Jak czytam Twój wpis to prawie tak jakbym czytała o sobie.. chciałabym napisać coś mądrego ale nie wiem czy potrafię bo ostatnio też się tak czuję.. Mam wrażenie że nikt mnie nie rozumie..Tak naprawdę to nawet nie mam się komu zwierzyć z tego że mi źle..Nie mam przyjaciół ani nawet tej jednej zaufanej.. kiedys ją mialam ze zdradziła mnie ona jak i moj facet ale to nie jest powodem tego ze mi zle .. to juz bylo dawno temu i minelo:) Ale Ty Ciesz się że masz tylu ludzi wokół siebie że masz do kogo się zwrócić czy odezwać a uwierz mi mieć przyjaciół którzy chcą dać ci wsparcie rodzinę i żonę którzy są blisko to naprawdę skarb. Nie jesteś sam ludzi z takimi problemami jest więcej np ja! Ale to nie powód do tego żeby mieć myśli o odebraniu sobie życia. Mi też nie jest wesoło ale wiesz co mam synka 11 letniego dla którego żyje a Ty masz żonę i rodzinę! Nie rób nic głupiego.. ja wierzę że w końcu będzie lepiej No bo przecież ile można tak żyć co? Jak chcesz popisać odezwij się madziaa203@wp.pl
