lady_butterfly

Spadła mi reklamówka na przystanku, z colą, chipsami, masłem. Cola się wytoczyła. Wzięłam włożyłam ją z powrotem do reklamóweczki. Ale boję się, że tam na betonie mogła być ślina zwierzęcia, kość, cokolwiek... I teraz ta cola leżała razem z masłem, a wiadomo, że masło jest słabo zabezpieczone... mogło się "ubrudzić". Boję się teraz zjeść tego masła, że się zarażę wścieklizną... To możliwe? Wiem, że to brzmi idiotycznie

:)

No to przechlapane...

Aaa.. po postach odniosłam inne wrażenie. Dzięki za doinformowanie mnie ;-)

Nicholas1981 narzekasz na rodziców... Czy Ty masz 33 lata? Czemu się od nich nie wyprowadzisz?

No ja odpadam w tę sobotę jednak. Dostałam nieoczekiwany urlop (z czego się baaardzo cieszę) i w końcu szykuje się na te kilka dni wyjazd, który nie wypalił w lipcu. Może uda się z Wami spotkać następnym razem.

Ja bym wolała w Gdyni

Ale Wam fajnie :-), a ja się w domu nudziłam ;-).

O kurcze... za późno przeczytałam. Jestem z Gdyni. Ile Was wczoraj było?

Na spacer po plaży

No raczej nie chciałabym mieć wścieklizny xD. Ale bzdury...

No mi czasem też jeszcze daje się we znaki, ale bardzo bardzo rzadko i już raczej myślenie racjonalne na ogół pomaga. Trzeba było "wroga" poznać ;-) (tzn. bardzo dużo nt hiv wiem). Głównym moim problemem jest lęk przed wścieklizną, który zastąpił lęk przed hiv (chociaż sporadycznie też potrafię sobie coś wkręcić związanego z tym drugim tematem i wtedy kilka dni zamartwiania się, czasem sobie myślę, ile ja życia przez to tracę...).

Paradoksalnie, ja zwierzęta lubię. Boję się obcych lub bezdomnych. A nie daj Boże, jak ktoś idzie z psem na smyczy i ten pies się koło mnie obliże, albo jak to pies - ciągnie w moją stronę. Wtedy to już panika totalna. Jakoś sobie radzę, ale czasem bywa to naprawdę bardzo uciążliwe. Dziękuję za rady i wsparcie. Wcześniej kilka lat miałam fobię na punkcie wirusa HIV. Nie było mowy, żebym założyła klapki, czy japonki, bo na ulicy może leżeć igła, itp., itd. A wizyty u fryzjera - istny horror. Test też sobie zrobiłam ;-), a te 2h oczekiwania na wynik to były najgorsze 2h mojego życia (tak mi się wtedy wydawało, bo nie miałam podstaw, by ten test sobie zrobić; nawet gdzieś mam jeszcze jego wynik). Koszmarem było dotykanie klamek i cała masa absurdalnych rzeczy. W sumie nie ma tego złego... Dzięki tamtej fobii znam doskonale to, jak można się tym zakazić i bardzo dużo wiem nt tego wirusa. A moje obawy były absurdalne. No a teraz: wścieklizna... choć dość opanowałam temat ;-) i mam sposoby na te swoje lęki, ale czasem i tak zdarza się panika, której opanować nie umiem.

Dziękuję. Po jakimś czasie da się logicznie wytłumaczyć, ale najpierw jest etap paniki ;-). Już się trochę nauczyłam tłumaczyć sobie takie irracjonalne lęki, bo to nie pierwsza moja "fobia", wcześniej było coś innego i kiedy się uporam, na miejsce poprzedniego wskakuje nowe...