litom

Witam Was Biorę lit (lithium carbonicum) od 25 lat. Teraz 500mg / 24h. Lit mnie wyleczył ale muszę go brać codziennie. Mam rodzinę swoją, dzieci dorastające. Zacząłem terapię litem w wieku 20 lat. Lit to bardzo dobry lek. Powoli pojawia się tendencja do powrotu leczenia tym metalem. Bo to nic innego jak najlżejszy metalz punktu widzenia chemii. Choroba dwubiegunowa została załagodzona do minimum. Polecam ten lek, dla tych, którzy go potrzebują. Oczywiście tylko jeżeli lekaż przepisze. Chwalę mojego lekarza, dzięki któremu normalnie egzystuję. W ulotkach napisano sporo efektów ubocznych, ale u mnie wystąpiły jedynie: suchość w ustach, tzw. pływanie mojego widzenia, w pierwszych miesiącach brania leku. Tycie spowodowane było jedzeniem na noc (ogromny apetyt po zażyciu wieczornej pernaziny - bo też biorę) i brakiem ruchu. Moja osobista mania i depresja zostały praktycznie zażegnane. Po licie i pernazinie występuję u mnie lekko zwiększony popęd (do płci przeciwnej). Co do efektów ubocznych, to przeczytajcie ulotkę np. od starej poczciwej polopiryny - to się też można przerazić. Producenci zabezpieczają się. Pozdrawiam Wszystko na początku wygląda strasznie. Lęk ma wielkie oczy. Słuchajcie lekarzy, choć Wam się to może nie podobać, ale trzeba. W leczeniu wymagana jest niestety jakaś dyscyplina i (nadludzka) cierpliwość, a przede wszystkim WIARA.