Questt

Tak, przez pierwsze 3 msc. przyjmowania musiałem zmuszać się do jedzenia, bo jednym ze skutków ubocznych jest jadłowstręt. Natomiast otyłość nie jest przeciwwskazaniem, ponieważ wtedy sam byłem w 2gim stopniu. Zresztą lekarz sam stwierdził, że jego typowy pacjent z ADHD to osoba po 30stce z dużą otyłością. O siatkach i wzroście u dzieci czytałem tylko, że w badaniach metylo powodował niewielkie, ale istotne statystycznie zahamowanie wzrostu u dzieci.

Możesz napisać w której ulotce jest odniesienie do wagi, że "zazwyczaj"? Jedyne jakie występują odnoszą się do maksymalnej dopuszczalnej dawki dobowej i zalecanej początkowej z podziałem na dzieci/dorośli. Żaden producent nie sugeruje osobniczej dawki skutecznej.

W przypadku metylofenidatu nie stosuje się wartościowania "mało/dużo", a już szczególnie w odniesieniu do wagi i wieku. Zakres dawek waha się od 1mg do 100mg, gdzie zasadą jest, że dzieci przyjmują większą dawkę. Jest to nieintuicyjne, ponieważ zazwyczaj w przypadku innych leków mówi się, że więcej = lepiej. Wynika to ze sposobu działania tej substancji, która ma za zadanie blokować transporter dopaminy (DAT) i noradrenaliny (NET). Dziecko ważąc mniej od dorosłego przyjmuje więcej, ponieważ ilość tych transporterów w jego mózgu jest wyższa niż osoby w starszym wieku, gdzie im większa jest różnica wieku tym większa różnica w stężeniu tych transporterów. Do tego dochodzi utrata receptorów dopaminy (np. D4 - występujące w korze czołowej, przedczołowej, jądrze migdałowatym, podwzgórzu, wzgórzu i hipokampie) postępująca wraz z wiekiem. Po drodze dochodzą kwestie osobnicze i genowe typu metabolizm, stan organizmu i wiele innych, np. przyjmowanie innych leków. Nie ma tutaj przełożenia również waga danej osoby, bo w praktyce zdarza się, że osoby otyłe potrzebują mniejszej dawki. Sprawy nie ułatwia również fakt, że transportery te nie są wybiórcze, to znaczy DAT który przenosi głównie dopaminę ma powinowactwo również do noradrenaliny, a w niektórych rejonach mózgu dopaminę przenosi głównie NET gdzie ma nawet większe do niej powinowactwo niż do noradrenaliny. Koniec końców dopamina jest bezpośrednim prekursorem noradrenaliny i adrenaliny. Wszystko to wpływa na skuteczną i bezpieczną dawkę dla danej jednostki. Wszystko to również wie wasz lekarz psychiatra, dlatego słuchajcie go i uważnie badajcie swoje reakcje (najlepiej notować to sobie codziennie) i dzielcie się nimi z lekarzem prowadzącym.