Cześć, jestem tu nowa. Zanim zadam Wam pytania, pokrótce opiszę swoją sytuację. Mam nerwicę lękową, bulimię i depresję. Od pół roku jestem na psychoterapii i nauczyłam się, jak radzić sobie z lękami, ale że z kiepskim samopoczuciem jest większy problem, poszłam do psychiatry. Pani doktor przepisała mi Seronil 20 mg (mam brać rano) i Alpragen (3 razy dziennie po pół tabletki 0,25 mg przez miesiąc). Od wizyty u niej minęły 2 tygodnie, a ja boję się wziąć te leki, szczególnie Alpragen. Pytałam, czy benzo są konieczne, odpowiedziała, że tak, chociaż przez pierwsze 10-14 dni. Seronil brałam już 10 lat temu, było ok, bez większych skutków ubocznych, ale wtedy leczyłam się tylko na bulimię. Kilka miesięcy temu przez półtora miesiąca brałam Antinepte, ale lęki się nasiliły i z dnia na dzień to odstawiłam. Niestety lęki wciąż były. No i ostatnio, od jakiś 2 miesięcy, jest lepiej (dzięki psychoterapii).
Oto moje pytania:
1. czy jest na forum osobny dział dotyczący lęku przed braniem leków?
2. czy jeśli nie mam silnych lęków (a prawdę mówiąc, od 2 miesięcy nie mam prawie żadnych lęków), czy konieczne jest Waszym zdaniem (bo zdanie lekarki już znam), branie Alpragenu?
3. czy zaczynalibyście farmakoterapię, skoro sami w miarę sobie radzicie? Codziennie mam obniżony nastrój i jestem zmęczona, ale normalnie funkcjonuję, pracuję. Mam obawy, że po lekach mogłoby mi się pogorszyć.
z góry dziękuję za odpowiedzi i pozdrawiam :)
