Justa80

GP przepisze Ci coś sam, tutaj nie ma zbyt dużej mozliowosci dostania się do psychiatry Jeżeli uzna, ze to nie jest wystarczające skieruje na terapie do psychologa. Tak było ze mną, najpierw leki a później skierowanie na terapie na która musiałam czekać ponad 4 miesiące. Może warto też poszukać polskiego psychologa, jeśli nie czujesz się na siłach językowo? Ja przez jakiś czas jak czekałam na darmowa terapie chodziłam prywatnie, ale niestety wiąże się to z kosztami Głowa do góry, będzie dobrze. Najpierw idź do GP. Pozdrawiam xxx

Hej Listeczek, Strasznie Ci współczuje. Trudno przez internet postawić diagnozę, najlepszym wyjściem byłoby gdybyś poszła do GP i poprosiła o pomoc. Też mieszkam w Anglii, lekarz pierwszego kontaktu może Cię skierować na psychoterapię i w razie potrzeby przepisać odpowiednie leki. Trzymam kciuki za Ciebie x

Hej Wiola.n Moze warto poprosic lekarza o skierowanie do psychologa? Nie boj sie ich prosic o skierowanie na wszystkie potrzebne wg Ciebie badania, nie maja prawa Ci odmowic, tylko postaw sprawe jasno i badz z nimi twarda :) Przez ostatni rok tez mialam objawy podobne do twoich az pod koniec roku kompletnie sie rozsypalam Na szczescie gp trafil jako tako w lek i jest lepiej. Skierowal mnie tez do psychologa. Tez mieszkam w Anglii, wiem jak to z tymi lekarzami tu jest Pozdrawiam cieplutko.

Witaj Ego 121, Przykro mi z powodu Twojej straty. Mysle, ze w tej sytuacji najlepiej zrobisz jesli szybko umowisz sie do lekarza. Pozdrawiam

Przykladowe cechy charakteru/ osobowości: komunikatywność, odpowiedzialność, uczciwość, punktualność, chęć pomagania innym, wrażliwość, uważne słuchanie, szybka adaptacja, radzenie sobie w trudnych sytuacjach, skuteczne przekonywanie, dokładność i precyzja, spostrzegawczość, skuteczne działanie, myślenie przyczynowo – skutkowe, przewidywanie ryzyka, prawdomówność, posłuszeństwo, dokładne wykonywanie poleceń, dociekliwość, wytrwałość, empatia, obowiązkowość, opiekuńczość, uczynność, rzetelność, pewność siebie, staranność, zdecydowanie w podejmowaniu decyzji, troskliwość, operatywność, dążenie do celu, stanowczość, tolerancja, konsekwencja , poczucie humoru, takt, okazywanie szacunku innym, wnikliwa obserwacja, kreatywność, cierpliwość, szybkie podejmowanie decyzji, szybkie działanie, radzenie sobie ze stresem, pracowitość, logiczne wnioskowanie, otwartość, porządek i czystość, łagodność, wyobraźnia, długa koncentracja, zdyscyplinowanie, odwaga, spokój i opanowanie, przedsiębiorczość, praktyczność, śmiałość, serdeczność, czułość, lojalność.

Golas Konstytucja

A jakie jeszcze teorie osobowości przedstawione są w tym podręczniku?

Cerkiew

Weź sobie ulżyj!

Ropucha

Ocet

Moskwa

Witaj inkot78:) Ja mam podobny problem, tez postrzegam swiat w czarnych barwach, walcze z depresja i nerwica Ostatnio aby zaczac dostrzegac pozytywne rzeczy zaczelam wypisywac kazdego dnia na malej karteczce co dobrego sie wydarzylo i wrzucam je do malego sloiczka. Odczytuje pod koniec tygodnia Co do psychologa czy psychiatry, jesli ten w Twojej miejscowosci, nie przypadl Ci do gustu i nie masz dostepu do innego- moze warto poszukac takiego online? Wielu z nich ma sesje przez Skype, minus jest taki, ze prywatnie. Trzymaj sie, nie jestes sam. Pozdrawiam

Czas

Pas Elokwentny

Saturn

Obskurny

Łoś

Gratuluje stworzenia awatara Mnie sie nie udalo, choc probowalam z pol dnia kiedys i nie wyszlo Podpis widac, jesli chodzi o podpis pod postem :) Pozdrawiam x

Hej

Hej :) Mialam paromiesieczna przygode z tym suplementem. Dosyc dobrze wycisza, oczywiscie przy paromiesiecznym stosowaniu. Wazne, aby nie brac go wieczorem bo ma wtedy dzialanie aktuwizujace i ze spania nici Pozdrawiam

Naprawde nie masz mozliwosci zmiany pracy? Moze jednak jest jakies wyjscie? Nie warto tkwic w czyms co nas niszczy. Ja nabawilam sie w ciagu 12 lat nerwicy i zakonczylam mega depresja, przez prace wlasnie. Zawsze jest jakies wyjscie, nawet jak sie wydaje ze go nie ma:)

Witaj :)

Witam wszystkich, Mam do Was pytanie- czy myslicie, ze unikanie miejsca pracy (przyczyny nerwicy i pozniej depresji) jest dobrym wyjsciem? Nie moge sie zdobyc na szczera rozmowe z pracodawca, zbyt bardzo sie boje, na sama mysl robi mi sie niedobrze. Chcialaby to zalatwic jak dorosla osoba ale nie potrafie. Na razie i tak jestem na L4 i sie lecze, ale w glebi serca wiem, ze nie dam rady tam wrocic; chociaz pracowalam tam 12 lat. Na chwile obecna jestem w takim stanie, ze i tak chyba waznych decyzji nie powinnnam podejmowac Pozdrawiam x

Hej AnetaZG. Przykro mi z powodu Twojej sytuacji. Czy prosilas lekarza o inne leki? Moze obecne po prostu sa zle dobrane? Witam na forum x