dorosledzieckoalkoholika

Ja też mam nerwicę lękowa z atakami paniki chociaż w życiu miałam jeden atak paniki i patrząc na inne osoby które opisują objawy mój atak paniki należał do słabych ataków ale się boje go strasznie a najbardziej tego że ktoś to zauważy że dzieje się coś ze mną nie tak mieszkam z teściami co mnie też stresuje że w końcu zobaczą że coś się ze mną dzieje

Wierzę w Boga nie mówię że ja kiedyś nie wybacza ojcu ale na dzień dzisiejszy nie wiem sama co mam myśleć i wgl jak sobie poradzić z tym wszystkim ponieważ patrzę na niego że jest wrakiem czlowieka i to mnie strasznie boli i wykańcza:(

Mieszkasz z rodzicami tak dobrze rozumiem ile masz lat ?

Witam piszę tutaj bo potrzebuje komuś się wygadac usłyszeć od kogoś podobna historię jakąś radę albo usłyszeć jak ktoś sobie radzi w życiu. Mam 26lat i tak jak w tytule jestem dorosłym dzieckiem alkoholika z objawami nerwicy lękowej i robi społecznej leczyłam się jakoś czas temu chodząc do psychiatry i chodząc na psychoterapie.bralam leki pół roku i chodziłam na terapię ale odstawiłam i zrezygnował z terapii dlatego że poczułam się lepiej dziś jestem bez leków i bez terapii (z terapii zrezygnowałam bo kolejnym etapem było opowiedzenie i wejście wgłąb mojego dzieciństwa związanego z ojcem alkoholikiem zrezygnowałam dlatego że nie potrafiłam jakoś się otworzyć sam psycholog powiedział że widzi że nie umiem otworzyć się opowiedzieć o swoich emocjach) od pół roku jestem mężatką i czuję się od jakiegoś czasu gorzej mieszkam z teściami co w jakiś sposób też jest dla mnie trudne na chwilę obecną nie mam funduszy aby się wypeowaszic, moje objawy to strach pocenie się kłócić w sercu nawet rozmawiając przez telefon jestem cała spocona te objawy jakoś akceptuje nauczyłam się już z z nimi żyć chociaż są dla mnie nieprzyjemne ale nie umiem sobie poradzić z przeszłością cyli ojcem alkoholikiem jeżeli ktoś chce wysłuchać mojej opowieści opowiem ja przepraszam za pisanie chaotycznie ale pierwszy raz pisze o tym i tutaj