PoetaOd7

Wiersz o hantlach Gdy was ściskam, wzdycham, nie paczę. Zazdrosny jestem, gdy w cudzych rękach zobaczę. Unoszę me Hantle do góry i w dół. A gdy się zmęczę to uniesienia pół. Dotykam przeważnie gołą ręką. Lecz to jest dla was prawdziwą męką. Gdyż ścisk w łapie mam duży. A to mym hantlom złamaniem wróży.