patisson134

@zestresowana1990 hej kochana! u mnie jak na razie bez zmian, cały czas mam znów luźniejsze stolce, przed chwilą też byłam w toalecie i był uformowany ale luźniejszy wydaje mi się. Wczoraj o 00 wróciłam do domu dopiero z Warszawy i bylo cudownie, ale dziś mnie wszystko boli a raczej bardziej mięśnie i źle się czuje coś i mam nadzieje że nie będę chora...Bo stałam wczoraj na deszczu w bluzie czekając aż zaczną wpuszczać do środka na festiwal i no było dosyć zimno...A co u Ciebie?

@nerwa Ja mam to samo właśnie....Ostatnio byłam taka nabuzowana przez to wszystko że wbijałam sobie paznokcie w skóre żeby tylko czegoś nie zepsuć czy czymś nie rzucić ugh ...Też często mysle sobie żeby dac sobie spokój z tym no bo to faktycznie napewno tylko i aż nerwica mam dopiero 15 lat i chce mieć normalne zycie i sie nim cieszyć no i może przestaje o tym myśleć ale tylko na chwile przeważnie no i za chwile to samo i nie odpuszczam

Ja mam dokładnie tak samo, jeśli na przykład zamiast "tak" to wskoczy mi "rak" albo ja przez przypadek napisze "r" zamiast "t" i potem sie zastanawiam czy to aby nie znak od Boga, że coś może być nie tak....Albo w jakimś serialu ktoś umrze na raka jelita albo opowiada o tym że na przykład jego mama zmarła na raka jelita i od razu w głowie mam takie przerażenie i myśli: "kurde, a co jeśli to jakiś znak od Boga i on mi próbuje przekazać że jestem chora?" ehh powiedźcie mi że macie tak samo....I teraz ciągle mam takie luźne stolce, to raczej nie biegunka bo nie są wodne ale takie jakby raz uformowane a raz nie...Ehh a ja jutro juz jade do Warszawy i za żadne skarby nie mogę o tym myśleć bo musze mieć udany dzień z przyjaciółką!!!

Kochana, ja od chyba wczoraj czy od przedwczoraj również mam takie jakby papkowate stolce, tylko że w normalnym kolorze ale są. Staram się jakoś tym nie przejmować jednak nadal się boje i myśle że może to być wina raka jelita którego niby "mam" aishh także wiem co teraz czujesz, ja również czytałam o tym że coraz częściej dotyka młode osoby właśnie ten rodzaj raka i jak zobaczyłam dwa artykuły w których jedna osoba miała 15 lat chyba kiedy dowiedziała się że jest chora na ten rodzaj raka, i druga osoba która mając 19 lat dowiedziała się o tym że też jest chora na tego raka i od tego momentu boje się jeszcze bardziej tylko że to były akurat osoby nie z Polski ale to chyba jest bez różnicy z jakiego ktoś jest kraju...

Aktualnie znowu coś mnie natchnęło i mój mózg chce żebym sobie przypomniała jakie to było uczucie kiedy miałam wrażenie że będę mieć odruch wymiotny. I ja nie chce tego sobie przypominać ale mój mózg i ta głupia hipochondria nie dają za wygraną i aktualnie boje się strasznie że to wrażenie wróci i znowu nie będę mogła nic zjeść mimo tego że będę wiedziała że nie zwymiotuje oczywiście zajmuje się czymś innym i ciągle sobie mowie że to tylko głupoty wymyślane przez mój mózg, jednak z jednej strony sobie myślę: "przecież jeśli mi to przeszło i było przez pare dni spokoju to znaczy że to tylko stres" a z drugiej myśle: "a co jeśli to się tylko na chwile uspokoiło i wlasnie teraz wróciło i to wina raka jelita?" i tak się waham między tymi dwoma myślami, ja nie mam zamiaru znowu na nowo tego przechodzić, szczerze to już wole mieć biegunki niż to właśnie przez te pare dni o tym w ogóle nie myślałam bo mi przeszło, a teraz coś mnie znów natchnęło i głowa mówi mi że mam o tym myśleć i żebym sobie te wrażenie przypomniała i do tego dochodzi...

Rozumiem Cię doskonale, bo sama tak mam aishh i co do tych stolców to faktycznie może być tak że Twój organizm właśnie przyzwyczaił się do tego że zaraz jak wstajesz to musisz iść do toalety, moja siostra ma na przykład tak że prawie codziennie przed spaniem musi iść a Ty masz za to na odwrót i albo tak się organizm przyzwyczaił, albo poprostu taki twój urok A jeśli chodzi o mnie to z tym wrażeniem że zaraz zwymiotuje itp to mi przeszło i na szczęście jem juz normalnie, tak się ciesze że to mi przeszło i mam nadzieje że już nie wróci, nie myślę o tym więc jest plus, ale za to znów mam luźniejsze stolce ale to chyba nie biegunka...ehh no ale szczerze? wole już to niż te głupie wrażenie oczywiscie pewnie ze stresu znów mnie będzie bolał brzuch i znów będę miała biegunke ponieważ za 5 dni jadę do Warszawy na festiwal i tam spotykam się z przyjaciółką po raz pierwszy i przez to się stresuje...No ale jest to raczej stres pozytywny ale jednak jest i na taki też niestety organizm reaguje ahh

Kochana spokojnie!!! ja przyznam, również bym się bała jeśli miałabym mieć kolono i nawet jak wiem że jej nie będę mieć to się boje co by w niej mogło wyjść i normalnie czasami aż sobie wyobrażam siebie i lekarza robiącego mi te badanie i diagnoza że widzi jakieś polipy albo guza ale to tylko moje wymysły napewno i twoje tak samo, no bo przecież skoro wszyscy tutaj mamy takie same objawy a ty i ja mamy tak bardzo zbliżone do siebie to oznacza że nie jest to żaden rak, tylko i wyłącznie jest to hipochondria!!!

Nie byłam nigdy na tej stronie, ale właśnie teraz weszłam i normalnie wow....prawie każdy ma takie objawy jak ja, a nawet może i każdy ja sama na przykład bardzo często mam taki nagły przypływ szczęścia(?) bo mowie sobie "Pati spokojnie, jesteś zdrowa i nic a nic Ci nie ma" i jest okej, ale potem znowu wszystko wraca i aish

Może i masz racje....ja właśnie robie wszystko żeby o tym nie myśleć, teraz właśnie ide sobie czytać książkę, dzisiaj zjadłam dwie kanapki jednak bardziej dlatego ponieważ wiem że coś jeść musze, i normalnie mi się odbija a skoro już trzeci czy tam drugi dzień jest mi niedobrze i mam mdłości to już dawno bym zwymiotowała a jak widać dalej do tego nie doszło...oczywiście to bardzo dobrze, ehh nie mogę tak się stresować tym czy jak coś będę jadła to czy będzie mi niedobrze bo to chyba raczej logiczne że jak o tym myśle gdy biorę gryza kanapki to będę miała takie wrażenie...jejku to wszystko jest coraz gorsze i juz nie raz to się nawet modle

Jejku dziewczyny....Czuje że jest chyba coraz gorzej zamiast lepiej...Ta gula w gardle się nasila, a ja mam jeszcze większe wrażenie jakby chciało mi się wymiotować...Każdy mnie zapewnia, uspokaja a przynajmniej próbuje i to na nic, bo do tego wszystkiego myślę że mogłam się nabawić wrzodów żołądka a wiem że takowe można stwierdzić tylko i wyłącznie podczas gastroskopii a ja nigdy nie pozwole wsadzić sobie tej rury do gardła bo to jest straszne!!! tak samo zjadłam tylko jedną kanapke i to taką tostową ponieważ więcej nie dałam rady bo im dłużej czułam jedzenie w buzi tym bardziej zbierało mnie na wymioty nie wiem czy wiecie co mam na myśli....ale kurde przecież ciągle pije pepsi i normalnie mi się odbija, to w takim razie skąd te głupie uczucie jakbym miała wymiotować?!! naprawdę jeżeli tak się stanie *czego okropnie nie chce* to ja chyba będę o krok od depresji, zawału czy nawet samobójstwa błagam niech mnie któraś z was uspokoi bo nie wytrzymam za chwile a już nawet jak gadałam o tym wszystkim z mamą to się popłakałam poprostu same mi łzy zaczęły lecieć z tego całego lęku i strachu, z tej bezsilności! Ja już mam dość, chce żyć jak dawniej, chce żeby mnie nic nie bolało i żeby było jak te pare dni temu jak się dzięki wam uspokoiłam Ja naprawdę czasami aż myśle, żeby popełnić samobójstwo bo wtedy już bym nie czuła tego bólu, tego cierpienia...Ale jednak z drugiej strony nie chce umierać bo nie chce zostawić moich rodziców najlepszych na świecie i mojego kochanego rodzeństwa, które może i prawie codziennie mnie denerwuje, ale kocham ich najbardziej na świecie i nigdy bym nie chciała ich zostawić i nie chce ❤❤ ehh strasznie naprawdę okropnie się boje że zwymiotuje, do tego jestem blada na twarzy i przez to jeszcze bardziej się nakręcam a mama mi powiedziała że im bardziej i im dłużej będę się nakręcać, to w końcu może do tego dojść że zwymiotuje (oczywiście byłoby to spowodowane tym ciągłym stresem i myśleniem o tym) a ja tak bardzo baardzo nie chce tego zrobić ale no kurde za nic w świecie pewnie nie przestane o tym myśleć, dopóki nie przemówie sobie że to TYLKO i WYŁĄCZNIE stres i nic innego, że to nie są źadne wrzody czy żaden rak jelita tylko właśnie stres mi spowodował to uczucie i ten ból i te wszystkie objawy które teraz mam....Naprawdę nie mam już sił, łatwo mi jest to napisać, ale już o wiele trudniej jest to sobie przemówić do tej chorej główki mam racje? kurde ja tak strasznie chce już ten 27 wrzesień, chyba na ten moment nie chce nic bardziej jak właśnie tego.....

Wow tego to ja nie wiedziałam jeśli chodzi o tą gule ale dobrze że nie jestem jedyna która tak ma, teraz to tylko czekam aż mi przejdzie te uczucie na wymioty i odzyskam apetyt i znów będzie okej (a przynajmniej mam taką nadzieję.....) jednak boje się, że to mi tak szybko nie przejdzie a za 10 dni mam jechać do Warszawy na festiwal i spotkać się tam z przyjaciółką

Tak spokojnie, to jest napewno z nerwów bo z nerwów może dosłownie boleć wszystko, może trudno w to uwierzyć ale taka jest prawda. Ewentualnie może źle spałaś czy coś takiego, wtedy też może nawet właśnie łopatka boleć

@kobra123 czyli mogę być spokojna jeśli chodzi o tą gule w gardle, ja co prawda nie miałam jeszcze nigdy zielonych stolców, ale no zdarzały się takie żółte jakby na przykład jak byłam we Włoszech i to pewnie też przez stres ale naprawdę strasznie mi ten ból brzucha i te stolce zepsuły wycieczke zwłaszcza jak zwiedzaliśmy Rzym ale no cóż zrobić...Ciesze się że Tobie przeszła myśl o raku jelita, i mam nadzieje że przejdzie Ci również ta faza na SM trzymam mocno kciuki!!

Może masz racje...Zaraz spróbuje coś zjeść, może mi trochę przejdzie to uczucie mdłości bo mogę je też mieć z głodu bo nic nie jadłam...Właśnie ja to wiem, staram się nie myśleć o tym ale nie wychodzi mi, ale szczerze powiem, że jak gadałam sobie w nocy z siostrą o wszystkim, wspominałyśmy sobie dzieciństwo i smialysmy się to to uczucie mdlenia i w ogóle ból brzucha mi w pewnym stopniu przeszło...A też faktycznie skoro mi się odbija to znaczy że zwymiotować nie zwymiotuje a przynajmniej mam taką nadzieje

Jejku, troszeczkę mnie uspokoiłaś naprawdę a ja się tu ciągle zamartwiam z czego ta gula w gardle, dalej ją mam i wydaje mi się że dopóki nie przestane o tym myśleć to ją będę miała...Właśnie bardzo często mam tak jak Ty miałaś, że np. jadłam kanapkę z np. szynką i strasznie mnie przez to mdliło i żułam jednego gryza długo bo nie dałam rady połknąć bałam się że zwrócę czy coś bo tak mnie te mdłości męczyły ehh...Powiedziałam o tym mamie bo o teraźniejszej sytuacji którą przeżywam to nie wiedziała, znaczy bardziej to jej to napisałam bo jakoś źle mi było mówić o tym prosto z mostu i powiedziała mi że później do mnie napisze...Jejku mam zupełnie pusty brzuch a przez to wszystko nie mam apetytu

Dziewczyny błagam pomóżcie!!! moja przyjaciółka mnie teraz okropnie nastraszyła i boje się że będzie jeszcze gorzej...A co jak te mdłości i ten ból brzucha jest już oznaką ostatniego stadium tego raka??! i nie dożyje do tego września albo do mojej 18-nastki??! ja się tak boje naprawdę teraz jeszcze bardziej się boje i będę myśleć teraz ciągle o tym co mi napisała

Ehh było znów dobrze, ale od wczoraj wieczora mam wrażenie jakbym miała zaraz mieć odruch wymiotny lub zwymiotować...A wspomnę też że mam lęk przed wymiotami i boje się tego że mogę zwymiotować ostatnio myślałam że mój brat złapał grypę żołądkową bo często się załatwiał i przestraszyłam się bo bałam się że zaraże się tym od niego i że wymiotowałabym...Ale okazało się że poprostu miał taki dzień. No i nie wiem czy mi się wydsje że będę mieć ten odruch wymiotny czy nie...I tak nagle wczoraj dostałam takiego wrażenia i przez to ciągle o tym myśle i do tego wszystkiego mam taką jakby gule w gardle która jest spowodowana flegmą *spływający katar do gardła po tylniej jego ścianie* i za żadne skarby nie umiem jej odchrząknąć czy odkaszlnąć i poza tym boje się że jakbym spróbowała to mogłabym zwymiotować lub mieć ten odruch wymiotny a ja tak bardzo tego nie chce....Ciągle o tym myśle, tej guli nie da się za nic przełknąć i ciągle myślę o niej i o tym czy nie będę miała odruchu wymiotnego, nie wiem też czy to nie przez to bo teraz ciągle o tym myśle i dlatego to wrażenie nie chce mi przejść cały czas połykam ślinę z nadzieją że uda mi się tą gule przełknąć ale to na nic bo ciągle ją czuje na gardle albo w gardle oczywiście od razu mam tysiąc myśli na minutę, czy to nie jest spowodowane tym rakiem jelita którego "mam" czy może jednak jakąś inną chorobą zaraz się chyba rozpłacze tak się boje że w końcu wystąpi ten odruch wymiotny...Przez to wszystko i przez ten stres boli mnie też brzuch i wtedy to dopiero boje się że zwymiotuje, ale jak coś piłam i wcześniej jadłam to mi się odbijało i dalej po wypiciu np. herbaty odbija więc chyba nie ma opcji żebym zwymiotowała prawda? Jejku błagam niech mnie ktoś pocieszy bo jak myślę o tym że mogę w każdej chwili zwymiotować bądź mieć ten odruch wymiotny to się załamuje i zaraz to w depresje przez to wszystko popadne

Spokojnie to jest normalne, ja sama tak czasami mam i aż się dziwie że można takie rzeczy pozapominać ale jak widać można hah jestem pewna że to żaden Alzheimer, a uwierz mi że nawet pod wpływem stresu można zapomnieć o takich rzeczach, ja nie raz tak miałam że się stresowałam i przez to zapomnialam słów do piosenki

Wszystko co wymieniłaś co widzisz podczas załatwiania się to mam wszystko to samo....Tylko że u mnie się jak na razie nie zdarzyły pomarańczowe stolce, ale za to taki jakby brązowo pomarańczowy(?) śluz i mam go zawsze, zdarzają się dni kiedy go nie ma ale jest ten przezroczysty jednak nim się tak nie martwię jak tym pomarańczowym a nawet nie wiem czy to jest śluz czy coś innego....Oczywiście ja od razu mam w głowie myśli że to coś z guza którego mogę mieć chciałabym żeby to był tylko zły sen i że zaraz się obudze bez żadnego bólu brzucha czy tych myśli że mogę być chora

U mnie było przez te pare dni spokoju bo nie myślałam o tym dzięki wam, ale wiedziałam że w jakiś dzień znowu to wróci i dziś znowu sobie coś ubzdurałam i było mi oczywiście niedobrze i zaraz luźniejsze stolce przyszły, i przez ten stres i ponowne myśli że może jednak jestem chora no i doprowadziłam się do takiego stanu że prawie zemdlałam bo mi słabo było i w głowie mi się kręciło i siostra musiała mnie uspokajać bo samej mi nie wychodziło i naprawde to mnie wykończy psychicznie ja chce tylko jak najszybciej ten wrzesień żebym mogła w końcu pójść do tego psychiatry.....

Oj tak nawet bardzo dobrze dzięki temu wiem że nie jestem sama z takim problemem i to mi trochę pomaga ^^ Napewno wyjdą dobrze spokojnie nic się nie martw. Oj tak bardzo trudno jest to sobie samemu uświadomić ehh i to mnie dodatkowo dołuje bo ja od zawsze chciałam wazyc ponad 50 kg i tyle też powinnam, no ale cóż najwidoczniej los tak chciał Dokładnie tak, ta cholerna hipochondria jest tak uparta ugh jestem pewna że to wina tylko i wyłącznie nerwicy, żadnego raka!!

Niestety jestem, bardzo chciałabym przytyć ale jakoś mi to nie wychodzi....w sumie to od zawsze taka chuda byłam i przez to ludzie nazywali mnie anorektyczką i myśleli że rodzice albo ja sama się głodze ale tak oczywiście nie było i nie ma hahachyba mam to po mamie bo ona tez jest chuda... wiem wiem i próbuje sobie to codziennie przemówić, że jestem zdrowa i to tylko nerwica nic innego, i momentami tak jak pisałam udaje mi się w to uwierzyć, ale to wszystko na nic skoro po paru minutach coś mnie zaboli albo biegunki dostane i wszystkie te myśli wracają ze zdwojoną siłą aishale wiesz, sądze też że Tobie również nic nie ma i jesteś w pełni zdrowa fizycznie (a w psychice te wszystkie objawy tworzy hipochondria) i zobaczysz że lekarz sam Ci powie że jesteś zdrowa na 100% będę bardzo mocno trzymać kciuki ale dobrze wiem że i tak się okaże że nie masz żadnego raka!! a ja właśnie przed chwilą dostałam takiego nagłego przypływu 'euforii' że tak to nazwę hah, ponieważ znowu dzięki Tobie pomyślałam że faktycznie jestem zdrowa! i wiem że Ty również na stówe

Spokojnie, napewno jesteś zdrowa, ja powiem Ci dzisiaj tez miałam dość luźny stolec, może nie aż tak bardzo ale czułam że jest luźny. Mi również się przelewa w brzuchu czy jelitach i to czasami serio głośno, również się dalej boje że coś może być nie tak. Powiem Ci jeszcze że ja mam dość dużą niedowage ponieważ mam 156cm wzrostu i waże aktualnie tylko 37.7kg...nie to nie anoreksja bo miałam multum badań krwi i tych podstawowych i nigdy nic nie wyszło. Ale wracając, waże się prawie że codziennie pare razy na dzień, bo oczywiście wyczytałam iż przy raku jelita się chudnie i często moja waga jest z rana na 36.9kg, potem jak coś zjem to 37.4kg może 37.7kg i więcej nie może mi pójść w górę nie wiem dlaczego...i potem znowu te pare kilogramów trace lub stoję ciągle na 37.4 i oczywiście nie obwinie za to niedowagi czy hipochondrii czy nawet stresu, tylko od razu musze sobie tłumaczyć rakiem....eh, więc widzę że faktycznie mamy tak samo lub bardzo podobnie

Bardzo możliwe, bo ten zespół jelita drażliwego to tak jakby 'choroba' wywołana przez nerwice i tego typu rzeczy. Tak wspominałam ale wizytę mam dopiero 26 września bo niestety prywatnie to nie jest:(ale już niedługo, mam tylko ogromną nadzieje że mi pomoże i uwolnie się od tej wstrętnej hipochondrii

Tak też tak sądze, ale no nam jest strasznie ciężko to sobie uswiadomić jeśli przyjdzie znowu jakis kolejny objaw To ja właśnie mam tak tylko kiedy jest rok szkolny, i to pewnie dlatego bo się denerwuje jak wstaje to tez musze koniecznie iść do toalety, a teraz kiedy są wakacje to jak wstaje to rzadko kiedy ide od razu z rana do toalety....no chyba że oddać całkiem normalny stolec to tego nie liczę, ale jak się zdenerwuje znowu czymś to niestety ale musze i to z biegunką więc faktycznie można to tłumaczyć sobie stresem Spokojnie, będzie dobrze napewno będę trzymać kciuki! nie denerwuj się, i nic się nie martw bo niekoniecznie musi tak być, on może nawet stwierdzić że masz zespół jelita drażliwego ale to nie jest nic groźnego więc spokojnie