Hej. Tak czytam jakie niektórzy mają problemy/stany więc postanowiłem i ja napisać, moze ktos coś poradzi, powie. Mam 25 lat, studiuje, pracuje, mam partnerkę, mam samochód. Wszystko teoretycznie pięknie fajnie.
Lecz w głębi siebie jestem cały czas smutny, nie jestem z siebie zadowolony, czuje się jak śmieć, boje sie zaryzykować by zarobić fajny pieniądz tak jak ludzie których widze na ulicach, mam poczucie ze do niczego się nie nadaje. Niby pracuje ale tylko po to żeby przeżyć, zadnej pasji w tym nie ma. Nie lubie sam siebie, tak na dobrą sprawę czego się nie dotknę to sie zepsuje, gdy wpadne na jakiś pomysł to rodzice mimo mojego wieku mówią że po co mi to, i tak nie umiem, nie zrobię. Nie mam wsparcia w osobach które powinny stac za mną mimo wszystko. Nie mowie juz o dziewczynie bo to inna sprawa. Problem tkwi głównie w tym ze nie wiem kim mam w tym zyciu zostać, co zostawię po sobie, co osiagne. Nie wiem do czego zostałem stworzony przez co kazda czynność, spotkania to dobra mina a pod nią smutek i żal. Ile juz przeczytałem artykułów, obejrzałem filmów na yt co ludzie robią, osiągają a ja nawet nie wiem co mi sprawi przyjemność. Co mam ze sobą zrobić... jak zaczac sie szanować? Aktualnie samoocena na minusie, bardzo szybko się denerwuje, każda mala porażka ( nawet zbicie szklanki, nie trafienie muchy klepką) sprawia że czuję się jak najgorszy czlowiek na tej planecie, ze najprostszych czynności nie potrafię robić..
