ada09112000.

Rodziłam w maju tego roku. Ja się zamartwiam tym że coś mi się stanie I ona nie będzie mnie pamiętać, że umrę a moje życie jest cudowne od kiedy ona jest na świecie. Rodzina tylko "Boże przestań sobie wmawiac" "znowu masz atak" "korzystaj z życia a nie narzekasz" boli mnie to strasznie

Nerwice mam od miesiąca, jutro będę rejestrować się do psychiatry. Bardzo boję się tego co bedzie ze mną chce żyć normalnie, cieszyć się z tego co mam ale nie potrafię.

Dzień dobry, jestem tutaj nowa. Sama nie wiem jak sobie radzić z tym co teraz przechodzę. Cierpię na nerwice lękowa, po urodzeniu córki się zaczęło. Strach że coś się stanie i ją zostawię przerodził się w nerwice. Ciągle napady, strach a przy tym źle się czuje. Jak nie głowa, to brzuch, jak nie brzuch to szyja. Jak już się oswoję z tym że dana część ciała boli od nerwicy to zaczyna się kolejna. Teraz mecze się z dusznością, oddycham ale czuję tą duszność. Wiem nic mi się jeszcze nie stało a mam tak od 3 dni ale tą myśl że się udusze nie daje mi spokoju. Jak sobie radzić z tą dusznością? Czy to jest normalne? Dziękuję bardzo za pomoc.