kobietą bo sam nie rusze sie z domu boje sie przestrzeni ale jeśli by wam nie przeszkadzała to my na piwko zawsze chętnie

no to wróciłem do świata żywych jak zwykle zbyt szybko chciałem sie uspokoić i przedawkowałem leki uspakajające naszczeście ziołowe przespałem weekend i jest mi troche lepiej

właśnie w sumie niczego sie nie dowiedziałem zawsze polegało to na tym że uciszali mnie lekami i wypisywali do domu w stanie takiego zombi po jakimś czasie organizm przyzwyczajał sie do leków i trzeba było wrócić do szpitala dokładnego powodu moge sie tylko domyślać problemy rodzinne oraz to że byłem dręczony przez kolegów

nazywam sie damian i jestem z gdańska nerwice mam od dziecka od 3 lat sie na nią lecze w ciągu tych trzech lat byłem 6 razy w szpitalach psychiatrycznych ostatni pobyt zakończyłem tydzień temu dziś mam gigantyczne załamanie nerwowe co spowodowało kłutnie z resztą mieszkańsów domu przestałem wierzyć że to sie da wyleczyć i odstawiłem leki również porza kolejny zakończyłem edukacje(bo poco niebaszczykowi wykrztałcenie) w tym stanie nie wytrzymam dłużej niż 3 dni a do lekaża nie pójde i nie będe sie szprycował żadnymi uspokajaczami bo to da mi sen na dziś a jutro będzie to samo wiec to nie ma sensu a tak pozatym to wtam na forum zapewne nie na długo ale witam