Cześć,
Forum to dla mnie coś nowego, podobnie jak szukanie pomocy. zawsze wiedziałam, że jeste dośc labilna emocjonalnie ale teraz znacznie uniemożliwia mi to pracę czy normalne funkcjonowanie. Czuję się po prostu chora, mam okropne spadki emocjonalne, spadki motywacji itp, przy dość sporym wglądzie w to wszystko. Jednego dnia czuję się doskonale, aby następnego mieć ogromne poczucie winy, wypominać sobie sprawy sprzed kilku lat czy znowu mieć poczucie, że jestem do niczego, to co robię nic nie znaczy i nigdy niczego nie osiągnę. Czuję się oceniana przez ludzi, choć wiem że to po prostu ich opinia a nie wyrok na mnie. W najgorszych momentach bywa tak, że mam wrażenie że potok myśli w mojej głowie zaraz mi ją rozerwie. Przez te stany straciłam już w życiu mnóstwo szans i czuję, że balansuję na bardzo cienkiej granicy.
Nie chcę się nad sobą codziennie użalać, ale prawda jest taka, że jestem z tym wszystkim sama. Nie umiem komuś o tym opowiedzieć, a gdy się odważę spotykam się z brakiem zrozumienia, nie oceną a po prostu bezradnością ludzi.
Próbuje zapisać się na wizytę do psychologa, ale polecony przez znajomą ma terminy dopiero na wrzesień, a ja czuję, że jak teraz nic z tym nie zrobię to moje życie posypie się jak domek z kart. Codziennie staram się sama z tego wyciągać uspokajaczami czy deprimem, ale czuję, że to przestaje być wystarczające.
Przejrzałym wątki na forum inie wiem do którego dołączyć, czy opisać swoją sytuację gdzieś w konkretnym z nich? Nie powiem, potrzebuję się wygadać, nie chcę niepotrzebnie spamować.
Chcę racjonalnie zrozumie co mi jest - depresja nerwicowa, cyklotymia, chad? Iść do psychologa czy próbować do psychiatry?
Nie chcę zmarnować sobie zycia gadaniem, że sama sobie poradzę i siedzeniem z tym sama, bo czuję, że to życie może być dobre tylko trzeba to wszystko jakoś ogarnąć.
Miłego dnia,
Pina
