Biore arketis ( paroksetyna) Od połowy lutego tego roku na początku 10mg przez tydzien potem po 20mg. Pierwszy tydzien(koszmar) jeszcze gorzej niz wczesniej 2 noce nie mogłam usnąć bo gdy tylko zapadałam w sen to miałam zrywy i mnie budziło na trzeci dzien udalo sie usnac ze zmeczenia i pomoca hydro. Pozniej z dnia na dzien coraz to lepiej dodam ze mialam malo czasu bo matura w maju(ktora zdałam) wydaje mi sie ze po miesiacu sa juz idealne rezultaty takie jakie sie oczekuje. Dodam ze wymiotowalam poo kazdym posilku nic nie mooglam przelknac, ataki paniki, napiecia miesni, silna derealizacja. Od 3 tygodni powoli odstawiam i najgrsze ze nie minelo jewszcze 6 miesiecy tylko 5 ale ja juz jestem (napalona) ze wszystko bedzie w porzadku i juz chce koniec bo nie chce mi sie brac itd. Pani psychiatra pytala sie mnie czy jesren tego pewna i czy jestem gotoowa by juz odstawiac ja oczywiscie mowie ze tak bo czuje sie idealnie. Przez dwa tygodnie bralam raz polowe raz całą i od 5 dni biore połówke i uwaga. Czuje ze to nawrot lęki powrocily ale nie martwcie sie nie takie mocne jak na poczatku. Wymiotowalam dwa razy a uwazam to za maximum paniki bo zazwyczaj jak juz zwymiotuje to sie uspokajam. Jest odrealnienie takie 7/10 w porownaniu jak bylo na poczatku no i oczywiscie jestem dzisiaj po nieprzespanej nocy bo znow zrywy na szczescie jutro ide do pani psychiatry zapytac sie o co chodzi. Podejrzewam ze to poprostu za wczesnie zaczelam odstawiac i jest to syndrom odstawienny ktory stopniowo mija po kilku tygodniach i sie tego trzymam, zobaczymy co bedzie dalej. Mial ktos z was tak kiedys?
