Skocz do zawartości
Nerwica.com

nik ola

Użytkownik
  • Postów

    1
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

Ostatnie wizyty

Blok z ostatnimi odwiedzającymi dany profil jest wyłączony i nie jest wyświetlany użytkownikom.

Osiągnięcia nik ola

  1. Dzień dobry, Bardzo chciałabym się dowiedzieć czy jest to możliwe że mam dwubiegunowość. A więc tak mam nadzieje że nie zostanę źle potraktowana przez wzgląd na mój wiek ponieważ mam tylko 15 lat, jednak mam poważne obawy związane z moim zdrowiem psychicznym, od ok. 2-3 lat zmagam się z depresją jednak od roku zaczyna to być bardziej poważne, zaczynam mieć bardzo częste zmiany; cały czas mam wzloty i upadki raz jestem w totalnej euforii a raz mam ochotę po prostu nie wychodzić z łóżka są to częste zmiany więc na początku myślałam że to borderline ale nie wydaje mi się że jestem aż tak rozchwiana emocjonalnie jest to raczej optymalne więc przypuszczam że mam bardziej hipomanie niż manie, myślałam też ze może jednak to schizofremia i że wymyślam sobie choroby psychiczne ale żadnych innych cech tej choroby chyba nie posiadam. Z Chad jest inaczej, bardzo często na początku charakterystycznie miałam mocne wybuchy, narzucałam innym swoje poglądy, wykłócałam się z każdym, reaguje agresją gdy ktoś mnie denerwuje nawet nie świadomie, mało śpię, ciągle zmieniam zdanie (myślałam że to okres dorastania ale było to bardzo częste) znowu potem rano nie miałam siły wstać, miałam mocne ataki paniki, do dziś nie podoba mi się moje ciało-mam wyrzuty sumienia za każdym razem gdy jem, dużo się nawet do 12h ,mam lekkie drgawki gdy ktoś mnie o coś pyta, stresuję się często (opuszczam przez to szkołę ) moja mobilizacja nie istnieje. Generalnie jestem osobą bardzo ciekawską więc już jako dziecko ciągle interesowałam się wszystkim uczyłam się dużo o tym co dzieje się na świecie przez co często czułam się przygnębiona tymi wszystkimi wiadomościami (byłam bardzo wrażliwym dzieckiem) również do 4 klasy podstawówki towarzyszył mi regularny stres co może odziałowuję na mnie właśnie w tej sytuacji. Wiem że może być to trochę nie zrozumiałe bo wydaje mi się że osoba chora raczej nie myśli czy jest chora czy nie, mam chyba depresje i czasami ubliżam sobie w myślach jednak wiem że jestem w miarę bystra i umiem zauważyć że coś jest nie tak. Chciałam skonfrontować to z kimś obeznanym w tym temacie bo niestety nie mogę iść do terapeuty bez powiedzenia o tym rodzicom, (nie ufam mojemu pedagogowi szkolnemu).
×